وقتی همه خوابیدند چه باید کرد ؟
شناختنامه قرآن 36
سوره ی مبارکه ی سجده
« تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ»2
از بسترهای خود پهلو تهی کرده، در دل شب هنگامی که تمامی چشمها به خواب رفته و جانها آرام گرفتهاند به دعا در آستان پروردگاشان مشغول می شوند. امید به پاداش الهی و ترس از عقاب او را دارند نه مغرورنند ،نه ناامید. کار دائمی آنها انفاق در راه پروردگارشان است.
« فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ.»3
پروردگار عالم، در مقابل مجاهدت آنان پاداشی را برایشان در نظر می گیرد که فوق تصور و ادراک آنهاست. پاداشی که با مشاهده ی آن چشمان آنها روشن می شود. این پاداشِ عمل آنها در زندگی دنیاست.4تالیف: استاد محمد حسین رحیمی - گروه دین و اندیشه تبیان
1- - المیزان ج16ص248
2- سجده:32/16
3-سجده:32/17
4- المیزان ج16ص268-269