امسال چه هدیه ای به او می دهی؟

هدیه ما می تواند از جنس ترک یک عادت زشت باشد

یک عالمه کادو، شمع های روشن روی کیک، خنده و شادی و دست زدن های بی وقفه مهمان ها ذهن تان چه چیزی را ترسیم می کند؟بله جشن تولد!

اکثر خانواده های ایرانی جشن تولد را یک مراسم مهم محسوب می کنند.
حتی ممکن است کیک و شمع و برف شادی هم در کار نباشد.
ولی همین که صاحب تولد بداند دیگران به یادش بوده اند برایش ارزش دارد
از چند هفته قبل از فرا رسیدن روز تولد، همه ما ناخودآگاه به خودمان یادآوری می کنیم که سالروز به دنیا آمدن مان نزدیک است.
گوش هایمان را تیز می کنیم تا ببینیم چه کادوهایی برای مان می خرند و روز های آخر مانده به تولد که می رسد، در دل مان غوغایی برپاست.
منتظریم ببینیم چه کسانی روز تولدمان را به ما تبریک می گویند. چه کسانی به کلی فراموش می کنند که عزیزشان تولدی هم دارد و نهایتا منتظر هستیم تا وقتی کادو ها را باز می کنیم، برای جذاب ترین کادو شگفت زده شویم و از تهیه کننده آن مرتبا تشکر کنیم.
در واقع باید گفت کار سخت مربوط به افرادی ست که قصد دارند تولد را تدارک کنند. مخصوصا اگر کسی که قرار است برایش تولد بگیرند خیلی عزیز باشد که آن زمان کار دشوار تر است. فکر و ذکر همه این می شود که بهترین کادویی که می توان برایش خرید را تهیه کنند چه چیزی است. هر کسی سعی می کند با دارایی اش کادویی تهیه کند، که موقع باز شدن آن لبخند خوشحالی به لبان صاحب تولد بشیند و به این ترتیب نشان دهد که چقدر برایش عزیز بوده و چقدر او را دوست دارد.
جشن تولد از آن رسومات شیرین ما ایرانی هاست. هر چه شخص مورد نظر عزیز تر و محترم تر باشد، جشن هم باید در شان و جایگاه او با شکوه  ترو فراموش نشدنی تر برگزار شود. مگر این که دور و بری ها برای آن شخص مهم ارزش زیادی قائل نباشند.
راستش را بخواهید به این فکر می کردم که مهم ترین شخص زندگی ما کیست؟
- مهم ترین شخص از همه لحاظ.
- کسی که اگر از زندگی ما حذف شود، مثل این است که ما حذف شده ایم.
- شخصی که نبودش هویت ما را از بین می برد.
-کسی که بودن او آن قدر مهم است که بودن ما وابسته به بودن اوست.
- مادر؟ پدر؟ همسر؟ بله درست است، این افراد همه بسیار مهم هستند اما در میان ما کسی هست که حتی بود و نبود پدر و مادر و همسر و همه عزیزان ما بسته به بودن اوست. همه ما مادامی اجازه بهره مندی از نعمات خدا را داریم که او باشد و او بخواهد.

او شرط حیات ماست. او واسطه بین ما و خدای ماست.اصلا او نماینده خدا بین ماست. او محبوب ترین انسان زنده در پیشگاه خداست.
او واقعی ترین و مهم ترین فرد زندگی همه ماست.
راستی! تولدش نزدیک است!
یادمان نرود تولدش را به او تبریک بگوییم.
یک تبریک خشک و خالی برای این مرد بزرگ؟
نیمه شعبان نزدیک است
آیا برای میلاد او هدیه ای آماده کرده ایم؟
آیا برای این عزیز، پیشکشی تهیه کرده ایم تا در روز میلاد او به قلب نازنینش تقدیم کنیم؟
سوال مهمی است. و البته واقعی. چرا که او هم واقعیت دارد. زنده است. حقیقت دارد
او پدر مهربان من و شماست.
منتظریم ببینیم چه کسانی روز تولدمان را به ما تبریک می گویند. چه کسانی به کلی فراموش می کنند که عزیزشان تولدی هم دارد و نهایتا منتظر هستیم تا وقتی کادو ها را باز می کنیم، برای جذاب ترین کادو شگفت زده شویم
چرا نباید هدیه ای به او تقدیم کنیم تا بداند که از عمق جان هایمان دوستش داریم و خالصانه در انتظار دیدنش هستیم
هدیه ما هر چه باشد، باید خوشحالش کند. باید گل لبخند به دیده زیباش بنشاند.
هدیه ما می تواند از جنس ترک یک عادت زشت، یک اخلاق ناپسند یا یک گناه باشد.
هدیه ما می تواند تصمیم به انجام یک عمل خیر به نیابت از او باشد
هدیه ما می توند قراری دائمی برای ارتباط عاطفی با او باشد
هدیه ما می تواند ...
هدیه هایمان را برای روز میلادش آماده کنیم
هدیه مان را  عاشقانه به او تقدیم کنیم
به امید آن که روزی برسد تا خودش،در جشن میلادش حاضر شود و با دستان خودمان هدیه هایمان را تقدیمش کنیم.