سفر هوایی با سلام و صلوات

سفری با ترس و لرز و به قول معروف "سلام و صلوات"را با هواپیماهای ما تجربه کنید البته همراه با  افزایش قیمت غیر منتظره! ؛جالب است نه؟!

دولت در حالی اقدام به آزادسازی نرخ بلیت هواپیما کرده است که مردم از امنیت فنی و خدمات ارائه شده در سفرهای هوایی راضی نیستند.
بسیاری از هموطنان تجربه های تلخی از تاخیرهای پرواز، کیفیت هواپیما و هراس حاکم در طول سفر هوایی دارند، به طوری که این کاستی ها و نقص ها حتی تبدیل به طنزهای تلخ در جامعه شده است.
هرچند سفرهایی هوایی در کشور ما با بیشترین دقت و امنیت انجام می شود اما واقعیت این است که این روزها کمتر فردی را می توان یافت که قبل از سفر هوایی به مرگ و سقوط فکر نکند و با شنیدن برخی از عبارت های آغازین پرواز و تماشای حرکات دست خدمه ای که درهای خروج اضطراری را نشان می دهد به هراس و وحشت نیفتد.

سقف سوراخ هواپیما!

محسن شهروند 33 ساله تهرانی در این باره می گوید: "یکبار که سوار هواپیما بودم احساس می کردم داخل یک اتوبوس قدیمی نشسته ام که هنگام حرکت تمام بدنه اش تکان می خورد و گاهی از روی دست اندازهای خیابان عبور می کند! حتی من و دیگر مسافران شاهد تجمع دود در هواپیما بودیم و برخی مسافران با ترس و هراس می پرسیدند که این دود ناشی از کدام مشکل فنی است. در یک سفر دیگر هم از سقف هواپیما آب می چکید! پیچ صندلی یکی از مسافران نیز شل شده بود و او در تمام مسیر به جلو و عقب می رفت. کف پوش هواپیما آنقدر کثیف و فرسوده بود که شما احساس می کردید به زودی آن قسمت از هواپیما جدا می شود!"

زهره شهروند 30 ساله تهرانی هم که روز جمعه 13 آذرماه 1394 در پرواز مشهد-تهران  حضور داشته است اظهار می دارد: "ما جزو اولین مسافرانی بودیم که آزادسازی بلیت هواپیما را تجربه کردیم و به رغم پرداخت حدود 180 هزار تومان بدترین خدمات را به ما ارائه کردند. سیستم تهویه هواپیما دچار مشکل بود و تمام مسافران از سرما به خود می لرزیدند. در آن هواپیما فقط 5 تخته پتو موجود بود که به تعدادی از مسافران تحویل شد و مابقی تا رسیدن به تهران مجبور به تحمل شرایط سخت بودند. جالب این است که وعده غذایی که در آن هواپیما بین ما توزیع شد، سالاد الویه سرد بود که هیچ تناسبی با هوای سرد محیط نداشت!"

سفر هوایی با سلام و صلوات
واقعیت این است که سفر هوایی در کشور ما معمولا با ترس و لرز همراه است و به قول معروف با "سلام و صلوات" انجام می شود. بنابراین در شرایطی که مردم نسبت به امنیت فنی پروازها اطمینان کامل ندارند، افزایش ناگهانی نرخ بلیت هواپیما و آزادسازی آن جای بحث و سوال و ابهام دارد.
نکته قابل تامل دیگر این است که تصور و برداشت ایرلاین ها از آزادسازی نرخ بلیت این است که لزوما باید قیمت ها افزایش یابد و احتمالا به همین علت است که مطابق اخبار منتشر شده نرخ بلیت پرواز تهران-مشهد این روزها به 500 هزار تومان هم رسیده است! این در حالی است که به گفته مقصود اسعدی سامانی دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی "این تصور اشتباه وجود دارد که آزادسازی یعنی رشد نرخ ها در حالی که آزادسازی به معنای افزایش قیمت بلیت نیست و این اتفاق الزاماً رخ نمی دهد؛ با اجرای این قانون در بسیاری از مسیرها، برخی از روزها و ساعات مشخص، قیمت ها ممکن است نسبت به نرخ های تکلیفی هم کاهش یابد."

وی درباره فواید آزادسازی نرخ بلیت هواپیما نیز گفته است: "اعمال نرخ های تکلیفی شرایط سوء استفاده برخی چارترکنندگان و واسطه گران را فراهم می کرد زیرا می توانستند در زمان های مختلف با نرخ ها بازی کنند و قیمت ها را افزایش دهند اما با اجرای آزادسازی نرخ بلیت هواپیما، ایرلاین این اختیار را دارد که در زمان و مسیرهای مختلف، به تناسب هزینه ها، نرخ را تعیین کند. همچنین شرکت های هواپیمایی می توانند در شرایط نرخ های آزاد، با کاهش قیمت، مسافر بیشتری را جذب کرده و با هزینه کمتری مسافر را جابه جا کنند؛ در این شرایط هر شرکتی که قیمت کمتری ارائه دهد، مسافر بیشتری را جذب می کند."

جای خالی حقوق مسافر
به گفته مدیران، شرکت های هواپیمایی ملزم به افزایش و ارائه خدمات با کیفیت بهتر برای جذب مشتری شده اند اما مردم به سختی می توانند به این اعتماد و اطمینان برسند که به این زودی ها بهبودی در کیفیت خدمات ایرلاین ها و شرکت های هواپیمایی رخ دهد. چراکه در حال حاضر رعایت حقوق مسافر به عنوان یکی از مهمترین کاستی ها در سفرهای هوایی به شمار می آید و در این زمینه تفاوت میان ایران و بسیاری از کشورها، از زمین تا آسمان است. در همین باره می توان به تاخیرهای چندساعته در برخی پروازها، پذیرایی های نامناسب در طول پرواز و کیفیت نامناسب و هراس آور فضای داخلی هواپیماها اشاره کرد که اخبار مرتبط با آنها هرازگاهی در رسانه های کشور منتشر می شود. این کاستی ها البته مورد تایید برخی مدیران و دست اندرکاران نیز قرار دارد و آنها در مصاحبه های خود تلویحا و گاه به طور مستقیم به نبود احساس امنیت و نیز خدمات بی کیفیت و نامطلوب در پروازها اشاره می کنند. به طور مثال مطابق اذعان دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی "باید به سمتی حرکت کنیم که با استفاده حداکثری از توان حمل ونقل هوایی کشور و ارتقای ایمنی پروازها، در کنار اقتصادی شدن فعالیت های شرکت های هواپیمایی به ارتقای کیفیت نیز دست یابیم."