وحدت غیر قابل هضم!

ثمره وحدت میان فرق اسلامی، آنچنان که باید امروز در جهان اسلام مشاهده نمی‌شود اما پرداختن به این مساله می‌تواند زمینه ساز تامین کننده منافع ملی کشورهای اسلامی و در کنار آن تامین کننده منافع جهان اسلام باشد.

ندای وحدت امری است که از ابتدای انقلاب اسلامی در داخل کشور و جهان اسلام مطرح شده است و از ابتدا تلاش بر این بود که بتوان از این رهگذر، جهان اسلام را بر دشمنان دیرینه مروج نفاق و دودستگی متحد سازد. حضرت امام خمینی (ره) از ابتدای آغاز مبارزات‌شان علیه نظام ستم شاهی، تاکید بر وحدت را در دستور کار قرار دادند و ضمن پرداختن به مبارزات داخلی، مبارزه با دشمنان جهان اسلام را با محوریت برقراری وحدت مورد تاکید قرار دادند. این اقدام پس از پیروزی انقلاب تابدان‌جا گسترش یافت که ایشان مانع از چاپ دو مجلد از مجلدات بحارا‌لانوار مرحوم مجلسی شدند که در آن وحدت میان فرق اسلامی خدشه دار می‌شد. دیگر اقدام موثر امام خمینی (ره) در برقراری وحدت اسلامی، استقبال و میزبانی یاسر عرفات به عنوان رئیس جنبش فتح و یک مبارز سنی مذهب در ایران بود. تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران در سال‌های پس از انقلاب در حمایت از فتح و حماس به عنوان مبارزانی سنی مذهب بر علیه دشمن مشترک جهان اسلام در واقع نمود واقعی و عینی تلاش ایران برای برقراری وحدت است.

حمایت از مبارزان اکراد بر علیه نظام دیکتاتوری صدام حسین در زمان جنگ تحمیلی و نیز قبل از سقوط نشان دهنده این مساله است تنها مبارزه با دشمنان دین و قرآن مد نظر جمهوری اسلامی ایران بوده و تفاوتی در میان مذاهب مختلف در حمایت‌های ایران وجود ندارد. حمایت‌های گسترده از حماس سنی در سال‌های اخیر اگرچه با برخی کج‌فهمی‌ها از سوی سران این جنبش و برخی کشورهای معاند مواجه شده است، اما تدوام خود را حفظ کرده است تا به همگان اعلام کند آنچه مدنظر جمهوری اسلامی ایران است، منافع جهان اسلام و مبارزه واقعی با دشمنان است. خوشبختانه این رویکرد با اقبال گسترده علمای جهان اسلام مواجه شده به گونه‌ای که شیوخ الازهر و علمای شیعه نیز این روند را راهگشای نجات مسلمین دانسته‌اند. توجه به این نکته خالی از لطف نیست که جریانات تکفیری فعال در جهان اسلام، امروز بدون توجه به مذهب و آئین مسلمانان مختلف در صدد کشتار و نابودی آنها هستند و لذا هرگونه ایجاد تفرقه و جدایی تنها عاملی برای گسترش دامنه فعالیت این جریانات ارزیابی می‌شود.

بدون شک این جریانات با تغذیه صهیونیست‌ها و مستکبران وارد عرصه شده‌اند و داغ قدیمی مقابله با جهان اسلام را در سینه دارند و از هیچ کوششی برای نابودی مسلمین دست بر نمی دارند از این رو فرقی میان شیعه و سنی در این مبارزه نیست و کشتار تمامی آنها مدنظر است. کمااینکه این دشمنان در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی در صدد تقویت دولت شیعی ایران و مقابله با سنی مذهبان بودند و امروز در صدد تقویت جریانات و کشورهای سنی و مقابله با ایران و شیعیان هستند. نمونه دیگر این اقدامات غرب را می‌توان در اتفاقات عراق پس از 2003 مشاهده کرد که در جریان آن آمریکا با سیاست دوگانه و یا به تعبیری یکی به نعل، یکی به میخ، گاهی شیعیان و گاهی سنی مذهبان در این کشور را تقویت کرده و به جان هم انداخت. اقدام موثر جمهوری اسلامی ایران در همگرایی گروه‌های مختلف عراقی و توجه ویژه آنان به اهتمام ایران سبب شد تا بحران عراق تاحدود زیادی برطرف شود و کشتارها متوقف گردد.

این مساله به معنای برقراری ثبات و آرامش کامل در این کشور نیست اما حداقل امروز شاهد وحدت و یک دستی گروه‌های مختلف عراقی در مبارزه با داعش هستیم. این اقبال به رویکرد وحدت طلبانه ایران ناشی از عملکرد ایران در قبال گروه‌های عراقی قبل از سقوط بود که با تشکیل مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، این همگرایی میان گروه‌های مختلف را تقویت کرد. به هر روی، فارغ از اینکه توجه به ندای وحدت، مورد تاکید دین مبین اسلام است، اما بی هیچ شک و شبه‌ای رویکردهای متخذه از سوی کشورهای و دولت‌های مختلف در این امر بسیار تاثیرگذار است و می‌توان از طریق این تلاش‌ها با حملات و هجمه‌های گسترده به جهان اسلام مقابله کرد. اما از این مساله نیز نباید غافل بود که باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که برخی تفکرات سلفی و تکفیری به حداقل‌ترین صورت در کشورهای مختلف اسلامی مطرح شود تا ضمن همراهی دولت‌ها در امر وحدت، همکاری و همراهی فکری مسلمانان را نیز به همراه داشت.

مطالب مرتبط:

وحدت مطلوب چیست؟ ( مصاحبه)

آسیب شناسی وحدت اسلامی

" وحدت " دراندیشه سیاسی حضرت امام خمینی (ره )