این گناه، کبیره است

گناهان زیادی هستند كه در قرآن و روایات، به عنوان گناهان صغیره و كبیره، یاد شده‌اند. در این مطلب، اشاره‌ای داریم به یكی از گناهانی كه، کبیره بودنش در قرآن مسلم شده است.

سخن‌چینی، نوعی سخن بی‌اساس یا شایعه‌ای است که دربارهء مسائل شخصی یا خصوصی دیگران گفته می‌شود.

از گناهانی که کبیره بودنش، به واسطه وعده عذاب در قرآن و اخبار مسلم شده، سخن چینی (نمیمه) است. خداوند در سوره مبارکه رعد می‌فرماید: «و کسانی که قطع می‌کنند آنچه را خداوند امر به وصل آن فرموده و در زمین فساد می‌کنند، برای ایشان است دوری از رحمت خداوند و برایشان بدی سرای آخرت است، یعنی عذاب اخروی».

امام صادق (ع) سخن چینی را نوعی جادوگری می‌دانند و می‌فرمایند: «سخن چینی از بزرگ‌ترین جادوهاست، (زیرا) با سخن‌چینی، میان دوستان جدایی افکنده می‌شود، یاران یک‌دل را با هم دشمن می‌کند، به واسطه آن خون‌ها ریخته می‌شود، خانه‌ها ویران می‌گردد و پرده‌ها دریده می‌شود.»

رسول خدا (ص)فرموده‌اند: «کسی از شما حق ندارد از هیچ یک از یارانم چیزی به من بگوید؛ زیرا دوست دارم در حالی که چیزی از شما در دلم نیست، به سویتان بیایم.

آدمِ سخن‌چین، بدترین کسی است که روی زمین گام برمی‌دارد. (1)

حضرت امام علی (ع) نیز درباره این که سخن چینی چه جایگاهی دارد، می‌فرمایند: «بدترین راست، سخن‌چینی است». (2)

آن حضرت همچنین پیامد سخن‌چینی را این‌گونه معرفی می‌کنند: "بپرهیز از سخن‌چینی، که آن تخم کینه می‌افشاند و از خدا و مردم دور می‌گرداند. (3)

رسول خدا (ص) نیز در این باره در حدیثی فرموده‌اند: «کسی از شما حق ندارد از هیچ یک از یارانم چیزی به من بگوید؛ زیرا دوست دارم در حالی که چیزی از شما در دلم نیست، به سویتان بیایم. (4)

پی نوشت:

1- بحارالانوار: 63 / 21 / 14 منتخب میزان‌الحکمة: 570

2- غررالحکم: 2939 منتخب میزان‌الحکمة: 570

3- غررالحکم: 2663 منتخب میزان‌الحکمة: 570

4- مکارم‌الاخلاق، ص 17

منبع: خبرگزاری ایسنا