زندگی دوباره بعد از طلاق
جدایی دردناك است و حقیقتی تلخ محسوب می‌شود، مگر اینكه شخص از نظر احساسی بسیار سرد و غیرصمیمی باشد. از دست دادن همسر و عزیزان همواره یكی از بدترین تجربه‌های انسان در زندگی است. شخص دوست دارد در چنین شرایطی به گوشه‌ای برود و با خودش تنها باشد. شاید گریه‌كردن ساده‌ترین كاری باشد كه در چنین مواقعی می‌توان انجام داد. شخص نیاز به زمان دارد، زمانی برای غلبه بر سختی‌ها و التیام نسبی زخم‌ها. كارشناسان این زمان را زمان سوگواری می‌نامند. اگر فرد پس از زندگی مشترك از همسرش جدا شود، نیاز به این زمان سوگواری دارد.
واقعیت این است که برخی افراد خود را در كارشان غرق می‌كنند، برخی دیگر در خانه می‌مانند و غصه می‌خورند، و برخی دیگر نیز به افراط و تفریط در كارها می‌پردازند. اما بهترین راه علاج چیزی است كه به جایگزین‌درمانی معروف است، به این معنی كه فقدان یا كمبود عشق و محبت را با فعالیت یا كار دوست‌داشتنی دیگر جایگزین كنیم. برای مثال، با تغذیه مناسب و فعالیت‌های ورزشی به جسم خود محبت كنیم. اما اینكه چگونه كار را آغاز كنیم مهم است. بیشتر زنان ایرانی پس از گذراندن دوره سوگ نمی‌توانند به سرعت به جامعه بازگردند.
طلاق بسیار دردناك است و شاید زخم‌های زیادی از آن بر روح و روان طرفین بماند. تیلور، یكی از استادان دانشگاه استنفورد، معتقد است ورزش یكی از شیوه‌های موثر برای خروج از افسردگی است. به تاثیرات مثبت ورزش بر بدن همواره توجه می‌شود، اما تحقیقات مشخص كرده است
ورزش با كاهش استرس و افزایش احساس شادابی موجب احساس بهتر و رضایت بیشتر در افراد، صرف‌نظر از وضعیت زندگی و مشكلات، می‌شود.
به جای انزوا و دوری از جمع باید روابط دوستانه را گسترش داد، اما بیشتر زنان ایرانی تنهایی و انزوا را انتخاب کرده‌اند، در حالی که در روابط دوستانه مهر ورزیدن وجود دارد و همین برای آنها بسیار مفید خواهد بود. دوستی‌ها شادی‌ها را مضاعف و غم‌ها را تقسیم می‌كند.
زندگی پس از جدایی موضوعی است كه هر زن و مردی پیش یا پس از جدا شدن از همسرش به شكل جدی به آن فكر می‌كند. اولین تاثیر چنین وضعیتی بر ذهنیت افراد این است كه برای ادامه زندگی تصمیم می‌گیرند دیگر سراغ ازدواج نروند و باقی‌مانده زندگی خود را تنها بگذرانند. چنین شیوه‌ای میان زنان مطلقه بسیار رواج دارد. چه آنها كه فرزند دارند و چه آنها كه صاحب فرزند نشده‌اند، تا سال‌های سال مجرد می‌مانند.
معمولا در مردانی كه از همسران خود جدا می‌شوند پس از مدتی تمایل زیادی برای ازدواج مجدد وجود دارد، اما زن‌ها پس از شكست عاطفی، معمولا به دور خود حصاری می‌كشند و تا مدت‌ها ارتباط تازه‌ای نمی‌پذیرند.
برخی از بانوان ایرانی به دنبال تحصیل می‌روند و آن را سر‌لوحه زندگی جدید خود قرار می‌دهند. با خواندن مطلب آموزشی، ادبی یا علمی فكر خود را پرورش می‌دهند. با آرامش و پاك‌كردن فكر خود از مسائل ناخوشایند یا نشستن كنار رودخانه یا دریا به روح خود عشق می‌ورزند و به شادابی آن كمك می‌كنند. ویلیام شكسپیر می‌گوید آنچه آسیب دیده به تدریج بهبود می‌یابد. پس با خود مهربان باشید و بدانید غم‌ها به آرامش می‌رسند. پس خواهان رضایت و شادی باشید و به گذشته فكر نکنید، چون حالا فقط امكان حركت به آینده وجود دارد.
زن طلاق‌گرفته با مشكلات عدیده‌ای روبه‌روست. اگر بخواهد با خانواده‌اش زندگی كند، ممکن است رفت و آمدهایش كنترل شود و خانواده برای حفظ آبروی خود سعی می‌كنند از معاشرت‌هایش به دلیل حساسیت‌های جامعه جلوگیری كنند. اگر بخواهد مستقل زندگی كند، پیدا كردن یك محل مسكونی و صاحب‌خانه‌ای كه مایل به خانه دادن به زن مطلقه باشد كاری دشوار است. حتی اگر چنین خانه‌ای هم بیابد، باز باید با همسایگانی برخورد كند كه او را تنها به چشم نابود‌كننده زندگی خود می‌بینند.
کاش آدم‌های جامعه ما به زنان طلاق گرفته به شکل بیمار جزامی نگاه نمی‌کردند "هرچند که جزام هم بیماری نیست که مورد انزوا واقع شود" و به آنها حق زندگی دوباره می‌دادند.»
برای برخی زنان مطلقه خواستگارهایی پیدا می‌شود كه پیش از آن ازدواج نكرده‌اند. چنین خواستگارهایی معمولاً با این نوع انتخاب‌ها تلاش می‌كنند برخی كمبودهای شخصیتی خود را پوشش دهند و به نوعی شخصیت خود را رشد‌یافته نشان دهند، اما زنان ایرانی معمولا تمایلی به ازدواج مجدد ندارند،
نكته قابل تامل دیگر اینكه زن و شوهر بعد از جدایی، برای ازدواج بعدی خود دچار حساسیت‌های خاصی می‌شوند. به همین دلیل، زنان در ازدواج دوم بسیار آسیب‌پذیرند. شاید بتوان گفت یكی از بزرگ‌ترین تفكرات غلط در مورد زنان مطلقه رواج روزافزون ازدواج موقت در مردان متاهل باشد. در بیشتر موارد، زنان مورد نظر از میان زنان طلاق‌گرفته‌ای هستند كه تنها به علت مشكلات بسیاری كه پس از طلاق به آنها فشار آورده تن به این‌گونه زندگی مشترك می‌دهند.
برای حمایت از زنان طلاق‌گرفته به فرهنگ‌سازی و لایه‌برداری از تفكرات كهنه و خرافه‌پرستی كه این روزها بدبینی هم چاشنی آن شده نیاز است. غبارزدایی از این تفکرات از تدوین هرگونه قانون، تبصره و ماده‌ای مهم‌تر است.
باید پذیرفت كه زن طلاق‌گرفته بعد از تحمل فشار روحی و روانی در خانه همسر سابق خود، حق دوباره زیستن و داشتن یك زندگی آرام را دارد.
یکی از مهمترین نیازهای افرادی که واقعه بزرگی مثل طلاق را پشت سر گذاشته اند، داشتن کسی است که به حرف هایشان گوش بدهد. کسی که آنها را قضاوت نکند و با دلسوزی با آنها همدردی کند. از دوستان و نزدیکانتان بخواهید که بدون اظهار نظر پای درد دل شما بنشینند و فقط گوش بدهند. لازم نیست شما را نصیحت کنند و یا نظرشان را راجع به احساسات تلخ شما ابراز کنند.
پس خجالت نکشید و خواسته خود را ابراز کنید و تقاضای کمک کنید. اگر چنین شخصی در اطرافیان شما وجود ندارد می توانید از یک مشاور کمک بگیرید .
سعی کنید به جای ملامت کردن طرف مقابل ، نقش خود را در کل ماجرا پیدا کنید و با شجاعت خطاهایتان را بپذیرید. به انتخاب های اشتباهتان فکر کنید. چه کارهایی را می توانستید متفاوت انجام دهید؟ آیا اگر دوباره در همان شرایط قرار بگیرید، عکس العملتان متفاوت خواهد بود؟ این بازنگری را با هدف توانمند کردن خود انجام دهید. به خاطر داشته باشید که شما قربانی این ازدواج نبوده اید و حتما سهمی در اشتباهات یا مسیری که به جدایی ختم شده است ، داشته اید. این فکر به شما اعتماد به نفس می دهد و توانمندتان می کند .
هم خود و هم همسر سابقتان را ببخشید. به این فکر کنید که هر دوی شما نسبت به میزان آگاهی و تجربه خود بهترین عملکرد را در شرایط بحران انجام داده اید و حتی اگر یکدیگر را آزار هم داده اید به خاطر بدجنسی و توهین نبوده بلکه شرایط این گونه اقتضا می کرده است و شاید هم به خاطر دفاع و حفظ خود در آن لحظات مجبور به بروز چنین رفتارهایی شده اید. بخشش شما را از قید تنفر و افسردگی و ملامت آزاد می کند؛ البته نباید انتظار داشته باشید که بخشش و فراموشی آسان حاصل شود. بخشش به تمرین نیاز دارد، تمرین مداوم و روزانه ، به همسر سابقتان فکر کنید و او را برای همه چیز ببخشید.
فرآوری: کهتری
بخش خانواده ایرانی
منابع:
بهار فرجی -سپیده دانایی
خبرگزاری زنان ایران
دیگه من و مامانت با هم زندگی نمی کنیم
