چشم چرانی و خیانت چشم
چشم چرانی یک بیماری و یا عادت ناپسند اجتماعی است که بعضی از افراد به دلایل مختلف بدان مبتلا هستند. نگاه خیره و شهوت آلود به نامحرم با انگیزه لذت طلبی جنسی و تحریک شدن غریزه و میل جنسی را چشم چرانی تعریف کرده اند.
در کتاب های روانشناسی عنوان شده است، هر وقت هیزی و چشم چرانی به یک عادت مزمن تبدیل شود و حداقل به مدت شش ماه تداوم یابد، بایستی دیگر آن را یک بیماری روانی و جنسی دانست. چشم چرانی نقطه مقابل بیماری خودنمایی است. فرد خودنما، از قرار گرفتن در معرض دید دیگران کسب لذت می کند اما چشم چران از تماشا و نگاه به دیگران لذت می برد.
تحقیقات نشان داده است تفاوت در آستانه تحریک جنس مونث و مذکر موجب شده که خودنمایی در زنها به نسبت بیشتری دیده شود، این در حالی است که بیماری چشم چرانی در مردها بیشتر شایع است.
برخی از روانشناسان معتقدند که ریشه این اختلال در دوران کودکی است و با حقارت‌‌های آن دوران مرتبط می باشد. مردان از طریق رد و بدل کردن نگاه و خیره شدن به زنان اضطراب هایشان را تسکین می دهند. اما مهمترین عامل بروز چشم چرانی در مردان، حس خودنمایی زنان است. مردان به طور طبیعی به زیبایی و اندام جنس مخالف علاقه مند و حساس می باشند و زنانی که با بی حجابی خود و آرایشهای كاذب، لباسهای عجیب و غریب، تنگ و نازک زینت بخش کوچه و برزن شده اند و اسرار زنانگی و جسمانی خود را در معرض دید چشمان هوس بازان قرار داده اند، زمینه ای را برای تمرین قدرت زیباشناختی مردان فراهم کرده اند.
از سوی دیگر، بالا رفتن سن ازدواج، محرومیت های جنسی و تماشای فیلمهای مهیج و شهوت انگیز و دیدن زنان نیمه عریان سمبل تحریک غریزه جنسی و هوس هوس بازان شده و بر شعله ور شدن آتش غریزه و فشار طبیعی جنسی جوانان مجرد و حتی متاهل افزوده و موجب تضعیف حیا، عفت، خویشتنداری گردیده است. چشم چرانی و نگاه به نامحرم، گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی است و زمینه گرفتاری و غوطه ور شدن در دام هرزگی و فساد را فراهم می کند. نگاه های آلوده تخم نیرنگ، خیانت و شهوت را در دلهای جوانان بارور ساخته، و آنها را به فتنه، انحراف و گناه مبتلا می کند، آرامش و ثبات را سلب نموده و باعث هرج و مرج و فساد در جامعه می شود و چه بسا منجر به نادیده گرفتن تمام ارزشهای اخلاقی و اسلامی و اجتماعی می گردد.
خودنمایی زنان، بالا رفتن سن ازدواج، محرومیت های جنسی و تماشای فیلمهای مهیج و شهوت انگیز و دیدن زنان نیمه عریان سمبل تحریک غریزه جنسی و هوس هوس بازان شده و بر شعله ور شدن آتش غریزه و فشار طبیعی جنسی جوانان مجرد و حتی متاهل افزوده و موجب تضعیف حیا، عفت، خویشتنداری گردیده است
مبارزه با شهوت، خواسته های نفسانی واجتناب از نگاه های آلوده و چشم چرانی برای هر كس ساده نیست، فقط افراد خویشتندار، معتقد، پایبند به سنن اسلامی و وظایف انسانی می توانند عنان نفس سركش را سرکوب کرده و بر شهوات و تمایلات نامشروع جنسی خود مسلط باشند و در مقابل فساد و گمراهی، خود را نبازند و در امان بمانند. فردی که معتقد است با هر دستی بدهی با همان دست پس می گیری، هرگز نگاه آلوده و حرام به ناموس دیگران نمی کند، چون که نمی خواهد کسی به ناموسش نظر بد داشته باشد.
بدین ترتیب، بر اثر ممارست و تمرین تزكیه نفس عاید انسان می شود و آن گاه افراد می توانند از عواقب و كیفر چشم چرانی بر حذر باشند. خداوند درسوره شمس می فرمایند: «قد افلح من زكاها، و قد خاب من دساها» به یقین رستگار شد كسی كه نفس خود را پاک و صاف كرد، و به یقین زیان دید کسی كه نفس خود را آلوده كرد. حضرت یوسف علیه السلام قهرمان میدان ستیز خویشتنداری و شهوت است، که می تواند الگوی ارزشمندی در برابر عدم پیروی از غریزه نیرومند شهوت، نفس سرکش و شیطان باشد.
اسلام التفات و عنایت خاصی به حفظ عفت و حیا زن و مرد از بی بند و باریها نشان داده، علل و عوامل ایجاد آن را به شدت ممنوع کرده است. قرآن کریم در آیات شریفه سوره نور، "«قل للمومنین یغضوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم، ذلك ازكی لهم، ان الله خبیر بما یصنعون ..." بطور مساوی مردان و زنان را مخاطب قرار داده و چشم پوشی از نگاه به نامحرم را وظیفه مسلمانان اعلام کرده و توصیه کرده است که مواظب چشمان خود باشند و به نامحرم خیره نشوند و از فساد و آلودگی دوری کنند.
در این آیات پرهیز از چشم چرانی در مردان و خودآرایی و خودنمایی درزنان مورد تأكید قرارگرفته و توجه ویژه و فراوانی به رعایت پوشش مناسب خانمها و پرهیز از آشکار ساختن زیورآلاتشان مشاهده می شود؛ همچنین، در سوره احزاب نیز به خانم ها دستور می دهد: «در محاورات روزمره حالت عادی داشته و با ناز و کرشمه و طنازی صحبت نکنید و در کوچه و خیابان با بدن های نیمه عریان و لباس های بدن نما، ظاهر نشوید» ؛ چرا که اگر زنان هم قصد فریفتن مردان را هم نداشته باشند، با در معرض نمایش و نگاه دیگران قرار دادن بدن، زینت و لباس خود بدون اراده این كار را انجام می دهند و جوانان بوالهوس از خود بی خود شده و امنیت و آرامش زنان و دختران و حتی مردان را خدشه دار می سازند، بنا براین باید زنان بیش از مردان مواظب باشند.
گردن نهادن به سنت پیامبر و ازدواج کردن، پوشش اسلامی و ممنوعیت اختلاط زن و مرد، پرهیز ازمعاشرت با دوستان بد، اجتناب و دوری کردن از مجالس و محیط های فسق و فجور و فاسد، حفظ عفاف متقابل زن و شوهر از همدیگر در مقابل دیگران و... نقش مؤثری در پاک سازی و مهار افسار گسیختگی چشم داشته، و موجب حفظ آن از هرگونه نگاه های آلوده می شود.
بدین ترتیب می توان چنین اظهار کرد که رعایت حجاب برای زنان و مردان واجب است و موجب رشد، تعالی و ارتقاء شخصیت فردی، اجتماعی و معنوی انسان شده و در تأمین بهداشت روحی و روانی و آرامش خانواده ها و امنیت جامعه و حضور فعال اما بی دغدغه زنان و دختران در جامعه نقش به سزایی ایفا می کند.
گروه خانواده و زندگی سایت تبیان - نسرین صفری
مقالات مرتبط
