فرشته ی رحمت،برای همسرت باش
وظایف زن در مقابل شوهر(1)
در مقالات شوهرانی که قابل ستایش اند و مردانی که در محشر رسوا می شوند در باره ی وظایف شوهر نسبت به زن صحبت کردیم که البته بحث ناتمام مانده و بخشی از وظایف عنوان نشد .اما این بار برای اینکه آقایان گمان نکنند ما یک طرفه به قاضی می رویم ، بخشی از وظایف زنان نسبت به شوهرانشان را بیان کرده ایم.
1- اطاعت از شوهر:
اطاعت از شوهر و خودداری از نافرمانی او، از وظایف اولیه زن است. شک نیست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداری او از شوهر است در اموری که مخالف احکام الهی نباشد و هر آنگاه که چنین فرمان و دستوری رسد، وظیفه، تخلّف و یا به صورت فرار از آن است. زیرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است.
پیامبر اکرم صلیالله علیهواله وسلم میفرمایند:
«اگر سجده کردن برای غیرخدا جایز بود، دستور میدادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.»
و در جای دیگر میفرمایند:
«زن نمیتواند حق خدا را ادا کند مگر اینکه حق شوهرش را ادا کند.»
2- خوب شوهرداری:
خوب شوهرداری یک هنر است و نیاز به ذوق و سلیقه و مهارتهای خاص دارد. سعادت یا شقاوت «خانواده» در دست «زن» است.
زن اگر به فن خوب شوهرداری آشنا باشد، میتواند با انجام وظایفی که خداوند بر عهده او مقرر فرموده، خانه را به صورت «بهشت برین» در آورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادی لایق، پویا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسایش و فضیلت و خوشبختی قرار دهد.
شوهر داری در اسلام اهمیت بسیار زیادی دارد و در همین رابطه امام علی علیهالسلام میفرمایند:
«جهاد زن خوب شوهرداری است.»
ناپلئون درباره جایگاه زنان و نقش آنان در فرهنگ و تمدن اجتماع میگوید:
«اگر میخواهید تمدن و پیشرفت ملتی را بدانید، به زنان آن ملت بنگرید.»
3- خوش اخلاقی:
زن فهیم و نیک اندیش میداند که تمامی انسانها شیفته محبّت و دلباخته جذابیتهای روانی و کششهای نفسانیاند. از این رو هنر او در این است که با درکی درست از ویژگیهای اخلاقی، خصیصههای شخصیتی و نیازهای نفسانی شوهر، مهرطلبیها، محبت جوییها، تشویق پذیریها، زیبانگریها و عاقبت اندیشیها را با به کارگیری مطلوبترین روشها در مناسبترین موقعیتها به شوهر پاسخ گوید و او را دور از دغدغهها و وسوسههای درون، در برابر همه کششها و محرکهای بیرونی مصون نماید.
زن خوش اخلاق، در زندگی مشترک با همسر خود، زیبایی کلام و جذابیت بیان، زبان تشویق و ترغیب و تایید و تکریم را سرمایه ارزشمند زندگی خویش میداند و هیچ فرصتی را برای «ابلاغ پیام» و «ابراز محبت» به شوهر از دست نمیدهد و لذا در تاریکی هم با همسر خویش با زبانی لین و آرام، شیرین و پرمعنا، گیرا و آرام بخش و به دور از اضطراب و تنش سخن میگوید.
پیامبر اسلام صلیالله علیه و اله وسلم میفرمایند:
«هر زنی که شوهرش را با زبانش بیازارد، خداوند هیچ کار واجب و مستحبی را از او نمیپذیرد و هیچ کار نیکش را قبول نمیکند تا وقتی که شوهرش را راضی کند. اگر چه روزها روزه بگیرد و شبها به عبادت مشغول شود.»
او هرگز در برخورد با شوهر و فرزندان، صدا و کلام گیرای خود را با نقّادی و تهدید و تحقیر و سرزنش و استهزا نمیآمیزد، بلکه زبان حق شناسی و قدرشناسی، شکر و سپاسگزاری از صفات برجسته او در حریم خانواده است.
4- احترام به شوهر:
زن آگاه و مهربان به خوبی میداند که همه انسانها ذاتاً محبتپذیر و قهر ستیزند، همه انسانها تکریمپذیر و تنبیه گریزند. هر کس به شخصیت خویش علاقهمند است و دوست دارد دیگران به او احترام بگذارند و هر کس که شخصیت او را محترم بشمارد محبوبش واقع میشود.
زن فهمیده میداند که شوهرش آرامش خواه و امنیت طلب میباشد و دوست دارد در محیطی سرشار از صمیمیت و صفا زندگی کند.
امام صادق علیهالسلام میفرمایند:
«... خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن همسری باد که به شوهرش احترام گذارد و او را آزار نرساند و در تمام مواقع از شوهرش اطاعت کند.»
زن شایسته و برتر همه سعی و تلاش خود را در جهت جلب رضایت خاطر و فراهم ساختن آسایش و آرامش روان و نشاط درونی شوهر مبذول میدارد و از این رو جز با زبان محبت و تکریم با همسرش سخن نمیگوید و همواره از خزانه دلش، کلام زرّین و خوشایند و گفتار شفابخش و درمانگر روح و روان و آرامشگر جان را برگزیده، در فضای سرشار از عشق و شور و شعف و نشاط تقدیم همسر خود مینماید. و رابطه او با شوهرش هر چه هست زبان محبت است و بس.
5- اظهار عشق و علاقه نسبت به شوهر:
زن خردمند و شایسته میداند که شوهرش تشنه محبت و دوستی اوست و دل او به محبت همسرش زنده میباشد. اگر شوهر بداند که محبوب واقعی زنش نیست، احساس بیکسی، تنهایی و غربت میکند و همیشه پژمرده، غمگین و ناراحت و مضطرب است. لیکن زن نیک اندیش و مهربان، محبت و دوستی خود را نسبت به شوهرش به زبان آورده و عشق و علاقه خود را در قالب واژههای طیب و زیبا و پرمفهوم عینیت میبخشد.
و مهمتر از کلمات و واژهها، در ایجاد محبت نسبت به شوهرش، هنگام سخن گفتن با شوهر، مواظب آهنگ نرم و ملایم صدا، حرکات بدنی خود میباشد. و هرگز با آهنگ صدای خشن و حرکات ناموزون دست و صورت و ترشرویی و اخم، معشوق عزیز خود را در کانون گرم و با صفای خانواده دلسرد و افسرده نمیکند.
امام باقر علیهالسلام میفرمایند:
«برای زن هیچ شفاعتی در پیشگاه پروردگارش به اندازه رضایت شوهرش ثمربخش و مفیدتر نیست.»
و شوهر نیز با این رفتار نیکو و شایسته همسر، حاضر است برای تامین سعادت و رفاه خانواده، تا سر حد فداکاری کوشش کند و مطمئنا چنین مردی کمتر اتفاق میافتد که به امراض روحی و روانی مبتلا گردد.
بنابراین زن هنرمند و فهیم، نیک میداند که شوهرش شیدای شنیدن صدای آرام و زیبا، جالب و جاذب، گیرا و پرمحبت اوست. و از همین رو، با همه وجود به نقش جاذبههای صوتی و گیرایی کلام در ابراز عشق و محبت و ایجاد شور و نشاط و شادابی در شوهر واقف است و در طول حیات مشترک و در همه موقعیتها و شرایط ، لحظهای از زبان دوستی و عشق به شوهر غافل نمیشود، و از جذابیتهای بیانی، آنچنان همسر خود را سیراب مینماید که در برابر محرکهای صوتی و کلامی نامحرمان مغرض، کاملاً او را مصون مینماید؛ چرا که بعضی وسوسه گران مغرض و ناآگاه و شیطان صفتانگیرا، با بهرهگیری از خلاء عاطفی بعضی مردان و محرومیت ایشان از محبتهای عاشقانه و صادقانه همسرشان، با محرکهای کلامی گیرا و پر جاذبه زمینه انحراف او را هموار میکنند.
بحث وظایف در خانواده ادامه دارد..
منبع : کتاب راز شاد زیستن در کانون خانواده
تنظیم برای تبیان : داوودی
مقالات مرتبط :