'جاجیم بافی' یکی از رشته های اصیل صنایع دستی استان چهارمحال و بختیاری که روزگاری کاربرد بسیار در زندگی مردم این مرز و بوم داشت، امروزه این هنر دست در سایه بی توجهی ها رنگ باخته و در آستانه فراموشی است.
بیست و هفتمین نمایشگاه فرش دستباف ایران، روز شنبه با حضور «محمد شریعتمداری» وزیر صنعت معدن و تجارت در محل دایمی نمایشگاههای بین المللی آغاز به کار کرد.
دبیر شورای عالی امنیت ملی در آیین گشایش نمایشگاه صنایع دستی گفت: صنایع فرهنگی به دلیل دارا بودن زمینه های تجربی و فرهنگی می تواند موتور محرکه اقتصاد مقاومتی و ایجاد جهش در حوزه های اشتغال و صادرات باشد.
صنعت برگرفته از طبیعت و میراث دیرین شهرستان طارم همچنان با دستان کربلایی «رحمانعلی حنیفی» خلق می شود تا روایتگر تاریخ و فرهنگ کهن این منطقه از استان زنجان باشد.
هنر «موج بافی» از هنرهای دستی استان چهارمحال و بختیاری با پیشینه کهن، چندی است در تلاطم زندگی مدرن کاربرد خود را از دست داده و رو به فراموشی گذاشته است.
معاون صنایعدستی گفت: شهرها و روستاهای ملی صنایعدستی پس از بررسی شاخصها انتخاب شدند، در مرحله بعد، دو شهر و یک روستا برای ثبت جهانی به شورای جهانی صنایعدستی معرفی میشوند.
ترمه یکی از مهمترین دستبافهای یزدی است که توانسته به دلیل اهمیت و جایگاه خود سر از کشورهای بزرگ و پیشرفته و حتی سازمان ملل متحد و کاخ باکینگهام لندن درآورد.
دیار کریمان با وجود تنوع قومی و فرهنگی و اقلیم های مختلف، صنایع دستی ارزشمندی را تولید می کند که آوازه جهانی دارد،اما کم توجهی به وضعیت 70هزار فعال این حوزه موجب شده که از این ظرفیت و داشته های بومی در جهت توسعه پایدار غفلت کنیم .
صنایع دستی و خصوصا هنرهای بافندگی و نساجی از گذشته در بین یزدی ها رواج داشت و بسیاری از مردمان آن با گره زدن پود به تار، روزگار گذرانده و امرار معاش می کردند.
معاون رئیسجمهوری و رئیس سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری ضمن تاکید بر حل مشکل فروش و بازاریابی در صنایع دستی گفت: تجاری سازی صنایع دستی باید با سرعت دنبال شود.
رییس پژوهشکده هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: این طور نیست که در هنر سنتی ما خلاقیت وجود نداشته باشد، بلکه در هنر سنتی ما خلاقیت، ابداع است.
صنایع دستی باوجود ظرفیت مطلوب توسعه اقتصادی به دلایل نبود تفکر صادرات محوری، متناسب نبودن تولید با نیاز بازار ، بسته بندی، بازارچه دایمی، نداشتن برنامه ریزی منسجم و حمایت کم نتوانسته نقش تاثیرگذار خود را در توسعه هر منطقه ای از کشور به خوبی ایفا کند.
«صنایع دستی و البته اغلب هنرهای سنتی ایران در قرن اخیر به علل عدیده از جمله ورود صنعت ماشینی، تکیه بر درآمد ناشی از صادرات نفت، عدم معرفی کامل و تبلیغات مناسب در کنار ورود سریع و نیرومند هنرهای غربی به ایران و عدم توجه مردم، به ویژه جوانان به استادان و پیشکسوتان هنرهای سنتی و صنایع دستی و فوت استادان و پیشکسوتان که یونسکو آنان را گنجینههای زندۀ بشری مینامد، روی به ضعف نهاد.»
یک فعال گردشگری از احیای چادرشب بافی در کاشان خبر داد و گفت: این رشته در کاشان از سابقه ای طولانی برخوردار بوده و امروز کاربرد خود را از دست داده؛ ما این هنر را احیا و به روز کرده ایم.
یک هنرمند و کارشناس صنایع دستی گفت: امروز هنرمندان اصیل بیمه نیستند و بخاطر گذر سن بیمه هم نمیشوند. همانطور که از برگزاری نمایشگاه ها در کشورهای مختلف از آنها هیچ حمایتی نمی شود و مشکلات متعددی برای صادرات محصولاتشان پیش پایشان قرار دارد.
یک هنرمند فعال در زمینه سوزن دوزی گفت: این هنر برای ایرانیان و گردشگران خارجی جذاب است و ما به فضایی برای نمایش اثار خود و همچنین آموزش انواع در حال فراموشی سوزن دوزی نیاز داریم.