لطفا منتظر باشید ...
كتاب حاضر و وجه نام گزاري آن
آغاز سال 1350 هجري شمسي بود كه به تأليف كتاب"زندگينامه حضرت معصومه(ع)" اقدام نمودم، مورد علاقه دوستداران خاندان پيامبر(ص) قرار گرفت و در همان سال ها، چهار بار به چاپ رسيد، اينك شايسته ديدم كه آن را با تجديد نظر كامل و تهذيب و تكميل اهدا كنم كه به خواست خداوند متعال، به صورت اين كتاب تقديم مي گردد.وجه نام گزاري اين كتاب به"حضرت معصومه؛ فاطمه دوم"، از اين رو است كه نام اصلي حضرت معصومه(ع)، فاطمه است، و آن حضرت با اين نام، بعد از حضرت زهرا(ع)، نمونه اي از وجود حضرت زهرا(ع) بود و در راستاي اهداف حضرت زهرا(ع)، در سطح بسيار بالا درخشيد، و همچون او در دوران جواني در راه تأييد ولايت امامان: به شهادت رسيد.
نيز اين نام، اقتباسي است از اشعار ارزنده حضرت امام خميني رحمه اله كه در يكي از قصايد خود، تحت عنوان"مديحه نورين نيرين، فاطمه زهرا و فاطمه معصومه(ع)" پس از چند شعر، گويد:
نور خدا در رسول اكرم پيدا
وز وُي تابان شده به حضرت زهرا
آبروي ممكنات جمله از اين نور
دختر چون اين دو از مشيمه قدرت
آن يك، امواج علم را شده مبدأ
آن يك بر فرق انبيا شده تارُك
آن يك در عالم جلالت، كعبه
لم يُلِدُم بسته لب و گرنه بگفتم
آن يك بر مْلك لايزالي، تارُك
آن يك خانه مدينه كرده مزين
خاك قم اين كرده،از شرافت، جنت
عرصه قم غيرت بهشت برين است
زيبداگر خاك قم به عرش كند،فخر
خاكي عجب خاك، آبروي خلايق
ملجأ بر مسلم و پناه به كافر(6)
كرد تجلي زوي به حيدر صفدر
>اينك ظاهر دخت موسيِ جعفر
گرنبُدي باطل آمدند سراسر
نامد و نايد ديگر هماره مقدر
وين يك افواج حلم را شده مصدر
وين يك اندر سر، اوليا را مِغْفر
وين يك در مْلك كبريايي مُشْعُر
دخت خدايند اين دو نور مطهر
وين يك بر عرش كبريايي، افسر
صفحه قم را نموده اين يك، انوار
آب مدينه نموده آن يك، كوثر
بلكه بهشتش يُساوْلي است برابر(5)
شايد گر لوح را بيايد همسر
ملجأ بر مسلم و پناه به كافر(6)
ملجأ بر مسلم و پناه به كافر(6)
در اين فكر بودم كه آيا چنين اسمي مناسب و بي اشكال است يا نه؟ يا اين فكر وارد صحن نو حرم شدم و دركنار حوض، رو به روي مرقد مطهر ايستادم و محكم گفتم:"سلام بر تو اي فاطمه دوم!".
سپس از آنجا عبور كردم، همچنان در اين فكر بودم كه آيا اين نام، نام مناسبي براي كتاب است؟! در حين عبور از دري كه به طرف ميدان آستانه نزديك مدرسه فيضيه باز مي شود، ناگهان چشمم به درِ كتابخانه آستانه افتاد، با اين كه سال ها بود به آن كتابخانه نرفته بود، به دام القاء شد سري به كتابخانه بزنم. كتابخانه در طبقه دوم قرار گرفته، از پله ها بالا رفتم، تابلويي نظر مرا به خود جلب كرد، كه با فلش، اطاق هاي مديريت كتابخانه و آستانه را نشان مي داد، به آنجا رفتم وارد اتاق شدم ديدم چند نفر از خدمتكاران فرهنگي آستانه كه بعضي از آنها روحاني بودند، مشغول انجام وظيفه هستند، در آنجا موضوع را عنوان كردم و با آنها در مورد نام كتاب به مشورت پرداختم، يكي از آقايان بي درنگ برخاست و به اطاق ديگر رفت و بازگشت، ديدم كليات ديوان(7) حضرت امام خميني"ره" را آورد و صفحه هاي 253 تا 257 را گشود و به من نشان داد، ديدم در صفحه 253 اين جمله و صورت تيتر نوشته شده:
