"پونیو" استاد ژاپنی انیمیشن روی پرده
تازه‌ترین فیلم استاد ژاپنی انیمیشن جهان در آمریکا اکران شد
هایائو میازاکی بی‌تردید یکی از بزرگترین فیلمسازان عصر حاضر است که کارهایش هرگز تحت تاثیر سن و سال قرار نگرفته و تازه‌ترین انیمیشن او "پونیو روی صخره کنار دریا" از جمعه گذشته در سینماهای آمریکا به نمایش درآمده است.
به گزارش خبرنگار مهر، هوستن کرونیکل اعلام کرد فیلمساز 68 ساله ژاپنی و خالق انیمیشن‌های "شهر ارواح" و "قلعه متحرک هاول" با هر فیلم خود رکوردهای فروش را در سرزمین آفتاب تابان می‌شکند و نسخه انگلیسی‌زبان آثارش هم بیش از یک دهه است که در آمریکا اکران می‌شود. حالا دیگر میازاکی یک چهره اسطوره‌ای در عرصه انیمیشن دنیا است.
آخرین انیمیشن استاد پیر ژاپنی "پونیو روی صخره کنار دریا" از جمعه گذشته در سینماهای ایالات متحده روی پرده رفت و تعریف این فیلم هم مثل دیگر ساخته‌های میازاکی در تنها یک خط کاری بسیار دشوار است. "پونیو" بر اساس داستان "پری کوچک دریایی" هانس کریستین اندرسن داستان یک ماهی به نام پونیو است که دوست دارد تبدیل به انسان شود.
این فیلم سال گذشته در ژاپن به نمایش درآمد و پائیز 2008 هم در جشنواره فیلم ونیز حضور داشت. "پونیو" ماه گذشته میلادی فیلم اختتامیه جشنواره لس آنجلس بود. میازاکی چندان علاقه‌ای به آمریکا ندارد و حتی وقتی سال 2003 فیلم "شهر اشباح" او نامزد دریافت اسکار بود و در نهایت اسکار را هم برد، در مراسم حضور نداشت.
"پونیو روی صخره کنار دریا" جایزه بهترین آهنگساز را از جوایز فیلم آسیایی دریافت کرده و میازاکی هم نامزد جایزه بهترین کارگردان از این جوایز بود. این انیمیشن 100 دقیقه‌ای بیش از یک میلیارد ین در ژاپن فروخته و از 14 اوت به طور محدود در سینماهای آمریکا اکران شده است.
میازاکی هفته گذشته به دعوت دانشگاه کالیفرنیا به آمریکا آمد تا پس از هاروکی موراکامی نویسنده نامدار هموطن خود دومین هنرمند ژاپنی باشد که جایزه برکلی را از مرکز مطالعات ژاپنی این دانشگاه بگیرد. او پس از حضور در یک مراسم دو ساعتی ـ که تمام بلیت‌های آن 48 ساعته فروخته شده بود ـ در یک گفتگو با حضور مترجم شرکت کرد.
* یکی از حاضران در سالن می‌گفت "همسایه من توتورو" شما را بارها و بارها دیده است. خودتان چند بار این فیلم را تماشا کرده‌اید؟
ـ هایائو میازاکی: البته در جریان تولید آن ناچار بودم بارها و بارها و بارها فیلم را ببینم. اما پس از کامل شدن حتی یکبار هم آن را ندیده‌ام. اگر آن را الان تماشا کنم شاید حسی متفاوت نسبت به زمان تولید درباره آن داشته باشم.
* ترجیح می‌دهید مردم هم فیلم‌هایتان را یکبار ببینند؟
ـ نمی‌توان امروز از مردم این را خواست. من از نسلی هستم که می‌توانستیم هر فیلم را تنها یکبار ببینیم و همان یکبار هم بسیار ارزشمند بود. تجربه‌ای بسیار گرانقدر. ما تلاش کردیم چیزهای مختلف را یکبار ببینیم نه یک چیز را چند بار.
* در ایالات متحده بسیاری از پدر و مادرها به بچه‌هایشان یک ماهی می‌دهند تا با آن نخستین بار مرگ را تجربه کنند. شما هم تا به حال ماهی داشته‌اید؟
ـ من یک ماهی در حوض خانه‌ام دارم که 15 سال است آنجا زندگی می‌کند. خیلی پیر شده ... البته وقتی شما حیوان خانگی دارید، سرانجام یکروز باید با مرگ آن کنار بیایید. اما من فکر می‌کنم زندگی کردن با یک حیوان خانگی بسیار خوب است. این برای یک خانواده یا بچه‌ها بسیار خوب است که همراه با یک سگ، گربه، پرنده یا چیزی شبیه اینها زندگی کنند و بزرگ شوند.
* این روزها پیدا کردن یک انیماتور جوان که از فیلم‌ها و کارهای شما نیاموخته باشد بسیار سخت است. شما هم از کارهای انیماتورهای جوان می‌آموزید؟
ـ بله، البته من از آثار انیماتورهای جوان خیلی چیزها یاد گرفته‌ام. احساسم این است که برای ساختن فیلم‌های خودم دارم خون آنها را می‌مکم.
* شما با جان لسه‌تر ـ انیماتور سرشناس آمریکایی و از مدیران پیکسار ـ دوستید. وقتی همدیگر را می‌بینید درباره چه چیزهایی با هم حرف می‌زنید؟
ـ (دستانش را به نشانه در آغوش گرفتن باز می‌کند و گویی لسه‌تر را در آغوش گرفته) به او می‌گویم برایت نگرانم. خیلی کار می‌کنی.
* شهر ساحلی یکی از فیلم‌های شما بسیار شبیه ساحل سان فرانسیسکو است. آیا قبلا سان فرانسیسکو را دیده‌اید، یا عکس‌های آن را دیدید یا اصلا همه چیز به نظر اینگونه می‌رسد؟
ـ (می‌خندد) یک حقه کوچولو. من تصاویری از ایرلند، انگلیس، فرانسه، سان فرانسیسکو، سوئد و... داشتم. آنها را مثل موزائیک کنار هم قرار دادم، ولی خیلی مخلوط نکردم. بنابراین وقتی مردم ژاپن فیلم را می‌بینند به نظرشان یک منظره خارجی می‌رسد. اما اروپایی‌ها آن را بسیار غریب می‌یابند، چون از هر بخش این قاره تکه‌ای در فیلم هست. از سان فرانسیسکو هم تصاویری بود.
* شما باید نامه‌های تحسین‌آمیز زیادی از طرفدارانتان و هنرمندان جوان دریافت کرده باشید. آیا تا به حال نامه تحسین‌آمیز به کسی نوشته‌اید؟
ـ هرگز. از آنجا که من در دوران جوانی توانایی و استعداد آنچنانی نداشتم، فکر می‌کنم نوشتن چنین نامه‌ای کمی احمقانه باشد.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
