موزه آبگینه و سفالینه ایران

با ورود بچه ها به محوطه سرسبز و زیبای موزه صدای شور و هیاهو بیشتر می شود، انگار بازید از همین جا آغاز می شود. ساختمان هشت ضلعی موزه که متعلق به اواخر سده سیزدهم  شمسی است و به دستور قوام السلطنه ساخته شده، شامل دوطبقه و پنج تالار است. با ورود بچه ها به تالار اول، تعدادی جذب تماشای زیرخاکی های قدیمی و تعدادی دیگر به گچ بری ها، آینه کاری و منبت کاری های داخل تالار خیره می‌شوند.

در تالار یک و دو از طبقه اول بچه ها با دیدن قدیمی ترین شیشه ها، لوله های شیشه ای به نام سیلندر که از معبد جغازنبیل کشف شده، سفال های دست سازی که از دوران اشکانی به دست آمده به همراه توضیحات راهنما به وجد می آیند، شاید در دل‌هایشان برای داشتن اجدادی چنین هنرمند و با تمدن به خود می‌بالند. با همان شور و اشتیاق از راه پله های زیبا و نعلی شکل ساختمان بالا می روند.

در تالار صدف که به دلیل طراحی زیبا و شباهت شکل تالار به صدف نیمه باز به این نام خوانده می شود، سفالینه های قرن سوم و چهارم شهر نیشابور به نمایش گذاشته شده است. از میان آن ها سفالینه هایی که با اشکال زیبا یا نوشته هایی با خط قدیم طراحی شده اند بیشتر توجه دانش آموزان را به خود جلب می کند.

در تالار چهارم، تالار زرین، ظروف زرین فام به جای مانده از دوران ساجوقی که دور تا دور آن ها با خط نسخ و نستعلیق مزین شده، دیده ها را مبهوت خود می سازد. بچه ها چهره‌های مغولی روی ظروف را كه با توجه به شهر محل پیدایش‌، نقوش آن‌ها متفاوت است، به یکدیگر نشان می دهند.

و اما تالار پنج یا تالار لاجورد، بازدید از سفالینه هایی که با لعابی به رنگ فیروزه خود نمایی می کنند، و دانستن این که این سفال ها از قرن هفتم و هشتم (دوره ایلخانی‌) به جا مانده اند، هر  علاقمند به هنر و تاریخ را به تحسین وا می‌دارد.

در کنار این همه هنر و تمدن و زیبایی می توانید از كتاب‌خانه موزه واقع در ضلع شمال غربی‌ که شامل 4000 جلد كتاب فارسی و انگلیسی در زمینه‌های باستان شناسی‌، تاریخ و هنر است‌ بازدید نمایید.

تهیه: الهام گارسچی

تنظیم : بخش تربیتی مدرسه اینترنتی