جشنواره‌های غربی از اگزوتیزم فیلمهای ایرانی خسته شده‌اند
فراستی: جشنواره‌های غربی از اگزوتیزم فیلمهای ایرانی خسته شده‌اند
مسعود فراستی، گفت: جشنواره‌های غربی از اگزوتیزم (بیگانه‌گرایی)فیلمهای ایرانی خسته شده‌اند و دنبال اگزوتیزم جاهای دیگر دنیا هستند.
این منتقد قدیمی سینمای جشنواره‌ای ایران در گفت‌و‌گو با فارس، از عدم استقبال از سینمای ایران در جشنواره‌های بین المللی ابراز خرسندی كرد و افزود: خیلی خوشحالم از اینكه جشنواره‌های خارجی به ما روی خوش نشان نمی‌دهند، چون مسیری كه آنها به ما روی خوش نشان دادند، مسیر پرت و آسیب رساننده‌ای به سینمای ایران ،خصوصا سینمای ملی ایران بود.
وی ادامه داد:جشنواره‌ها ما را واداشت، فیلمهای باب دندان و سلیقه آنها بسازیم و از مسیر خودمان دور شویم، سینمایمان بی‌هویت و بی مخاطب شود.
فراستی گفت:امیدوارم عدم توجه جشنواره‌ها ،منجر به فكر كردن ، برنامه‌ریزی و رسیدگی به سینمای ایران شود و این سینما در مسیر طبیعی سینمای خودی و ملی قدم بردارد.
وی دلایل كمرنگ شدن حضور بین‌المللی سینمای ایران را برشمرد و گفت:علت اینكه جشنواره‌ها به ما روی خوش نشان نمی‌دهند و از سینمای ما استقبال نمی‌كنند،این است كه تاریخ مصرف سینمای ایران تمام شده و دیگر ما حرف چشمگیری برای آنها نداریم.آنها خسته شدند از اینكه برایشان در فیلمهایمان چقدر اگزوتیزم (بیگانه‌گرایی) نشان دهیم و از اگزوتیزم ایرانی خسته شدند و دنبال اگزوتیزم جاهای دیگر دنیا هستند.
این منتقد سینمایی ،سینمای ایران را چنین توصیف نمود :سینمای ما همچنان مسیر گیج و سرگردانی را می‌رود، استراتژی و خط مشی ندارد و باری به هر جهت قدم بر می‌دارد،یكسری فیلمهای گیشه‌ای پیش پا افتاده ساخته می‌شود غیر موارد استثنایی، یكسری فیلمهای جشنواره پسند هم گاهی ساخته می‌شود كه مخاطب ندارد.
وی گفت:سینمای ایران، سینمای بی معنا و بی هویتی است، سینمایی كه امروز و مسائل ما را منعكس نمی‌كند.من قاعده را مدنظر دارم و با استثنا كاری ندارم.
مسعود فراستی به فارس گفت:ما باید به این برسیم كه این سینمای سوبسیدی و باری به هر جهت دورانش به سر رسیده و باید برسیم به یك سینمای شاداب و ملی كه مخاطب پیدا كند.راهش هم این است كه سوبسید دولتی را برداریم و بگذاریم این موجود به طور طبیعی زندگی اش را آغاز كند و مستقیم با مخاطبش روبرو شود.
وی در انتها افزود:یك اصول ممیزی در همه جای دنیا وجود دارد كه ما هم داریم كه هزار بند هم نیست ،یك بند مشخص منافع ملی است و از مسائل انقلاب و ارزشهای دینی ما نشات می‌گیرد. هر كس هم نمی‌تواند به این اصول اضافه كند. ما باید مسئله سینمای ملی و در كنار آن مسئله صنعتی شدن سینمای ایران راه بیندازیم.
مطالب مرتبط:
