بهترین بندگان و بندگان بد نزد امام باقر(علیه‌السلام)
به ما توصیه شده که در امور معنوی خود را با افرادی که از لحاظ معنوی در مرتبه بالاتر از ما هستند، بسنجیم، و آنها را الگوی خود قرار دهیم.
ملاکهای مختلفی برای سنجش بدی و خوبی بندگان وجود دارد. برای به دست آوردن ملاک صحیح هرچیز رجوع به ملاکهای اهل بیت(علیهم السلام) لازم است. زیرا دستور قرآن(برای یافتن پاسخ مشکلات) پرسش از«اهل الذکر» است.(نحل،43 و انبیاء،7) مصداق تام «اهل ذکر» ائمه اطهارند. (تفسیر فرات الكوفی، ص235)
بهترین بندگان در نظر امام باقر(علیه السلام):
چه بد بندهاى است آنكه دورو و دو زبان دارد در حضور برادر ایمانی‌اش او را مدح كند ولی پشت سرش گوشتش را می‌خورد (غیبتش را می‌کند). اگر به برادر ایمانی‌اش نعمتی برسد، حسادت او را بکند و اگر گرفتار گردد، او را واگذارد.»
✔️آنهایند كه چون خوش‌رفتارى كنند خوشحال شوند و
✔️ چون بدكردارى كنند آمرزش جویند و
✔️چون به آنها عطایی شود، شكر کنند و
✔️ چون مشکلی پیدا کنند، صبر کنند و
✔️چون (بر کسی) خشم گیرند، او را ببخشند.» [ ترجمه الأمالی، ص11]
اوصاف بندگان بد
ایشان همچنین اوصاف بندگان بد را هم معرفی می‌کنند. بر ماست تا از آن اوصاف بپرهیزیم. چه بد بندهاى است آنكه دورو و دو زبان دارد در حضور برادر ایمانی‌اش او را مدح كند ولی پشت سرش گوشتش را می‌خورد (غیبتش را می‌کند). اگر به برادر ایمانی‌اش نعمتی برسد، حسادت او را بکند و اگر گرفتار گردد، او را واگذارد.»[ ترجمه الأمالی (للصدوق)، ص337]
منبع:
کانال مرکز نشر معارف قرآن و حدیث
