تاثیر دعا در زندگی انسان

یکی از اشکالاتی که در مورد دعا مطرح است این است که برخی می ‌گویند: یا خداوند متعال می‌ داند که شما چه خواسته‌ای دارید و یا نمی ‌داند، اگر می ‌داند که دیگر گفتن بر زبان آوردن حاجت لغو است و اگر نمی ‌داند که به معنای جهل خداست.

بدون شک خداوند متعال از دعای ما اطلاع دارد، اما نفس دعا دو اثر مهم دارد:

1- دعا قضا و قدر را تغییر می‌دهد. در برخی موارد، خداوند متعال آن عمل خاص را بر اراده و خواستن ما منوط کرده است، یعنی در نفس گفتن و خواستن از خداوند متعال تاثیر وجود دارد، و لو این ‌که خدا خواسته ما را می‌داند. امام صادق (علیه السلام) در این باره فرمودند: «دعا کردن، قضای الهی را بر می ‌گرداند، اگر چه از آسمان نازل شده باشد و بسیار محکم شده باشد.» (الكافی، ج2، ص469) پس دعا برای تغییر دادن قضای الهی موثر است.

2- دومین اثر دعا این است که انسان را متوجه خداوند متعال کرده و جلوی تکبر و غرور و طغیان را می‌ گیرد. بدون شک انسان وقتی دعا می ‌کند به این معناست که از دست من کاری ساخته نیست و خدایا تو این عمل را انجام بده، لذا به خدا توجه پیدا کرده و آن حالت تواضع و نیاز در انسان به وجود می ‌آید. امام صادق(علیه‌السلام) در این باره نیز فرمود: « این‌که در قرآن آمده: «إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِین[غافر/60]» منظور کسانی است که دعا نمی‌کنند، دعا بهترین و بالاترین عبادت است.» (الكافی، ج2، ص466) پس دعا یعنی خداوندا من نیازمند هستم و تو بی ‌نیاز؛ و این مطلب اثر تربیتی بسیار بالایی دارد.