عنکبوت فداکار
در جامه، مادرها فوق العاده ترین کارها را برای فرزندانشان انجام می دهند و از علایق و خواسته های خود می گذرند، اما در میان حیوانات و حشرات نیز این از خود گذشتگی ها وجود دارد.
برای نمونه گونه خاصی عنکبوت، روده و احشاء خود را بالا می آورد تا نوزادانش از آن تغذیه کنند و این فداکاری را تا آنجا به کمال می رساند که به خاطرش جان خود را از دست می دهد.
موجودی که از آن صحبت می کنیم عنکبوتی است که بیش تر در کشورهای حاشیه مدیترانه زندگی می کند. این موجود در فصل بهار با استفاده از تارهای ابریشمی خود سازه ای شبیه به یک استوانه را می سازد و در آن تخم گذاری می کند.در این موقع از سال اوضاع شکار خوب است چرا که جمعیت حشرات زیاد می شود و هرچه قدر هم که در رفت و آمد خود با احتیاط عمل کنند باز هم با تارهای این عنکبوت برخورد خواهند کرد. در فصل بهار، عنکبوت های مادر حسابی چاق و چله می شوند و بعضا می توانند 80 یا تعداد بیشتری تخم بگذارند که همگی در یک صفحه ابریشمی به دور هم پیچیده می شوند.
بعد از این مرحله، روده ها و اعضای شکمی عنکبوت ماده شروع به از بین رفتن و حل شدن می کنند. زمانی که تخم ها شکسته شده و نوزادان از آن بیرون می آیند، روده های نرم شده عنکبوت آماده اند تا به عنوان یک وعده غذایی توسط آنها مورد استفاده قرار گیرند. اعضای داخلی بدن مادر شبیه به نوعی مایع رقیق و شفاف در می آیند و از دهانش خارج می شوند.
در این مدت ٤٢ درصد از بدن مادر تحلیل رفته ست و به جز قلب که سالم مانده بقیه اعضا بدن مادر از بین رفته است.
البته اگر در این دوران خطری جدی این حیوانات را تهدید نکند که باعث مرگ آن ها شود.
البته نا گفته نماند نوزادانی که جثه کوچکتری دارند و کمتر از بدن مادر تغذیه کرده اند توانایی رقابت با بزرگ تر ها را ندارند و مجبورند راه دیگری برای سیر کردن شکم خود بیابند. بنابراین اتفاقی که رخ می دهد این است که نوزادان کوچک تر خانه را ترک می کنند و به نوعی از آشیانه مادر پراکنده می شوند.
در ادامه هرکدام از آنها روی شاخه ای جداگانه می نشیند و زندگی مستقلی را برای خود آغاز می کند و برای خودش تارهای تازه ای را می تند. البته معلوم است که عنکبوت ماده عمر کوتاه تری دارد چون باز هم از جان خود برای نوزدان نحیفش می گذرد.
کانال کودک و نوجوان تبیان
koodak@ebyan.com
شهرزاد فراهانی-دیجیاتیو
