اشتباهات حقیقی ادامه دارد

با انتخاب کارلوس کی روش به عنوان سرمربی تیم ملی ایران، فوتبال کشورمان وارد دوره جدیدی شد. تیم ملی ایران با آمدن این مرد پرتغالی از یک تیم کاملا تهاجمی به یک تیم تدافعی تبدیل شد و کی روش خیلی خوب توانست ساختار دفاعی تیم ملی ایران را ترمیم کند.

ایران با کی روش به تیمی تبدیل شده که خیلی سخت گل می خورد و شاید بازی مقابل آرژانتین بهترین مثال برای اثبات این ادعا باشد. کی روش برای ساختن تیم ایده آل خود دفاعی ترین بازیکنان هر پست را انتخاب می کند. به عنوان مثال در جناح راست انتخاب اول او وریا غفوری است و خسرو حیدری با توجه به تمایلی که برای بازی رو به جلو دارد از ترکیب دور می ماند و رفته رفته به یک بازیکن نیمکت نشین تبدیل می شود. در خط میانی هم بازیکنانی مثل آندو تیموریان و امید ابراهیمی به بازیکنان با تکنیک ترجیح داده می شوند و حتی در خط حمله هم بازیکنی قرار می گیرد که بتواند با دوندگی خود در کارهای دفاعی به تیم کمک کند.
 با همین ساختار دفاعی مستحکم بود که تیم ملی کشورمان مقابل نیجریه 90 دقیقه دروازه اش را بسته نگه داشت و در بازی مقابل آرژانتین هم اگر نبوغ فوق ستاره ای به نام مسی نبود همین اتفاق تکرار می شد. با همین ساختار کاملا دفاعی، تیم کی روش آمار فوق العاده ای را از خود به جا گذاشته اما در لابه لای این آمار خوب و امیدوارکننده یک حقیقت تلخ وجود دارد؛ حقیقتی که قطعا در بازی های حساس تر بیش از پیش به چشم خواهد آمد. تیم کارلوس کی روش بعد از جام جهانی 11 گل از رقبای خود دریافت کرده و حقیقت تلخ اینجاست که تقریبا هر 11 گل ریشه مشترکی دارند و حقیقت تلخ تر این که حتی تیم هایی همچون ترکمنستان و عمان هم می توانند از این نقطه ضعف بزرگ استفاده کنند و شاید در مراحل بالاتر تیم های قدرتمندتر با استفاده از همین نقطه ضعف شکست های تلخی را به فوتبال ایران تحمیل کنند؛ اتفاقی که در جام ملت های آسیا مقابل تیم ملی عراق رخ داد و حسرت قهرمانی ما در این رقابت ها را 40 ساله کرد.

با مروری روی گل های دریافتی تیم ملی کشورمان می توان پی برد که حضور علیرضا حقیقی در درون دروازه به پاشنه آشیل تیم ملی کشورمان تبدیل شده است. این که کارلوس کی روش روی نام سیدمهدی رحمتی خط قرمز کشیده و به دروازه بان های لیگ هم هیچ اعتقادی ندارد به جای خود اما مسلما حضور حقیقی که در طول فصل حتی یک بار هم در لیگ روسیه در درون دروازه تیمش قرار نگرفته و در بازی های ملی هم کلکسیونی از اشتباهات را به نمایش می گذارد نقطه تاریکی است در کارنامه حرفه ای سرمربی تیم ملی کشورمان. با حضور حقیقی در درون دروازه، حریفان ایران برای چسباندن توپ به تور دروازه از یک فرمول کاملا ساده استفاده می کنند؛ نفوذ از جناحین، ارسال های سریع به محوطه جریمه، ناتوانی و ضعف حقیقی در بریدن و قطع کردن این ارسال ها و در نهایت گل!
سناریویی که مقابل عراق در جام ملت های آسیا 2 بار اتفاق افتاد و در نهایت هم منجر به حذف تیم ملی کشورمان از این رقابت ها شد و قطعا اصرار بچه گانه کی روش برای استفاده از حقیقی می تواند باعث تکرار این داستان تلخ در فوتبال کشورمان شود. در جام ملت های آسیا تیم ملی عراق با استفاده از ضعف تیم ملی کشورمان در درون دروازه توانست یکی از شیرین ترین بردهای تاریخ خودش را تجربه کند. در آن بازی حقیقی روی گل های اول و دوم حریف کاملا مقصر بود و اجازه داد توپ های ارسالی عراقی ها حتی در 6 قدم هم عرض دروازه را طی کند و در نهایت با یک ضربه ساده به گل تبدیل شود.
در بازی دوستانه مقابل سوئد هم حقیقی با سر خوردن و ناتوانی در دفع توپ ارسالی یک گل زیبا را به ایبراهیموویچ هدیه داد. در بازی رفت مقابل ترکمنستان هم همین داستان تکرار شد و مقابل عمان هم باز هم شاهد لرزیدن تور دروازه تیم ملی کشورمان با همین فرمول ساده بودیم. در بازی برگشت مقابل ترکمنستان هم حقیقی یک بار دیگر به خوبی ثابت کرد که تکنیک لازم برای ایستادن مقابل ارسال های ساده بازیکنان حریف را ندارد و متاسفانه در پایان این گزارش باید بگوییم که با اصرار کی روش و اعتقاد راسخ او به حقیقی این داستان ادامه دارد...