اعمال روز بیست و چهارم فروردین
در این مجال قصد داریم نحوه خواندن نماز روز دوشنبه را که سید بن طاووس در کتاب شریف " جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع " به نقل از پیامبر مکرم اسلام (ص) آورده برای شما عنوان نماییم .
به نقل از پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده است که در روز دوشنبه وقتی که روز بلند شد چهار رکعت نماز بخوانید و در رکعت اول این نماز سوره مبارکه حمد را بخوانید و بعد از سوره مبارکه حمد آیه الکرسی را بخوانید و در رکعت دوم این نماز بعد از سوره مبارکه حمد سوره مبارکه توحید را بخوانید . دو رکعت اول که به پایان رسید و سلام داده شد دو رکعت بعدی را آغاز می کنید . دو رکعت دوم به این شکل است که در رکعت اول بعد از سوره مبارکه حمد سوره مبارکه فلق خوانده می شود و در رکعت دوم بعد از سوره مبارکه حمد سوره مبارکه ناس خوانده می شود و بعد از اینکه این چهار رکعت به پایان رسید ده مرتبه طلب استغفار می کنیم و می گوییم : " استغفر الله ربی و اتوب الیه "
درباره این نماز به نقل از پیامبر گرامی اسلام (ص) آورده شده که خداوند متعال به پاداش این نماز قصری بسیار زیبا در بهشت به او می بخشد و پاداش بسیار نیکویی دریافت خواهد نمود .
همانطور که می دانید یاد خدا بهترین وسیله برای خویشتن داری و كنترل غرایز سركش و جلوگیری از روح طغیان است. نمازگزار همواره به یاد خدا می باشد، خدایی كه از تمام كارهای كوچك و بزرگ ما آگاه است، خدایی كه از آنچه در زوایای روان ما وجود دارد و یا از اندیشه ما می گذرد مطلع و باخبر است و كمترین اثر یاد خدا این است كه به خودكامگی انسان و هوسهای وی اعتدال می بخشد، چنان كه غفلت از یاد خدا و بی خبری از پاداشها و كیفرهای او، موجب تیرگی عقل و خرد و كم فروغی آن می شود .
انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و كردار خود نمی اندیشد و برای ارضای تمایلات و غرایز سركش خود حد و مرزی را نمی شناسد و این نماز است كه او را در شبانه روز پنج بار به یاد خدا می اندازد و تیرگی غفلت را از روح و روانش پاك می سازد .
به راستی انسان كه پایه حكومت غرایز در كانون وجود او مستحكم است، بهترین راه برای كنترل غرایز و خواسته های مرزنشناس او همان یاد خدا، یاد كیفرهای خطاكاران و حسابهای دقیق و اشتباه ناپذیر آن می باشد. از این نظر قرآن یكی از اسرار نماز را یاد خدا معرفی میكند: " اقم الصلوة لذكری؛ نماز را برای یاد من بپادار . "
نمازگزار ناچار است كه برای صحت و قبولی نماز خود از بسیاری از گناهان اجتناب ورزد؛ مثلا، یكی از شرایط نماز مشروع بودن و مباح بودن تمام وسایلی است كه درآن به كار می رود، مانند آب وضو و غسل، جامهای كه با آن نماز می گزارد و مكان نمازگزار، این موضوع سبب می شود كه گرد حرام نرود و در كار و كسب خود از هر نوع حرام اجتناب نماید؛ زیرا بسیار مشكل است كه یك فرد تنها در امور مربوط به نماز به حلال بودن آنها مقید شود و در موارد دیگر بی پروا باشد .
گویا آیه زیر به همین نكته اشاره می كند و می فرماید: " ان الصلوة تنهی عن الفحشأ و المنكر؛ كه نماز (انسان را) از زشتیها و گناه باز می دارد . "
بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد كه شرط قبولی نماز در پیشگاه خداوند این است كه نمازگزار زكات و حقوق مستمندان را بپردازد؛ غیبت نكند؛ از تكبر و حسد بپرهیزد؛ از مشروبات الكلی اجتناب نماید و با حضور قلب و توجه و نیت پاك به درگاه خدا رو آورد و به این ترتیب نمازگزار حقیقی ناگزیر است تمام این امور را رعایت كند. روی همین جهات، پیامبر گرامی ما(صلیاللهعلیهوآله) می فرماید: نماز چون نهر آب صافی است كه انسان خود را در آن شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و كثیف نمی شود. همچنین كسی كه در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخوا ند و قلب خود را در این چشمه صاف معنوی شست و شو دهد، هرگز آلودگی گناه بر دل و جان او نمی نشیند .
آثار فردی و تربیتی نماز به آنچه كه گفته شد منحصر نیست؛ ولی این نمونه میتواند نشانه كوچكی از اسرار بزرگ این عبادت بزرگ اسلامی باشد .
التماس دعای فراوان ...