پاداش شهادت امام حسین علیه السلام

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ (عَلَیْهِمَا السَّلَامُ) یَقُولَانِ: إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) عَوَّضَ الْحُسَیْنَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ، وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ، وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ، وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِه‏[1]

- امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) فرموده اند:خداوند تبارک و تعالی در پاداش قتل حسین(علیه السلام) این عوض را معین فرمود:كه امامت را در ذریه او قرار داد.و در تربت او شفا قرار داد.در كنار قبرش وعده اجابت به درخواستها داد.و ایام آمد و شد زایران قبرش را بحساب عمر آنها منظور نخواهد كرد.

عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: رَفَعْتَ إِلَیَّ امْرَأَةٌ غَزْلًا فَقَالَتْ ادْفَعْهُ بِمَكَّةَ لِتُخَاطَ بِهِ كِسْوَةُ الْكَعْبَةِ قَالَ فَكَرِهْتُ أَنْ أَدْفَعَهُ إِلَى الْحَجَبَةِ وَ أَنَا أَعْرِفُهُمْ فَلَمَّا صِرْتُ إِلَى الْمَدِینَةِ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ ع فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ امْرَأَةً أَعْطَتْنِی غَزْلًا وَ حَكَیْتُ لَهُ قَوْلَ الْمَرْأَةِ وَ كَرَاهَتِی لِدَفْعِ الْغَزْلِ إِلَى الْحَجَبَةِ فَقَالَ اشْتَرِ بِهِ عَسَلًا وَ زَعْفَرَاناً وَ خُذْ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع وَ اعْجِنْهُ بِمَاءِ السَّمَاءِ وَ اجْعَلْ فِیهِ شَیْئاً مِنْ عَسَلٍ وَ زَعْفَرَانٍ وَ فَرِّقْهُ عَلَى الشِّیعَةِ لِیَتَدَاوَوْا بِهِ مَرْضَاهُم‏[2]

راوی می گوید زنی پارچه دوخته شده ای را به من داد و گفت که آن را به مکه ببر تا اینکه پرده کعبه با آن دوخته شود راوی می گوید کراهت داشتم که آن را به مأموران کعبه بدهم چون می شناختم آنها را.وقتی که به مدینه آمدم به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم فدایتان شوم زنی پارچه ای به من داد که به کعبه ببرم اما کراهت داشتم که آن را به مأموران آنجا بدهم حضرت فرمودند: با آن پارچه مقداری عسل و زعفران بخرد و خاک قبر امام حسین (علیه السلام) و آن را با آب باران مخلوط کند و سپس مقداری عسل و زعفران به آن اضافه کند و بین شیعیان تقسیم کند تا مرض های خودشان را با آن مداوا کنند.

قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى ع لَا تَسْتَغْنِی شِیعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ خُمْرَةٍ یُصَلِّی عَلَیْهَا وَ خَاتَمٍ یَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاكٍ یَسْتَاكُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِینِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع فِیهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَبَهَا ذَاكِراً لِلَّهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعِینَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَبَهَا سَاهِیاً یَعْبَثُ بِهَا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ عِشْرِینَ حَسَنَةً.[3]

امام كاظم (علیه السلام) فرموده است، شیعیان ما از چهار چیز بى‏نیاز نیستند، حصیرى كه بر آن نماز بگزارند و انگشترى كه در دست كنند و مسواكى كه با آن مسواك كنند و تسبیح از تربت سید الشهداء (علیه السلام) كه داراى سى و سه دانه باشد، هر گاه با آن ذكر بگویند خداوند برایشان در قبال هر دانه آن چهار حسنه مى‏نویسد و هر گاه بدون اینكه ذكر بگویند، با آن تسبیح بازى كنند، خداوند براى آنان بیست حسنه مرقوم مى‏دارد.

قَالَ الصَّادِقُ ع فِی طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَكْبَرُ.وَ قَالَ ع حَنِّكُوا أَوْلَادَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّهَا أَمَانٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ.

وَ قَالَ ع یُۆْخَذُ طِینُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع مِنْ عِنْدِ الْقَبْرِ عَلَى سَبْعِینَ ذِرَاعاً.[4]

-امام صادق (علیه السلام) فرموده اند در خاك مرقد امام حسین (علیه السلام)شفاى هر درد است و آن داروى بزرگ است‏،و فرموده است، كام نوزادان خود را با تربت امام حسین (علیه السلام) بردارید که امان از هر دردی ست ، وفرموده است تربت مرقد امام حسین (علیه السلام) از كنار مرقد تا هفتاد ذراع است.‏

قَالَ الصَّادِقُ ع مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع مِنْ یَوْمَ دُفِنَ رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَ مِنْهُ مِعْرَاجٌ یُعْرَجُ بِأَعْمَالِ زُوَّارِهِ إِلَى السَّمَاءِ فَلَیْسَ مَلَكٌ فِی السَّمَاءِ وَ لَا فِی الْأَرْضِ إِلَّا وَ هُمْ یَسْأَلُونَ اللَّهَ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَفَوْجٌ یَنْزِلُ وَ فَوْجٌ یَعْرُجُ.[5]

امام صادق (علیه السلام) فرموده است، محل مرقد امام حسین (علیه السلام) از روزى كه در آن دفن شده است، روضه‏یى از روضه‏هاى بهشت است و از آنجا اعمال زائران آن حضرت به آسمان برده مى‏شود و هیچ فرشته‏یى در آسمان و زمین نیست مگر اینكه از خداوند زیارت مرقد امام حسین را مسألت مى‏كند، گروهى فرود مى‏آیند و گروهى به آسمان بازمى‏گردند.

پی نوشت ها:

1.المحاسن، ج‏2، ص: 500

2.الأمالی (للطوسی)، النص، ص: 317

3.روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 412

4.روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 412

5.روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ج‏2، ص: 411

منبع: سایت رهروان ولایت، خلاصه سخنرانی استاد جمالی فرد در کنفرانس آیه های انتظار در تاریخ 92/8/21

مطالب مرتبط:

معرفی یاران شهید امام حسین علیه السلا م (5)

آگاهى و اشتیاق امام حسین(علیه‌السلام) به شهادت

معرفی شهدای كربلا از بنی هاشم (6)