ت

یكشیوه فیلمبرداری ( روی فیلم 65 میلی متری ) برای نمایش بر پرده عریض ( با فیلم مثبت 70میلی متری ). روی فیلم جا برای شش نوار صدا وجود دارد، یعنی صدای فیلم از شش منبع و جهت مختلف می تواند پخش شود.

نورپردازی به شیوه ای كه درآن تاریكی و قسمت های سایه دار صحنه بیشتر باشد. از این طرزنور پردازی برای ایجاد حالت گرفتگی، اندوه و شئامت استفاده می كنند.

تدوین فیلم عبارتستاز سلسله مراتب جمع آوری « نما » های منفرد و جداگانه ی فیلم و نوارهای صوتی و سرهم كردن آنها به صورت یك واحد پیوسته ی متشكل و معنی دار.

متصدی تدوین فیلمكه با نظر كارگردان «نما» های مختلف و غالباً پراكنده را بر حسب شماره هایی كهدارند، به هم می چسباند. تدوین كننده ضمن این عمل صدای هر نما را نیز با آن «سینك»(تطبیق ) می كند.

قطع متناوب از یكصحنه به صحنه ی دیگر و نشان دادن تكه ای از یك واقعه و تكه ای از واقعه ی دیگر، بهطوریكه دو ماجرا به طور موازی و متناوب پیش برده شود.

تصاویر فیلم)قسمت تصویری فیلم ) در مقابل قسمت صدای آ‎ن.

یك « نما » ی واحدكه از چاپ و یا روی هم افتادن دو یا چند تصویر مختلف تشكیل شده باشد. به طوری كه طرحهر یك از تصاویر ( هر چند محو ) از خلال سایر تصویر ها پیدا باشد.

تصویری مه آلود ونه چندان واضح كه به وسیله قرار دادن صافی های مخصوص یا شیشه های آغشته به «وازلین»جلوی عدسی دوربین فیلمبرداری به دست می آید.

از اوان شروعسینما از حدود سال 1900 تا 1935 چند نوع شیوه ی رنگ آمیزی در سینما ابداع و عرضه شدكه بین آنها اولین شیوه ی موفق فیلمبرداری رنگی « تكنی كالر» بود. «تكنی كالر» نامتجارتی یك شیوه فیلمبرداری و چاپ رنگی بود كه بعد ها به طور كلی مترادف بافیلمبرداری رنگی گردید.

كسی كه بساط مادیو نیروی خلاقه ی انسانی فیلم را فراهم و جمع می آورد.

هنر پیشه را درنقش متناسب با قالب و ریخت ظاهری اش شركت دادن.

حركت عمودی دوربینروی محور ثابت.