ماه رمضان در آمريكا - ماه رمضان در آمریکا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ماه رمضان در آمریکا - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ماه رمضان در آمريكا

مسلمانان آمريكا در برگزاري مراسم ماه مقدس خود با مسائل گوناگوني روبه‌رو هستند، در حالي كه مسلمانان ديگر نقاط جهان، ريتم هماهنگي را مي‌گذرانند؛ خيابان‌ها هنگام غروب خالي است، خانواده براي شام رمضان يا افطار، دور هم جمع مي‌شوند و تا نزديكي سحر بيدارند و مي‌دانند كه بعدا مي‌توانند بخوابند، اما مسلمانان آمريكايي مجبورند اين مسائل را با زندگي آمريكايي وفق دهند.

«شاهد امان‌الله» مي‌گويد:

در كشورهاي مسلمان، همگي با هم افطار مي‌كنند و تجارت نيز با آن تنظيم مي‌شود، ولي در اينجا ما مجبوريم برنامه خاصي داشته باشيم.

«عمر احمد» معمولا در هنگام غروب آفتاب سر كار است و معمولا هنگام افطار، سريعا خود را به مسجدي در نزديكي محل كارش كه افطار مي‌دهند، مي‌رساند و پس از گرفتن افطار، براي خوردن آن سريعا به محل كارش بازمي‌گردد.

«سايرا صوفي» در محل كار قبلي خود با ديگر مسلمانان افطار مي‌كرد، ولي در محل كار جديدش، تنها مسلمان است. او مي‌گويد: «من افطار كردن با ديگر مسلمانان را دوست دارم، اما نمي‌توانم».

در حالي كه بسياري از مسلمانان آمريكايي، رمضان را به سبك آمريكايي برگزار مي‌كنند، آمريكايي‌هاي بسياري نيز با رمضان بيشتر آشنا مي‌شوند و با مسلمانان رابطه برقرار مي‌كنند. براي مثال؛ در دانشگاه هاروارد كمبريج، نمازخانه آنجا تا هر زماني براي مراجعان باز است و بسياري از رؤسا نيز به كارمندان مسلمان خود اجازه مي‌دهند تا در غروب آفتاب، بر روي باز كردن روزه بيرون بروند.

بسياري از مسلمانان آمريكايي هم رمضان را شانسي براي رسيدن به جامعه‌اي بزرگ‌تر مي‌دانند. در دهه 1990 پدر «سايرا»، همه همسايگان غيرمسلمان را براي افطار به خانه‌اش دعوت مي‌كرد. پس از 11 سپتامبر، نياز به گفت‌وگو بيشتر حس شد و دكتر صوفي و همكارانش، برنامه افطار را به يك مركز اسلامي بزرگ منتقل كردند.

به گفته صوفي، افطار صاحبان عقايد گوناگون با يكديگر، از آن زمان به يك سنت تبديل شده است. در اين افطارها، 70 درصد مردم يهودي، مسيحي، بودايي يا بهايي هستند. بنا بر فتوايي در سايت «اسلام‌ آنلاين» نيز تقسيم افطار با غيرمسلمانان تشويق شده است.

اين امر بر كارهاي داوطلبانه و تكنولوژي نيز تأثير گذاشته است. براي مثال؛ «نابيلا مانگو» يك كارمند اجتماعي در سان‌فرانسيسكو مي‌گويد، شش سال است مراسم افطاري را در يكي از مراكز شهر ترتيب مي‌دهد كه حدود صد داوطلب را از مسلمانان، يهوديان، مسيحيان، راست‌گرايان، و... به خود جذب مي‌كند.

«عمر مظفر»، دانشجوي مطالعات اسلامي دانشگاه شيكاگو، نيز وبلاگي براي انعكاس مفاهيم رمضان، درست كرده است.

/ 1