پيشواى دوم حضرت امام حسن(ع) - پیشوای دوم نسخه متنی

پيشواى دوم حضرت امام حسن(ع)

ولادت

بسم الله الرحمن الرحيم

نواده ى پيامبر عزيز اسلام (ص) ،و نخستين فرزند امير مؤمنان على و فاطمه عليهما السلام
در نيمه ى ماه رمضان،در سال سوم هجرى،چشم به جهان گشود. ⁽¹⁾ پيامبر (ص) براى گفتن
تهنيت،به خانه ى على آمد و نام او را،از سوى خدا«حسن »نهاد. ⁽²⁾

با پيامبر

حدود هفت سال از زندگى اين نواده،با پيامبر عزيز اسلام (ص) گذشت ⁽³⁾ .پدر بزرگ مهربان،او
را سخت دوست مى داشت:

چه بسيار كه او را بر شانه مى نهاد و مى گفت:خداوندا،من دوستش دارم،تو نيز او را
وست بدار!» ⁽⁴⁾ ...«آنكه حسن و حسين را دوست بدارد،مرا دوست داشته است و آنكه با ايندو
كينه ورزد و ايشان را دشمن بدارد،با من دشمنكامى كرده است...» ⁽⁵⁾

و هم مى فرمود:«حسن و حسين،سرور جوانان بهشتند» ⁽⁶⁾ .

و نيز مى فرمود:«اين دو فرزند من،امامند،چه قيام كنند و چه نكنند ⁽⁷⁾ ».

بزرگى منش و سترگى روح آن امام،چندان بود كه پيامبر ارجمند اسلام (ص) او را با خردى
سال و كمى سن،در برخى از عهدنامه ها،گواه مى گرفت،واقدى آورده است كه:پيامبر،
براى «ثقيف »عهد ذمه بست،خالد بن سعيد آنرا نوشت و امام حسن و امام حسين-درود خدا
بر آنان-آنرا گواهى فرمودند ⁽⁸⁾ .

و هم،آنگاه كه پيامبر به امر خدا،با اهل نجران،به «مباهله »برخاست،امام حسن و امام حسين
و حضرت على و فاطمه (ع) را نيز به فرمان خداى،همراه خويش برد و آيه ى تطهير در
پاكدامنى آن گراميان فرود آمد ⁽⁹⁾ .