بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الحمد للَّه ربّ العالمين، وصلّى اللَّه على النبىّ المصطفى وآله الطاهرين، واللعنة على أعدائهم أعداء الدين.آيا مى دانى كه چرا نماز ستون دين است؟ و حكمت اينكه اگرنماز مورد قبول حضرت حقّ واقع شود، ساير اعمال انسان هم قبول مى شود و اگر نماز رد شود، ماسواى آن هم رد مى شود،چيست؟رمز و راز مسأله دراين است كه نماز ذكر و ياد خدا و نيايش به درگاه اوست. تو در محراب نماز و در آن هنگام كه پروردگاررحمان و رحيم خود را مى خوانى، با او سخن مى گويى و در آن هنگام كه از قرآن مجيد در نماز قرائت مى كنى، سخن خدايت رافرا مى گيرى، يعنى انسان نماز گزار هم با خدا سخن مى گويد و هم سخنان خدا را دريافت مى كند.در فرداى قيامت كه در محضر خداوند حضور مى يابى، نمازت به بهترين شكل و نيكوترين صورت در كنارت مى ايستد تا تو راشفاعت كند.به همين جهت بر تو لازم است كه اوقات نمازت را ميعادگاه ملاقات و ديدار با پروردگار جهان قرار بدهى و براين باور باشى كه وقت نماز، وقت ديدار با خداوند است و لذا بر تو است كه درهنگام وضوء با طهارت گرفتن و پاكيزه ساختن، خود را از نظرروانى و روحى براى اين ملاقات آماده سازى و با اذان و اقامه به استقبال آن بروى و با تكبير گفتن در آغاز و افتتاح نماز، از شرّوسوسه گر خنّاس، به خداوند پناه ببرى. پس بر تو لازم است درآيات سوره حمد و هر سوره ديگرى كه بعداز حمد انتخاب مى كنى،چنان تدبّر و تأمّل نمائى گواينكه اين آيات را بطور مستقيم ازخداوند دريافت مى كنى و در هنگام ركوع و سجود با تقديس و تسبيح خداوند و زارى و تضرّع در پيشگاه او و در خواست حوايج خود از او، به او تقرّب بجويى و خود را به مقام ربوبى اونزديك سازى و در تشهّد هم به عبوديت او و رسالت حضرت محمّدصلى الله عليه وآله اقرار نمايى.اگر با توفيق و كمك خداوند، خود را با نمازت منسجم وهماهنگ سازى و با روح نماز دمساز شوى، زندگى تو دگرگون مى شود و توأم با صلاح و رستگارى، تكامل مى يابد و تو هر روزخود را بهتر از گذشته خواهى يافت.اكنون اين رساله كوتاه كه در باب افعال و اعمال نماز در اختيارشما قرار دارد، پراست از آيات و روايات و احكامى كه دراين باب از قرآن و سنّت استنباط شده است. وقتى اين كتاب را مطالعه مى كنى، متون آيات و روايات را به نيكى مورد تأمّل قرار بده زيرااين متون، ابزار هدايت و سرچشمه نور و روشنايى است.درست است احكام شرعى اى كه فقها بيان كرده اند، مسايلى است كه تقيّد و التزام به آنها واجب ا ست زيرا فقها از "اهل ذكر"هستند و خداوند سبحان به انسانها دستور داده است كه مسايل خود را از آنها بپرسند.)فَسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُم لاَ تَعْلَمُونَ(1)).يعنى: "اگر نمى دانيد از آگاهان و اهل ذكر بپرسيد."امّا بايد قبول كرد كه متن آيات و روايات، مزايا و ويژگيهاى خاصّى دارد و مشتمل بر لطايف، ظرافتها و نكته هاى فراوانى است كه دل را زنده مى كند و مؤمن را به روح احكام شرعى نزديك مى گرداند.از خداوند سبحان مى خواهيم كه اين رساله كوتاه و مختصر رااز ما بپذيرد و عمل به آن را مجزى قرار بدهد.انّه ولىّ التوفيق