لطفا منتظر باشید ...
1- حفظ رمز نهضت حسينى
ازارزنده ترين آثار و بركات مجالس عزادارى و گريه بر ابى عبدالله حسين (ع) حفظ رمز
نهضت حسينى است .براستى
؛ چرا در دوران منحوص سلاطين و پادشاهان جور از برپايى مجالس عزاى اهل بيت (ع) به
خصوص سالار شهيدان جلوگيرى مى شد؟ آيا نه اين است كه عزاى حسينى و امامان شيعه،
سبب مى شود كه سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابى، مردم را از ظلم هاى حكومتها
آگاهى دهند و انگيزه قيام آن حضرت كه امر به معروف و نهى از منكر است به اطلاع
مردم برسد؟آرى،
اينگونه مجالس، آموزشگاهها و دانشگاههايى است كه به بهترين روش و زيباترين اسلوب
مردم را به سوى دين خوانده و عواطف را آماده مى كند و جاهلان و بى خبران را از
خواب سنگين غفلت بيدار مى سازد و نيز در اين مجالس است كه مردم ، ديانت را همراه
با سياست، از مكتب حسين بن على (ع) مى آموزند.گريه بر
سيد الشهدا (ع) و تشكيل مجالس عزاى حسينى نه تنها اساس مكتب را حفظ مى كند، بلكه
باعث مى گردد شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين تربيت اسلامى برخوردار شده
و در جهت حسينى شدن رشد و پرورش يابند.كدام اجتماعى
است كه در عالم چنين اثرى را از خود بروز داده باشد؟ كدام حادثه اى است مانند
حادثه جانسوز كربلا كه از دوره وقوع تاكنون و بعدها بدينسان اثر خود را در جامعه
بشريت گذارده ، و روز به روز دامنه آن وسيعتر و پيروى و تبعيت از آن بيشتر گردد؟
از اين رو بايد گفت كه در حقيقت مراسم عزادارى حافظ و زنده نگهدارنده نهضت مقدس
امام حسين (ع) و در نتيجه حافظ اسلام وضامن بقاى آن است .تشكيل
مجالس عزادارى حسين، نه تنها اساس مكتب را حفظ كرده و مى كند بلكه به علاوه سبب آن
گرديد كه شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين تربيت اسلامى برخوردار شده و در
جهت حسينى شدن رشد و پرورش يابند.«موريس
دوكبرى» مى نويسد: «اگر مورخين ما، حقيقت اين روز را مى دانستند و درك مى كردند كه
عاشورا چه روزى است ، اين عزادارى را مجنونانه نمى پنداشتند . زيرا پيروان حسين به
واسطه عزادارى حسين مى دانند كه پستى و زير دستى و استعمار را نبايد قبول كنند .
زيرا شعار پيشرو و آقاى آنان تن به زير بار ظلم و ستم ندادن است.قدرى
تعمق و بررسى در مجالس عزادارى حسين نشان مى دهد كه چه نكات دقيق و حيات بخشى مطرح
مى شود ،در مجالس عزادارى حسين گفته مى شود كه حسين (ع) براى حفظ شرف و ناموس مردم
و بزرگى مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و
ماجراجويى يزيد نرفت؛ پس بياييد ،ما هم شيوه او را سرمشق قرار داده از زير دستى
استعمار گرايان خلاصى يابيم و مرگ با عزت را بر زندگى با ذلت ترجيح دهيم...» 86.
