لطفا منتظر باشید ...
سوره نور آيه هاى 57 - 56
56. وَاَقِيْمُوْا الصَّلاَةَ وَ ءاتُوْا الزَّكوةَ وَ أَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ. 57. لاَتَحْسَبَنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوا مُعَجِزِيْنَ فِى الْأَرْضِ وَمَأويهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصِيْرُ.ترجمه
56 - و [شما اى مردم توحيدگرا] نماز را برپا داريد و زكات [و حقوق اقتصادى خويشتن ] را بدهيد و پيامبر را فرمانبردارى كنيد باشد كه مورد رحمت [و بخشايش ]قرار گيريد.57 - و آن كسانى كه كفر ورزيده اند [و در راه شرك و بيداد تلاش مى كنند هرگز چنين ] مپندار كه [آفريدگارشان را] در زمين درمانده مى سازند [و يا از قلمرو قدرت او مى گريزند؛ نه اين گونه نيست؛ بلكه آنان كيفر زشتكارى و بيداد خود را مى چشند] و جايگاهشان دوزخ خواهد بود و [راستى كه ] چه بد بازگشتگاهى!نگرشى بر واژه ها
«معجزين»: اين واژه جمع «معجز» و از ريشه «اعجاز» كه به مفهوم ناتوان ساختن و درمانده كردن است، برگرفته شده است؛ و به همين تناسب در آيه شريفه منظور اين است كه كفرگرايان و ظالمان هرگز نمى توانند از قلمرو قدرت آفريدگار هستى بيرون روند و او را از كيفر خود ناتوان سازند.«نار»: آتش شعله ور دوزخ.«مأوا»: پناهگاه و جايگاه.تفسير -
هشدار به كفرگرايان و ستمكاران
پس از نويد جانبخشى كه به مردم با ايمان و شايسته كردار در آيات گذشته داد، اينك در اين آيات آنان را به پيوند با آفريدگار تواناى هستى و مهر و محبّت به مردم فرامى خواند و به نماز و پرداخت زكات كه دو سمبل پيوند با خدا و مردم است فرمان مى دهد.در نخستين آيه مورد بحث مى فرمايد:وَ أَقِيْمُوْا الصَّلوةَو نماز و فرهنگ انسانساز آن را برپا داريد و به هنگام فرا رسيدن وقت نماز، آن برنامه عبادى را به گونه اى كه شايسته و بايسته است بخوانيد.وَ ءاتُوْا الزَّكوةَو زكات و حقوق مالى واجب خويشتن را بپردازيد.وَ أَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ و پيامبر خدا را فرمان بريد.لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ.تا مورد مهر و بخشايش قرار گيريد و خدا شما را به نعمتهاى پرشكوه خود پاداش دهد.در دوّمين آيه مورد بحث مى فرمايد:لاَتَحْسَبَنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوا مُعَجِزِيْنَ فِى الْأَرْضِ هان اى پيامبر! هرگز مپندار كه آن كسانى كه كفر ورزيده و در راه بيداد گام سپرده اند از كيفر عادلانه ما خود را رهايى خواهند داد و ما را درمانده خواهند ساخت؛ هرگز؛وَ مَأْويهُمُ النَّارُآنان از قلمرو قدرت ما بيرون نخواهند رفت، بلكه جايگاهشان آتش شعله ور دوزخ است!وَلَبِئْسَ الْمَصِيْرُ.
و راستى كه دوزخ چه بد جايگاهى است!با اينكه افكنده شدن كفرگرايان و ظالمان به دوزخ و سپرده شدن آنان به آتش شعله ور آن، كيفرى است كه بر اساس حقّ و عدل، و برابر با حكمت و مصلحت، به آنان وعده داده شده است، و خود با بدانديشى و بد زبانى و عملكرد زشت و ظالمانه خويش براى خود خريده و در خور آن شده اند؛ با اين وصف، در آيه شريفه، به «بد جايگاه و پناهگاه» وصف مى گردد؛ چراكه آنجا براى دوزخيان براستى رنج آور و دردانگيز است و براى آنان عذابهاى بسيارى داشته و گرفتاريها و خفّتهاى وصف ناپذيرى به بار مى آورد؛ و به همين جهت هم از آن به «بد پناهگاه و بد جايگاه» تعبير شده است.
