نصارا جزيه گرفت؛ ولى اموال اهل سنت را مصادره كرد.
بايد از قهرمان داستان پرسيد: اين حكم با كدام سيره و سنّت مطابقت دارد؟
پس از نقد و بررسى اين دو حكايت، اين نكته قابل توجّه است كه اخيرا برخى از
نويسندگان[48] تلاش دارند كه جزيره خضرا را با مثلث برمودا[49] تطبيق دهند. غافل از
اينكه:
1ـ وجود مثلث برمودا، بر فرض صحت آن، نمىتواند دليل بر صحّت داستان جزيره
خضرا و وجود آن باشد.
2ـ در حكايت جزيره خضرا بيان شده بود كه كشتىهاى دشمنان امام زمان(عج) وقتى
داخل آبهاى سفيد اطراف جزيره شوند، نابود مىگردند؛ ولى عدّه زيادى مثلث برمودا
رفتهاند و به سلامت باز گشتهاند و عدّه اندكى دچار مشكل شدهاند.
3ـ جزيره خضرا بنا بر قرائنى كه در داستان نقل شده، در درياى مديترانه واقع
است؛ ولى مثلث برمودا در اقيانوس اطلس است.
4ـ اتفاقهاى مثلث برمودا ساخته رسانههاى غربى و افسانه سازان مىباشد؛ و
مطالبى از قبيل اينكه هر كسى به آنجا وارد شود، از بين خواهد رفت؛ و اينكه عدّه
زيادى رفتهاند و باز نگشتهاند؛ همه اينها با چهره واقعى امام زمان(عج) ناسازگار
است. بر فرض كه چنين جزيرهاى وجود داشته باشد؛ نمىتوان آن را با امام زمان
رؤوف(عج) مرتبط دانست.
نتيجه:
آنچه كه وجود جزيره خضرا را ثابت مىكرد، دو حكايت است؛ كه مورد نقد و بررسىقرار گرفتند و ثابت شد كه هر دو حكايت از لحاظ سندى، متنى و تاريخى اشكالاتى دارند؛
كه ما براى رعايت اختصار، به برخى از آنها پرداختيم. همچنين به برخى اشكالات تطبيق
نادرست جزيره خضرا بر مثلث برمودا نيز اشاره شد.
علاقهمندان مىتوانند جهت مطالعه بيشتر به كتب و منابعى كه در ذيل معرفى
مىگردد، مراجعه نمايند:
1ـ جزيره خضرا، افسانه يا واقعيت؛ علامه شوشترى، مرتضى عاملى، ابراهيم امينى؛
ترجمه: ابوالفضل طريقهدار.
2ـ جزيره خضرا، تحريفى در تاريخ شيعه، غلامرضا نظرى.
3ـ جزيره خضرا، در ترازوى نقد، سيد جعفر مرتضى عاملى، ترجمه: سپهرى.
4ـ بررسى افسانه جزيره خضرا، مجتبى كلباسى، فصلنامه انتظار، شمارههاى 1، 2، 3
و 4.
آيا شما روايات كتاب يوم الخلاص از كامل سليمان نويسنده لبنانى را كاملاً تأييد مىكنيد؟
اين كتاب تا چاپ سوم، فاقد مستند بود. يعنى هيچ گونه آدرسى براى روايات خودذكر نكرده بود. مترجم آن (روزگار رهايى) براى اين روايات از كتابهاى زيادى آدرس
داده است و اكثر اين روايات از كتب معتبر شيعه مانند: غيبت نعمانى، غيبت طوسى كمال
الدين و... مىباشد. تنها برخى از اين روايات از كتب دسته دوم مانند الزام الناصب،
آدرس داده شده و بعضى از روايتها نيز آدرس آن نيامده است.
بنابراين نمىتوان گفت: تمام روايات يومالخلاص، مستند و معتبر نيست و از طرفى
ديگر تمام روايات هم معتبر است.