لطفا منتظر باشید ...
قم مركز شيعيان
علامه قاضي نورالله شوشتري(49)دركتاب مجالس المؤمنين(50)مي گويد: بلده قم شهري عظيم و بلده كريم است، و از جمله بلادي است كه هميشه درالمؤمنين بوده ا ست، و اكابر و افاضل و مجتهدان شيعه اماميه از آن جا برخاسته اند و انتساب به چنين جايي، از اقوي ادله صحت عقيده منسوب به آن است، يعني هر كس كه بگويد من قمي هستم، حتماً شيعه است چنان كه دراين باره گفته اند:"مَنْ يَنْسِبُ اِليْ قُمْ فَكَاَنَما يَنْسِبُ اِلَي التَشَيُعِ وَالرَفْضِ فَيَقُولُونَ قَمِيٌ رافِضِيٌ؛
كسي كه خود را به قم نسبت دهد، گويا به مذهب شيعه و رفض(51)نسبت داده و مي گويند او قمي رافضي است."
مردم قم قبل از اسلام، بسان ساير مردم ايران مجوسي و زرتشتي و آتش پرست بودند، و آتكشده معروف قم نشانه اين موضوع است، وقتي كه فرزندان سعد بن مالك اشعري از كوفه به قم آمدند، رفته رفته، مذهب تشيع به وسيله آنها در قم رواج پيدا كرد به طوري كه سراسر مردم قم شيعه شدند.
در ايران نخستين شهري كه به مذهب شيعه گراييد قم بود، هنگامي كه اهل اصفهان هنوز اهل تسنن بودند و قم تابع اصفهان بود، در مذهب بين اين دو شهر جدايي افكنده شد، اينك بسيار مناسب است، نظر خوانندگان را به برخي از نكات تاريخي راجع به اين مطلب جلب كنيم:
در زمان حكومت زمامداران اهل تسنن در قم، يكي از حكام تعصب سني را در قم فرماندار كردند، او شنيده بود كه چون اهل قم با خلفاي ثلاثه(ابوبكر، عمر و عثمان) دشمني دارند، در ميانشان كسي را به نام اين سه نفر ندارند، دستور داد اهالي قم به حضور او آمدند، به اعيان و بزرگان قم خطاب كرد و گفت: شنيده ام شما به خلفا(ابوبكر، عمر و عثمان) بدگويي مي كنيد، و نام فرزندان خود را به نام آنها نمي گذاريد، به خدا سوگند اگر در ميان خود، كسي را كه به نام ابوبكر يا عمر يا عثمان باشد نزد من نياوريد شما را مؤاخذه و مجازات مي كنم.
اهالي سه روز مهلت خواستند، در اين سه روز به جستجو پرداختند، سرانجام مردي نامرتب، زشت رو با سر و پاي برهنه و گدا صفتي را كه نامش ابوبكر بود پيدا كرده و نزد او آوردند، او هم از اهل قم نبود بلكه پدر و غريب بود كه در اطراف شهر قم سكونت كرده بود.
چون نظر حاكم به او افتاد ناراحت شد، اهالي را فحش داد و گفت: بعد از چند روز، اين آدم زشت روي كثيف را آورده ايد، يكي از طنزگوهاي قم به او چنين جواب داد:"اي امير! هر چه مي خواهي بكن، ولي در آب و هواي قم، ابوبكر نام بهتر از اين پرورش نمي يابد!!" حاكم هم كه بهره اي از خوش طبعي داشت، خنديد و او را بخشيد(52)"
اين ارادت خالص اهل قم به اهل بيت پيامبر(ص) از همان قرن اول تا قرن حاضر ادامه دارد و در تمام قرون اسلامي، اهل قم شيعه بوده و منسوب و معروف به مذهب اهل بيت بوده اند.
در سال 345 هجري قمري بين مردم قم و اصفهان نزاع و جنگ سختي درگرفت، سببش اين بود كه گروهي از مردم قم به عنوان تجارت به اصفهان رفته بودند، و در آنجا از خلفا(ابوبكر، عمر و عثمان) بدگويي نموده بودند، اهل اصفهان كه سني بودند گروهي از اهل قم را در اين كشمكش كشتند و اموالشان را غارت كردند.(53)و بر اساس همين موضوع بود كه اهل قم همواره مورد شك و اعتراض متعصبين اهل تسنن بوده و در اين راه گرفتاري هايي براي آنان رخ داد.
