سود جویی از رتبه آوران
هرگاه در جوامع اجتماعی موضوعی از اهمیت خاص و زیادی برخوردار شود و همه به نوعی سعی در کسب شرایط و ویژگی‌های مرتبط با آن موضوع نمایند به همان نسبت رقابت‌ها در عرصه‌های گوناگون حول محور آن سوژه افزایش پیدا می‌کند و البته این در جای خود نه بد است و نه بی ارزش بلکه تلاش و کوشش از مختصات بشر متفکر و توانمند است و ماهیت آن نیز از نظر اجتماعی و دینی کاملاً پسندیده و مورد تایید همگان است .
اما زمانی که هدف به تنهایی مرکز توجه قرار گیرد و راه وتکنیک‌های نیل به آن کم اهمیت تلقی شود وافراد برای رسیدن به هدف خود بدون توجه به نوع روش و راهی که انتخاب می‌کنند, تلاش کنند, مطمئناً نتیجه‌ای که حاصل می‌شود چندان مطلوب نخواهد بود, هم از دیدگاه آن‌هایی که این مسائل را از بیرون نظاره می‌کنند و هم در درازمدت برای همان کسانی که اقدام به چنین اموری بدون بذل توجه و حساسیت‌های اخلاقی و قانونی لازم می‌کنند, خیلی مفید نخواهد بود.
در حال حاضر آنچه بسیاردر جامعه ما محل توجه ویژه نوجوانان و جوانان شده مقوله‌ی مسئله دار و رو به بحران کنکور است, بله همان شاخ غولی که عده‌ای موفق به شکست آن می‌شوند وعده‌ای میانه راه از آن بازمی مانند.
در چند سال اخیرفعالیت مؤسسات آموزشی کنکور که داوطلبان را برای آزمون‌ها آماده می‌کنند, خیلی رواج یافته‌اند و به افزایش کارایی داوطلبان و از بین رفتن اضطراب‌های قبل از آزمون آنها کمک می‌کند ولی چیزی که اخیر خیلی ناپسند جلوه کرده است, توسل به دروغ و فریب دادن داوطلبان برای جلب توجه آنها و سوق دادن آنها به سمت مؤسسه خود است .
این مؤسسات به صورت قانونی کار خود را شروع می‌کنند ولی در روند فعالیت خود دچار برخی اشتباهات جبران ناپذیری می‌شوند به این طریق که برای موجه و معتمد جلوه دادن سیمای مؤسسه‌ی خود نام افراد برتر کنکور را به عنوان داوطلبانی که در موسسه آنها تحصیل کرده به گونه‌ای به سرقت می‌برند .
مطمئناً اگر این مؤسسات واقعاً دارای استانداردهای علمی و آموزشی و اساتید مجرب و متدهای جدید بودند نیازی به این فریبکاری‌ها نبود .چون به گفته خودشان کیفیت و نتیجه بهترین روش برای تبلیغ است
البته جدا از سوءاستفاده گری عده‌ای فرصت طلب که در کمین چنین موقعیت هایی برای افراد درگیر و گرفتار یک بحران اجتماعی هستند, چیزی که شرایط را برای این فرصت طلب‌ها مهیا می‌کند مدرک گرایی و جایگاه بالاتر مدرک نسبت به علم و دانش محض می‌باشد چون اگر افراد برای رفتن به دانشگاه آن هم از نوع ایرانی‌اش که ماجرای همان قیف وارونه را حکایت می‌کند , مجبور به گذراندن هفت خوان نباشند و صرف گرفتن یک مدرک خود به آب و آتش نزنند,مسلماً به این گونه فریب کاران میدان نمی‌دهند که با نام و عنوان عده‌ای برای پر کردن جیب‌های خود برنامه و نقشه بریزند .
به راستی کسب سود و منافع مالی به هر قیمتی جایز است؟ و جدا از بحث قانونی و شرعی‌اش آیا از لحاظ اخلاقی و وجدانی هم این پدیده قابل پذیرش مدرک است؟
مسلماً زمانی که مدرک این قدر اهمیت داشته باشد ؛ افراد فقط تلاش می‌کنند به هر قیمتی حتی با وجود نداشتن پتانسیل‌های لازم برای فراگیری دانش خاص مدرک مرتبط با آن خود را به دانشگاه نزدیک کنند و دقیقاً در همین زمان است که مؤسسات آموزشگاه‌هایی که از پدیده کنکور- که چند سالی است یک بحران تبدیل شده- در جهت منافع مالی خود سود می جویند وفی الواقع یک وسیله برای تجارت عده‌ای تبدیل شده است؛ آنها که همه سعی خود را برای جذب دانش آموزان و دانشجویان به سمت موسسه خود می‌کنند و برای همین هدف، به دروغ نام افراد برتر کنکورهای مختلف را به عنوان داوطلبانی که در این موسسه شرکت کردند و از اساتید آنجا بهره مند بودند بر سر در موسسه خود قرار می‌دهند و مفتخرند که این‌ها حاصل امکانات وهمت این موسسه هستند .
حال اگر این موضوع حقیقت داشته درد جامعه‌ی دانشجویی ما این است که علمشان دستمایه تجارت و کسب سود عده‌ای فرصت طلب شده است .
به راستی قدر و قیمت دانش در کشور ما چه اندازه سخیف و ناچیز شده که با قراردادهایی ناقابل نفرات ممتاز آزمون‌ها را وادار به بیان جملاتی می‌کنند که اصلاً واساسا حقیقت ندارد.
چیزی که شرایط را برای این فرصت طلب‌ها مهیا می‌کند مدرک گرایی و جایگاه بالاتر مدرک نسبت به علم و دانش محض می‌باشد چون اگر افراد برای رفتن به دانشگاه آن هم از نوع ایرانی‌اش که ماجرای همان قیف وارونه را حکایت می‌کند , مجبور به گذراندن هفت خوان نباشند و صرف گرفتن یک مدرک خود به آب و آتش نزنند,مسلماً به این گونه فریب کاران میدان نمی‌دهند
آنچه بیش از این‌ها این بحران را غیرقابل تحمل می‌کند ، گردن نگرفتن این قصورات از طرف مسئولان آموزش پرورش و سازمان سنجش است به طوری که هر یک تلاش می‌کند تقصیر کم کاری وبی مبالاتی را بر دوش دیگری بیندازد و به نحوی خود را از این بازار جدیدی که این تاجران نوظهور به راه انداخته‌اند دور کنند .
چشم اندازی که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم این را می‌گوید که انگار قرار نیست به این زودی‌ها هر چیزی سر جای خود باشد و برای بدست آوردن پول از وجهه و آبروی دیگری مایه نگذاریم و اگر چیزی در چنته داریم آن را عرضه کنیم چرا که مطمئناً اگر این مؤسسات واقعاً دارای استانداردهای علمی و آموزشی و اساتید مجرب و متدهای جدید بودند نیازی به این فریبکاری‌ها نبود. چنانچه به گفته خودشان کیفیت و نتیجه, بهترین روش برای تبلیغ است و اگر عملکرد یک موسسه طی دوره‌های متوالی روبه بهبود باشد و این موضوع به دانش آموزان و دانشجویان ثابت شود دیگر لزومی ندارد ماحصل تلاش خود داوطلبان و یا بعضاً موسسه‌های کنکور دیگر را به پای خود بنویسند و از این طریق میزان بی اعتمادی افراد به مراکز آموزشی را افزایش دهند.
ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی این ره که تو می‌روی به ترکستان است....
بخش اجتماعی تبیان
لینکهای مرتبط :
