لطفا منتظر باشید ...
فاطمه عليهاالسلام خود را از گناه و آلودگى مصون داشت و متقابلا خداوند نيز او و فرزندانش را بر آتش جهنم حرام ساخت.اين حديث ضمن اينكه اشعار دارد كه قوانين الهى و كيفر و پاداش اخروى بر مبناى عمل استوار است و فاطمه ى زهرا از طريق مصونيت و عصمت به كمالات عاليه رسيده است، در عين حال احترام خداوندى بر فرزندان فاطمه عليهاالسلام را نيز در بر دارد.
حسنين فرزندان رسول خدا
احترام انتساب به حضرت زهرا
اگر چه اكثر فرزندان حضرت فاطمه عليهاالسلام طبق قانون وراثت، انسانهاى شريف و بزرگوار و خدمتگزارند و در ميدان علم و عمل به كمالات عالى نائل مى گردند و تاريخ پرافتخار شيعه نشان مى دهد كه اين عزيزان پرچم زعامت و رهبرى و مرجعيت را در اعصارى در اختيار داشته و دارند، ولى در برابر آنان ساداتى كه در اثر تأثر از محيط و دوستان و همنشينان نامناسب ره به بيراه رفته و نام و قداست فرزندى فاطمه عليهاالسلام را در اذهان عمومى مخدوش ساخته اند كم نيستند.در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه: آيا آن دسته سادات و فرزندان فاطمه كه مسير انحراف و فساد و بدمستى را بر مسير اجداد طاهرينشان بگمارند، در اين صورت آنان نيز كيفر و آتش جهنم نخواهند ديد؟!اگر جواب مثبت باشد و چنين تفكر غلط بر جامعه حاكم گردد كه اينگونه افراد منحرف با سادات پاك سرشت و پرهيزگار در پيشگاه خدا تفاوتى ندارند، عدل الهى و صراحت صدها آيه ى قرآنى و احاديث اهل بيت عليهم السلام را ناديده گرفته ايم، زيرا قرآن و سنّت و سيره، همگى حاكى از تقدّم پرهيزگاران و پاداش اهل عمل و كيفر و عذاب منحرفان است و سيد و غير سيد و عرب و عجم و... تفاوتى ندارند.قرآن مجيد هركسى را با عملش مى سنجد، (لنا اعمالنا و لكم اعمالكم [بقره/ 139.] ) و هر شخصى را در گرو اعمالشان مى شناسد. (كل امرء بما كسب رهين.[طور/ 21.]
كل نفس بما كسبت رهينة [مدثر/] ) 38. و به زن و مرد و صاحب هر نژادى پاداش يكسان عطا مى كند. (من عمل صالحا من ذكر او انثى...[غافر/ 40.] ) و متخلفان را عادلانه به كيفر مى رساند و هيچ تبعيض و روابط موهوم در ميان نخواهد بود. (من يعمل سوءاً يجزبه و لايجد له من دون الله وليّا و لانصيرا [نساء/ 123.] ) و فقط اصل اساسى در پيشگاه خدا بر مبناى تقوا استوار است. (ان اكرمكم عنداللَّه اتقيكم [حجرات/ 13.] ) و هيچ گونه قوم و خويشى با پيامبران بدون عمل صالح كارساز نخواهد بود و در اين رابطه، پسر پيامبر الواالعزم از صف بندگان الهى رانده مى شود و ارتباط او با پدرش منفصل مى گردد (يا نوح انه ليس من اهلك، انّه عمل غير صالح [هود/ 46.] ) و عموى پيامبر خدا مورد نفرين و لعنت پروردگار عالم قرار مى گيرد. (تبت يدا ابى لهب و تبّ...
[مسد/ 1.]
