موضوع:اقامه عدل، مهمترين انگيزه قيام سيدالشهدا - صحیفه امام جلد 21

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صحیفه امام - جلد 21

مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پيام راديو - تلويزيونى

زمان:

1 فروردين 1367 / 2 شعبان 1408(1)

مکان:

تهران، جماران

موضوع:اقامه عدل، مهمترين انگيزه قيام سيدالشهدا

مناسبت:

عيد نوروز

بسم اللّه الرحمن الرحيم

مخاطب:

ملت ايران انگيزه قيام سيد الشهدا يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل والنهار، يا محول الحول والاحوال، حول حالنا الى احسن الحال.

خداوند اين سال جديد را بر همه مسلمانها، بر ملت ما، بر همه مستضعفين جهان مبارک کند.

و اين سال يک خصوصياتى دارد که کم اتفاق مى افتد.

نوروز در آستانه ولادت حضرت سيدالشهدا، که ما بايد انگيزه قيام ايشان را ببينيم چى بود و مقصد ايشان چى بود و وضع زندگى ايشان و همه ائمه - عليهم السلام - چى بود، خصوصا در ماه شعبان چه وضعى داشتند.

سيدالشهدا - سلام اللّه عليه - از همان روز اول که قيام کردند براى اين امر، انگيزه شان اقامه عدل بود.

فرمودند که ، مى بينيد که معروف، عمل بهش نمى شود و منکر، بهش عمل مى شود.

انگيزه اين است که معروف را اقامه کند و منکر را از بين ببرد، انحرافات همه از منکرات است، جز خط مستقيم توحيد هر چه هست منکرات است، اينها بايد از بين برود و ما که تابع حضرت سيدالشهدا هستيم بايد ببينيم که ايشان چه وضعى در زندگى داشت، قيامش، انگيزه اش نهى از منکر بود که هر منکرى بايد از بين برود.

من جمله قضيه حکومت عدل، جور، حکومت جور بايد از بين برود، از آن طرف وقتى که مناجاتشان را مى بينيم، مناجاتى که در ماه شعبان هست و من در نظر ندارم که در هيچ يک از ادعيه گفته شده باشد که ادعيه مال همه ائمه است.

اين دعاى شعبان، مناجات شعبان، مناجات همه ائمه است و در اين، مسائل بسيار هست، معارف بسيار هست و ادب اينکه انسان چه جور بايد با خداى تبارک و تعالى مناجات کند.

ما غافليم از اين معانى که وضع چى است.

شايد بعضى از جهال ما هم اينطور اعتقاد دارند که اين ادعيه وارد شده و اين چيزهايى که از ائمه وارد شده است اينها تشريفات است.

مى خواهند ما را ياد بدهند و حال اينکه مسئله اين نيست، مسئله اين است که در مقابل خدا ايستادند آنها، آنها مى دانند که در مقابل چه عظمتى ايستادند، آنها معرفت دارند به خداى تبارک و تعالى و مى دانند چه کنند و مناجات شعبانيه از مناجاتهايى است که اگر يک نفر انسان دلسوخته ، يک عارف دلسوخته - نه از اين عارفهاى لفظى - بخواهد اين را شرح کند و شرح کند از براى ديگران، بسيار ارزشمند است و محتاج به شرح است، چنانچه همه ادعيه ائمه - عليهم السلام.

الگوپذيرى از انبيا و ائمه (ع) در مبارزه با ظلم شما - در مناجات حضرت - در دعاى عرفه حضرت سيدالشهدا ملاحظه مى کنيد که چه مسائلى در آن هست و ما ازش غافل هستيم.

ماه شعبان اين خصوصيت را دارد که الان عيد نوروز ما در آستانه ولادت حضرت سيدالشهدا است و دنبال او ولادت حضرت مهدى - عليه السلام - که آن هم در 15 شعبان واقع شده است.

بنابراين تقريبا بايد ما بگوييم که يک حجتى است بر ما اين دو ولادت و اين واقع شدن اين روز شريف و اين روز نوروز در يک همچو آستانه اى که اين دو بزرگوار که هر دو - اقامه عدل - براى اقامه عدل هستند، سيدالشهدا - سلام اللّه عليه - که همه عمرش را و همه زندگى اش را براى رفع منکر و جلوگيرى از حکومت ظلم و جلوگيرى از مفاسدى که حکومتها در دنيا ايجاد کردند، تمام عمرش را صرف اين کرد و تمام زندگى اش را صرف اين کرد که اين حکومت، حکومت جور بسته بشود و از بين برود، معروف در کار باشد، منکرات از بين بروند.

حضرت صاحب - سلام اللّه عليه - و ارواحنا فداه - هم که تشريف مى آورند براى همين معناست.

تمام انبيا که قيام کرده اند در عالم طبيعت - حالا معانىشان که ، معارف غيبيه شان را خدا مى داند ما نمى دانيم، اما در عالم طبيعت - وقتى زندگى اينها را مى بينيم از اول مقابله با طاغوت بوده است.

بنابر اين معنا بوده و اين بايد سرمشق بشود از براى مسلمانها، کسانى که واقعا مسلمان هستند و واقعا علاقه مند به اهل بيت عصمت هستند و به پيغمبر اسلام هستند و از هر مذهبى که هستند، علاقه مند به آن مذهبشان هستند، بايد ببينند که صاحب مذهب چه کرده است، موسىبنعمران چه کرد، در زندگى اش چه کرد، حضرت ابراهيم در زندگى اش چه کرد، تمام اينها قيام کردند در مقابل جور، در مقابل ظلم، همه ، قيامشان اين معنا بود.

ما سر مشق بايد بگيريم از اينها و ما بايد قيام کنيم در مقابل ظلم، مسلمانها بايد در مقابل جورها، در مقابل ظلمها، در مقابل منکرات قيام کنند، همان طورى که ملت شريف ايران بحمداللّه قيام کرد و مى شود گفت که اين انقلاب که در اين دعاى شريف واقع شده است که يا مقلب القلوب، در جوانهاى ما واقع شده است، اينها الان برگشتند از يک حالى به حال ديگرى و حال نويى پيدا کرده اند.

و در اين ماه که ماه شعبان است بايد ما توجه به اين معنا بکنيم که ما بايد چه بکنيم، با اين طاغوتها بايد چه بکنيم? بايد همانطورى که سيدالشهدا - سلام اللّه عليه - تمام حيثيت خودش، جان خودش را و بچه هايش را، همه چيز را در صورتى که مى دانست قضيه اينطور مى شود، کسى که فرمايشات ايشان را از وقتى که از مدينه بيرون آمدند و به مکه آمدند و از مکه آمدند بيرون حرفهاى ايشان را مى شنود همه را، مى بيند که ايشان متوجه بوده است که چه دارد مى کند، اين جور نبود که آمده است ببيند که ، بلکه آمده بود حکومت هم مى خواست بگيرد، اصلا براى اين معنا آمده بود و اين يک فخرى است و آنهايى که خيال مى کنند که حضرت سيدالشهدا براى حکومت نيامده ، خير، اينها براى حکومت آمدند، براى اينکه بايد حکومت دست مثل سيدالشهدا باشد، مثل کسانى که شيعه سيدالشهدا هستند باشد، اصل قيام انبيا از اول تا آخر اين بوده است.

در طبيعت قيام انبيا - قيام مسلحانه يا غيرمسلحانه - در مقابل همه کسانى که به جور داشتند مردم را از بين مى بردند باشد.

لزوم مقابله مسلمين جهان با ظالمين و ما امروز مبتلاى به اين معنا هستيم، مسلمانها مبتلاى به اين معنا هستند، مسلمانها مى بينند که اين دولتهاى بزرگ، اين قدرتهاى بزرگ و اين کسانى که اذناب آنها هستند، کسانى که فرمانبر آنها هستند الان با مسلمين، با مردم، با مستضعفين، حتى با آن کسانى که مال خودشان است چه مى کنند.

تمام اينها ظاهر مى گويند که ما اقامه عدل مى خواهيم بکنيم، اما چه عدلى? عدل امريکايى ، عدل امريکايى يعنى چه ? يعنى هرکس خاضع به من شد، آن يک چيزى است که ما او را قبولش داريم، هرکس منافع مملکتش را به ما داد ما او را قبول داريم! از آن ور شوروى هم همين است، همه اين قدرتهاى بزرگ اينطورى هستند و ما بايد در مقابل تمام اينها بايستيم، همان طورى که جوانهاى ما بحمداللّه الان در جبهه ها اين پيروزيها را، اين پيروزيهاى بزرگ را به دست آوردند، بايد تا آخر اين مطلب باشد، بايد هيچ درش سستى نشود تا وقتى که انشاءاللّه علم را به دست صاحب علم بدهند.

بنابراين عيد نوروز ما، يک عيد نوروزى است که در يکوقتى واقع شده است که حجت بر ماست و او اين است که زندگى سيدالشهدا، زندگى حضرت صاحب - سلام اللّه عليه - زندگى همه انبياى عالم، همه انبيا از اول، از آدم تا حالا همه شان اين معنا بوده است که در مقابل جور، حکومت عدل را مى خواستند درست کنند - حکومت - و معالاسف به قدرى به گوش ما خواندند، به قدرى به گوش ملت ما خواندند، به گوش ملتهاى ضعيف خواندند که حکومت به شما چه کار دارد، شما برو نمازت را بخوان، شما مسجدت را برو، همين! البته ، ما اگر فقط مسجد برويم و دعا بکنيم و بعد هم دعا به - عرض بکنم که - آن بزرگان چه بکنيم، همه با ما خوب مى شوند! اما وظيفه اين است که ما برويم مسجد بنشينيم دعا بخوانيم يا وظيفه اين است که ما بايد قيام بکنيم? وظيفه اين است که ما همه بايد همه چيز خودمان را در راه اسلام فدا بکنيم، چنانچه اولياى ما اين کار را کردند.

و امروز شما مى بينيد که اين صدام را که بحمداللّه سيلى خورده است و الان محو اين سيلى است، الان نمى فهمد دارد چه مى کند، شما ببينيد که اينهمه پيروزى اى که واقع شده ، اصلا اين انکار مى کند که اينجا چيزى واقع شده ، اين نمى فهمد که فردا اين خبرنگارها، اين خارجيها مى آيند مى روند آنجا مى بينند چه خبر است.

اين يک همچو حيوانى است که مملکت خودش را، افراد خودش را، اشخاصى که مربوط به خودش هستند، آنها را بمباران مى کند، بمباران شيميايى مى کند که بايد پاسدارهاى ما به داد آنها برسند.

تقدير و تجليل از فداکاريهاى ملت من بايد تشکر کنم از اين ملت، اين ملت شريف خودمان و خصوصا از اين کسانى که در جبهه ها مشغول هستند يا پشت جبهه ها مشغول به اين هستند که آنها را کمک کنند، ما بايد تشکر کنيم از اينها و خصوصا از اين جوانهايى که همه چيزشان را در راه اسلام دادند.

شما ملاحظه مى کنيد که اشخاصى مى آيند اينجا، همه چيزشان را کانه دادند، معذلک مى گويند کاش که ما يک بچه کوچکى که داريم بزرگ بشود، برود جنگ بکند، اينها حجت بر ما هست، اينها حجت بر آن اشخاصى هست که تو خانه نشستند و نق مى زنند، تو خانه نشستند و به مردم تزريق مى کنند که نه ، نرويد جايى ، خدا انشاءاللّه بيدار کند اينها را، خداوند انشاءاللّه اشخاصى را که مخالفت مى کنند يا از روى عمد يا از روى - عرض مى کنم - نفهمى مخالفت مى کنند، اينها را بيدار کند و اينها را در اين سال نو تجديد کند.

و خداوند انشاءاللّه اين اسراى ما را، اين کسانى که محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند، اين معلولين را، اين اسرا را و اين تمام کسانى که در آنجا دربند هستند، همه اينها را خداوند انشاءاللّه آزاد کند و ما را هم به وظيفه خودمان آشنا کند.

و اى کاش کسى مى آمد و اين ادعيه ائمه - عليهم السلام - را ترجمه مى کرد، اين را شرح مى کرد، اين ادعيه خيلى محتاج به شرح است.

و ما اگر اين ادعيه را بتوانيم يک اشخاص عارفى، عارف صحيح، دلسوخته پيدا بشود که اينها را براى مردم تشريح بکند، همه چيز در اينها هست، در عين حالى که دعاست.

شما ادعيه حضرت سجاد را مى بينيد، دعاست اما چه مى کند در اين دعاها! هم معنويات هست، هم قضيه حکومت هست، همه چيز هست، هم از بين بردن حکومت ظلم است، چنانچه سيره همه ائمه - عليهم السلام - بر اين بوده و ما به قدرى در گوشمان خواندند که بابا برويد سراغ کارتان، کار نداشته باشيد به حکومت، که حتى اشخاص که آگاه هم بودند، اينها هم بازى خورده بودند.

من بعضى از اشخاصى که ازشان هيچ توقع نداشتم، در سابق فعال بودند، ...

داخل در اين مسائل ما بودند، لکن معذلک، اينها مى گفتند آخر ما چه کار داريم به اين کار، حالا آنها مى خواهند اين کار را بکنند، اين کار آنهاست، ما کار ديگر داشته باشيم.

اين يک همچو چيزى بود که ما را بازى داده بودند و مردم الان بايد بدانند که هر مطلبى را که اين خارجيها مى گويند تمام مطالب اين خارجيها براى گولزدن ماهاست، گول زدن همه ماست.

کسانى هم که تابع آنها هستند مطالبى مى گويند، براى اين است که ما را باز به دامن آنها بيندازند.

و ما بايد بيدار باشيم و هوشيار باشيم و هيچ وقت لغزش پيدا نکنيم.

خداوند انشاءاللّه اين ملت ما را بيدار کند و بيدارتر.

خداوند انشاءاللّه مردم ما را به سلامت، عزت برساند، به مقاصد خودشان، که آن مقصد، مقصد اسلام است و کوتاه کردن دست تمام کسانى که ظالم هستند.

انشاءاللّه خداوند اين عيد را بر همه ما، بر همه مسلمين، بر همه مستضعفين مبارک کند.

/ 237