مقدمه - زندگانی سیاسی امام علی (ع) نسخه متنی

مقدمه

و الله لو اعطيت الاقاليم السبعه بما تحت افلاكها على ان اعصى الله فى نمله اسلبها جلب شعيره ما فعلته

از سخنان 215 على ''ع''

''فيض السلام ص 706''

من از ستمكارى بيزار و به اجراى عدالت سخت استوارم.

اگر آنچه در جهان است، ''هفت اقليم با هر چه در زير آسمان آنهاست'' از آن على قرار دهند تا پوست جوئى را از دهان مورچه اى به ستم بيرون آورم به خدا سوگند كه به چنين كارى تن نمى دهم.
نوشتند، آنانكه شنيده بودند،

پيامبر فرمود:

خشنودى فاطمه خوشنودى من است، ولى چنين نكردند و از خوشنودى فاطمه دست برداشتند.
شتابان به سوى خانه فاطمه شدند و حرمتش را نگه نداشتند.
حقى را پايمال كردند، آن هم حق على كه حقى بزرگ بود. به نام مصلحت امت، ميراث فاطمه را مصادره كردند.
على سخنگوى قرآن و قرآن گوياى پيامبر و شاهد رسالت را خانه نشين نمودند، بدون اين كه به سخنش تن بدهند و قبول كنند كه على در مسير حق و در جاده حقيقت است. اين سرآغاز ستمها و فاجعه ها بود.

از ميان آنها فاجعه ى شهادت حسن و حسين و زينب ''س'' فاجعه اى بسيار بزرگ در تاريخ اسلام است.