پیشوای صادق نسخه متنی

خبر چينى دروغى به او بدبين شدند و قهر و خشم گرفتند

در مقام استمالت و مجامله برآمد . از جمله شواهد

قطعى و ترديد ناپذير اين موضع گيرى

روايت ربيع حاجب است و رواياتى از آن قبيل

كه امام را در محضر

منصور

همچون مقصر پشيمان و سرافكنده ئى ترسيم ميكند

و از زبان امام سخنانى و ستايشهائى خطاب به

منصور نقل ميكند كه دروغ بودن آن درباره طغيانگرى چون منصور بر كسى پوشيده نيست . او را پيامبرانى

چون يوسف و ايوب و سليمان

همانند مى سازد و از او مى خواهد كه در برابر بدى هائى كه از او يا از بنى

الحسن مشاهده ميكند

صبر پيشه سازد : ان سليمان اعطى فشكر و ان ايوب ابتلى فصبرو ان يوسف ظلم فغفر و

انت من ذالك السنخ . . . سليمان به عطاى خداوندى ( حكومت ) نائل آمد و شكر كرد

ايوب به آلام جسمى و روحى

مبتلا شد و صبر كرد

يوسف از برادرانش ستم ديد و آنان را بخشيد

و تو نيز از همان ريشه و از همان

دودمانى ( 1 ) اين يك قضاوت درباره امام صادق عليه السلام

. . . و امام در اين قضاوت

يك دانشمند است

يك

مدرس بزرگ است يك اهل علم و اهل تحقيق است

درياى بيكرانى است از معلومات كه ابو حنيفه درباره اش

چنين گفت و مالك چنان

اما از لحاظ پايدارى در برابر عوامل مضمحل ( 1 ) - تا آنجا كه من ديده ام اين

مضمون در 8 روايت ديگر هيچ سندى نقل نشده و فقط به حكايت ماجرا اكتفا گرديده و در يك روايت روايان

مطلب را معلوم نيست از چه كسى نقل ميكنند و خود مسلما در مجلس حضور نداشته اند . تنها در يك روايت

راوى اين مطلب را از امام نقل مينمايد و البته با اسنادى غير موثق ( رك ] بحار الانوار جلد ص 174 تا 211 و

قاموس الرجال ج 9 ص 509 ) .