«وصيت نامة طلبة شهيد: ماشاء الله باقري» «ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عندربهم يرزقون»(آل عمران-169) آنان كه در راه خدا كشته شده‌اند مپنداريد كه مرده‌اند، بلكه زنده‌اند و در نزد خداي خود روزي مي‌خورند. خداوندا! مرا به درجه رفيع شهادت نائل بگردان؛ چون چشم و جانم و روح و روانم، خميني بت شكن مي‌فرمايد: «شهيد از همة افراد افضل است». من با توجه به وظيفه‌اي كه به عهده خود داشتم، پاي به دانشگاه عشق و شهادت نهادم و از خداوند مي‌خواهم كه توفيق شهادت در راه خودش را نصيبم كند. خونم در رگ‌هايم سنگيني مي‌كند و بايد هرچه زودتر اين سنگيني را از تن خود بر طرف كنم. به كلية جوانان عزيز توصيه مي‌كنم كه راه شهيدان را با تمام وجود ادامه دهند و از مرگ سرخ استقبال كنند كه مرگ سرخ، به مراتب بهتر از زندگي ننگين است. جهاد در راه خدا كنيد كه به گفتة امير مؤمنان علي-عليه السلام-: «هر چيزي زكاتي دارد و زكات بدن، جهاد است». پس اي جوانان! جهاد كنيد و اسلام را ـ كه اينك احتياج به كمك شما دارد و از طرف جهانخواران شرق و غرب مورد حمله قرار گرفته است ـ ياري كنيد. هركس ساكت بماند و خدمتي به اين انقلاب نكند، فرداي قيامت در پيش شهيدان هيچ عذري نخواهد داشت و دركنار جهاد اصغر كه جنگ با دشمنان خداست، جهاد اكبر را ـ كه جهاد و مبارزه با نفس و هواي شيطاني است ـ فراموش نكنيد. در اين مبارزه از امام عزيزمان كه مجسمة تقوا است، پيروي كنيد و قدر امام عزيز را بدانيد. خداي را شكر كنيد كه چنين نعمتي را به ما ارزاني داشته است و از خداوند متعال طول عمر و عزت ايشان را بخواهيد. تا زماني كه از دستورات امام عزيز پيروي مي‌كنيد و وحدت خود را حفظ كنيد، هيچ قدرتي ياراي مقابله با شما را نخواهد داشت ... امروز، روز امتحان ملت ايران است كه خداوند مي‌فرمايد: ما مؤمنان را به انبوه سختي‌ها و دشواري‌ها امتحان مي‌كنيم. اين جنگ امتحاني است بس بزرگ و سعي كنيم كه از اين امتحان، سربلند و پيروز به درآييم. اي پدران و اي مادران گرامي! فرزندان خود را با افتخار و سربلندي روانه ميدان كنيد تا ان شاء الله فرداي قيامت در پيش پيغمبر گرامي-صلي الله عليه و آله- و ائمه- عليهم السلام- ، رو سفيد باشيم. اكنون تو اي مادرم و اي مادران شهدا! از اين كه فرزندانتان در راه خدا كشته شده اند، ناراحت نباشيد، بلكه افتخار كنيد؛ ليكن مبادا يك وقت «من» در كار بيايد كه بگوييم: «من» فرزندم را در راه خدا دادم كه اگر «من» در كار بيايد، تمام زحمات به هدر مي‌رود. مادرم و اي مادران شهدا! مثل كوه در برابر ناملايمات مقاومت كنيد، صبري را كه زينب-سلام الله عليها- بعد از شهادت عزيزانش نشان داد، داشته باشيد و به گفتة قرآن، صبر و توكل داشته باشيد. پدرم، مادرم و اي خواهران و برادرانم و اي خانواده‌هاي شهدا! شما به عنوان يك خانواده شهيد و به عنوان نور چشمان اين ملت، وظيفه داريد رسالتي را كه يك خانوادة شهيد بايد انجام دهد به نحو احسن انجام دهيد. براي پدر و مادرم و براي پدران و مادراني كه مانند حضرت ابراهيم- عليهم السلام- فرزندان خود را به جبهه نبرد مي‌فرستند، آرزوي دنيايي نيك و آخرتي سعادتمند دارم. در آخر از كلية اهالي محترم «نصر آباد» تقاضا دارم، كه مرا ببخشند و حلال كنند. اگر حقي برگردن من دارند، حقوق خود را از خانواده دريافت دارند. خدايا، خدايا! تا انقلاب مهدي، خميني را نگهدار. والسلام17 / 1 / 62
لطفا منتظر باشید ...
