«وصيتنامة روحاني شهيد: عبدالله آقابرارپور » «الذين امنوا يقاتلون في سبيل الله والذين كفروا يقاتلون في سبيل الطاغوت فقاتلوا اولياء الشيطان ان كيد الشيطان كان ضعيفاً.» اهل ايمان در راه خدا و كافران در راه شيطان جهاد ميكنند. پس شما مؤمنان با دوستان شيطان بجنگيد و ازآنها هيچ بيم وانديشه مكنيد كه مكر و سياست شيطان بسيار ضعيف است. با حمد و ستايش به درگاهايزد منان و دانا و حيّ توانا و سلام بر آخرين منجي عالم بشريت، آقا امام زمان (عج) نايب برحقش امام امت، خميني بت شكن، اين قلب تپندة امت اسلام، يار و ياور مستضعفان و بنيانگذار جمهوري اسلامي ايرانو با سلام بر رزمندگان، اين شيران روز و زاهدان شب و با سلام بر شهداي صدر اسلام تا كربلاي حسيني و از آنجا تا كربلايايران زمين. اما بعد، از آنجايي كه هر انسان مسلماني بايد براي خود وصيتنامهاي داشته باشد، اين حقير هم تصميم گرفتم كه يكوصيتنامه در چند سطر بنويسم. اين حقير، عبدالله آقابرارپور، متولد سال 1350 بنا به دستور حضرت امام كه فرمودند:«جنگ از اهم واجبات دين است»، بر آن شدم كه به سوي جبهه حركت كنم؛ يعني بر خود واجب دانستم كه به سوي جبههروانه شوم. اولين وصيت من به پدر و مادر ميباشد؛ پدر و مادري كه از دوران كودكي مرا با اسلام و قوانين اسلام آشنانمودهاند و به من آموختند كه چگونه با مردم رفتار كنم و سختيها و مشكلات چگونه برخورد كنم. پدر و مادر بزرگوارم،اميدوارم به بزرگواريتان مرا ببخشيد كه نتوانستم زحماتي كه در دوران كودكي برايم متحمل شديد را جبران كرده و آنوظايفي كه يك فرزند بايد در قبال پدر و مادر انجام دهد را انجام ندادم. من شرمنده آن همه مهر و محبتي هستم كه شما به منعطا نموديد. مادر عزيزم، در زندگي صبور باشيد كه صلاح مؤمنان در صبر است و همانا خداوند با صابران است: «ان الله معالصابرين». كد: 1511 اما وصيت دوم من به برادران عزيزم ميباشد؛ برادران گرامي، هميشه پشتيبان ولايت فقيه باشيد و جبههها را گرمنگهداريد. گول زر و زيور و زيبايي دنيا را نخوريد و دل به اين دنياي ناچيز مبنديد كه جز پشيماني، سود ديگري نخواهدداشت. اين دنيا محل امتحان است. خداوند در قرآن ميفرمايد: «بعضيها فكر ميكنند به مجرد اين كه گفتند «آمنّا» يعنيايمان آورديم، آنها را رها ميكنيم؛ خير، ما بندگان را امتحان ميكنيم. يكي را در آسايش و راحتي و ناز و نعمت و ديگري را درقطع نعمت سختيها و مشكلات». پس برادران، به فكر آخرت باشيد و دل به اين دنيا مبنديد. اما وصيت من به خواهرانم اين است كه آن حجابي كه در شأن يك زن مسلمان است را حفظ كنيد و هميشه و در همهحال، خدا را به ياد داشته باشيد تا به مقام والاي انسانيت برسيد كه رسيدهايد. به گفتة فاطمة زهرا(س): «هنگامي زن بهخدا نزديكتر است كه مراقب عفت و حجاب خودش باشد». خواهرانم، بهترين زينت زن حفظ حجابش است، نه چيز ديگر.پس مراقب حجاب خودتان باشيد كه خداي نكرده مورد لعن و نفرين خدا قرار نگيريد. و اما وصيت من به برادران رزمندهاي استان لالهخيز مازندران و حومه: اولاً بايد عرض كنم كه من كوچكتر از آنم كه بهايشان وصيتي داشته باشم، ولي ميخواهم دو مطلب را به عرضشان برسانم. اول اين كه اي برادران رزمنده، مانند شير بهدشمن حملهور شويد و به آنان مجال حركت و سازماندهي را ندهيد. آنها را تار و مار سازيد و مهر و محبت را در ميان خودپايدار سازيد تا مصداق آية شريفة: «محمد رسول الله والذين معه اشدّاًء علي الكفار رُحْمَاءُ بينهم» باشيد. خداوند در قرآن ميفرمايد: «اي كساني كه ايمان آورديد، چرا وقتي كه به شما امر ميشود كه براي جهاد در راه خدا و دينخدا بيدرنگ خارج شويد، به خاك زمين دل بستهايد؟ آيا به جاي حيات ابدي آخرت، به زندگي دنيا راضي شديد؟ متاعدنيا، نسبت به عالم آخرت البته اندك و ناچيز است». و اين مطلب مهم است كه خداوند ميفرمايد: «الا تكفروا يعذبكم عذاباً اليما. » اگر در راه دين خدا به جهاد نرويد، خدا شما را به عذابي دردناك معذب خواهد كرد. و بالعكس، آنهايي كه به نبردبرخاستهاند، خداوند آنها را مورد رحمت خويش قرار ميدهد:«ولئن قتلتم في سبيل الله اوُمتّم لمغفرة من الله و رحمة خير ممايجمعون.» و اما وصيت من به امت حزبالله اين است كه هيچ وقت اين امام مظلوم و اسلام مظلوم را تنها نگذاريد و هميشه يار، ياورو پشتيبان ولايت فقيه باشيد. در دعاهاي كميل و توسل و ندبه و ديگر دعاها و حتي در نماز شبهايتان اين پير جماران رادعا كنيد و طول عمر وي و پيروزي رزمندگان را از خدا بخواهيد تا مصداق آية: «اطيعوالله و اطيعوالرسول و اولي الامر منكم» شويد. خداوندا، لباس مقدس بسيجي را لباس داماديام، سنگر را «حجلة عروسيام، و نقل و نبات عروسيام را گلولههايسلاحهاي دشمن قرار ده و از گناهانم درگذر و بهشت اعليعليين را نصيبم كن. استان: مازندران شهرستان: قائمشهر تولّد: 1350 شهادت: 2/5/1367 ـ شلمچه