نويسنده : عابديني، احمد از مباحث اختلافي بين ما شيعيان و برادران اهل سنت, مسأله پاک بودن ذاتي انسان است. بيشتر فقهاي اهل سنّت, به طهارت آدمي باور دارند و شمار کمي از آنان تنها انسانهاي مشرک را نجس مي دانند. ولي فقهاي ما, همگي, مشرکان را نجس مي دانند و بيشتر آنان, افزون بر مشرکان, اهل کتاب را هم نجس مي دانند. از بين مسلمانان نيز, بعضي گروهها, مانند: ناصبيان, غاليان, مجسِّمه و… را ملحق به کفّار مي دانند و نجس.به هر حال, چون مسأله پاک بودن اهل کتاب, اختلافي بود و شنيده بودم که بعضي از فقيهان بزرگ, به طهارت ذاتي آنان فتوا داده اند, در اين مورد به کندوکاو پرداختم, دليلهاي دو طرف را بررسي کردم به نظر رسيد که دليلهاي قائلين به طهارت, تام است و اين مسأله در بسياري از بابهاي فقه, مفروغ عنه است. مطالب را در جزوه اي نوشتم, خدمت بعضي از اساتيد و افاضل تقديم کردم, تا اگر اشکالي به نظرشان مي رسد بيان کنند, ولي اشکالي که بتواند اصل طهارت آنان را زير سؤال ببرد مطرح نشد.