تلميح - جلوه های بلاغت در نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جلوه های بلاغت در نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد خاقانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تلميح

آن است كه در اثناى سخن به حديث مشهورى يا داستان معروفى يا مثل سايرى بدون تصريح اشاره كنند. [ معانى و بيان ص 273. ] برخى از علماى بديع اشاره به حديث را چون قرآن در باب اقتباس آورده اند و برخى ديگر استناد به شعرى مشهور را در باب تلميح ذكر كرده اند.

نمونه تلميح به حديث

الم اعمل فيكم بالثقل الاكبر و اترك فيكم الثقل الاصغر؟ [ نهج البلاغه خطبه ى 86. ]

آيا حكم قرآن را ميان شما جارى نداشتم و دو فرزندم را- كه پس از من چراغ راه دينند- و خاندان پيامبر را كه گوهران گزينند براى شما نگذاشتم؟



در آن اشارتى است به حديث "ثقلين" كه بين شيعه و سنى، مشهور و معروف است.

/ 225