ماجراي ورود حضرت معصومه(ع) به قم در روايات ديگر - حضرت معصومه (س) فاطمه دوم نسخه متنی

ماجراي ورود حضرت معصومه(ع) به قم در روايات ديگر

امام كاظم(ع) وقتي كه زنداني شد، به فرزندش امام رضا(ع) وصيت كرد تا سرپرستي دخترانش(كه خواهران حضرت رضا(ع) باشند) را عهده دار گردد، و به آنها سفارش كرد، كه در همه امور از برادرشان حضرت رضا(ع) اطاعت كنند. حضرت معصومه(ع) هنگام شهادت پدر(كه در سال 183 هـ . ق رخ داد) ده سال داشت و بخش مهمي از دوران كودكيش را با روزگار تلخ فراق پدر(كه در زندان به سر مي برد) گذراند.

حضرت معصومه(ع) در پناه برادرش زندگي مي كرد، زيرا پدرش در زندان بود، هنگامي كه يگانه برادر و پناهگاهش از روي اكراه به خراسان رفت، يك سال در مدينه بودن برادر بزگي كرد، ولي كاسه صبرش لبريز شد، تصميم گرفت به خاطر ديدار برادر، سفر دور و دراز بين مدينه و خراسان را بپيمايد، سرانجام همراه كارواني از بستگانش، مدينه را به قصد خراسان ترك ركد، و با يك جهان اشتياق و اميد، بلكه پس از يك سال دوري برادر و سرپرستش، به فيض زيارت او نايل گردد، ولي در ساوه بيمار گرديد....

بعضي علت بيماري آن حضرت را چنين نوشته اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از اين رو وقتي كه موكب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسيد، به آن حمله كردند و جنگ سختي درگرفت، برادران و برادرزادگان حضرت معصومه دراين جنگ به شهادت رسيدند، حضرت معصومه همچون عمه اش زينب(ع) وقتي كه بدن هاي پاره پاره آنها را كه 23 تن بودند ديد، به شدت غمگين گشته و بر اثر آن بيمار شد(177)و سپس روانه قم گرديد، و در قم بيماري او ادامه يافت و پس از 16 يا 17 روز رحلت كرد.

و در روايت ديگر آمده: هارون بن موسي بن جعفر(ع) همراه 23 نفر از بستگانش كه يكي از آنها خواهرش حضرت معصومه(ع) بود، در يك كارواني وارد ساوه شدند، دشمنان اهلبيت(ع) به هارون كه در حال غذا خوردنه بود، حمله كردند و او را به شهادت رساندند و افراد ديگر كاروان را مجروح و پراكنده ساختند. نقل شده: در غذاي حضرت معصومه(ع) زهر ريختند(178)و آن بانوي گرامي، مسموم گشته و بستري شد، و طولي نكشيد كه در قم به شهادت رسيد.

مطابق نقل بعضي، مسموم نمودن آن حضرت توسط زني در ساوه انجام شد.(179)