بر آستان رضا چون غبار بنشستند
بر آسمان شرف هم چو مه درخشیدند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1387/11/16
زندگان جاوید
| نمرده اند شهیدان که ماه و خورشیدند |
| که کشتگان وطن زندگان جاویدند |
| خلاف شمع که می گرید از هلاکت خویش |
| به روز رزم سپردند جان و خندیدند |
| فراز چرخ نهادند پای چون بهرام |
| اگر چه دامن از این خاکدان فروچیدند |
| به جان خصم فکندند لرزه هم چون بید |
| ولی چو کوه ز باد اجل نلرزیدند |
| بر آستان رضا چون غبار بنشستند |
| بر آسمان شرف هم چو مه درخشیدند |
| به جنگ دشمن اگر نقد جان نمی دادند |
| به جان دوست چنین منزلت نمی دیدند |
| اگر به دیده ی بیگانه اند چون شب تار |
| ولی به دیده ی ما هم چو صبح امیدند |
| به جان پاک شهیدان که زنده اند رهی |
| دلاوران که سزاوار جشن جاویدند |
«رهی معیری»
