تبیان، دستیار زندگی
«ربکا سول نیت»، نویسنده آمریکایی و سردبیر نشریه ادبی هارپر به نویسندگان تازه نفس و افرادی که دوست دارند نویسنده شوند توصیه می کند با عشق به راه خود ادامه دهند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چگونه نویسنده شویم؟

«ربکا سول نیت»، نویسنده آمریکایی و سردبیر نشریه ادبی هارپر به نویسندگان تازه نفس و افرادی که دوست دارند نویسنده شوند توصیه می کند با عشق به راه خود ادامه دهند.

بخش ادبیات تبیان
چگونه نویسنده شویم؟

«ربکا سول نیت»، نویسنده آمریکایی و سردبیر نشریه ادبی هارپر به نویسندگان تازه نفس و افرادی که دوست دارند نویسنده شوند توصیه می کند با عشق به راه خود ادامه دهند. وی در مطلبی که در سایت «لیت هاب» منتشر شد توصیه های خود را با تازه کارهای دنیای ادبیات در میان گذاشت.

این نامزد جایزه ملی ادبی آمریکا توصیه های خود را چنین بیان می کند:
 
بنویسید: هیچ جایگزین مناسبی برای نوشتن در دنیا وجود ندارد. آن چیزی را که دوست دارید به روی کاغذ بیاورید. منظور من وبلاگ، توئیتر، و اینستاگرام نیست. با نوشتن چیزهای کوچک شروع کنید. اول جمله ای خوب بنویسید و سپس آن را تبدیل به یک پاراگراف کنید. به نوشتن یک رمان بسیار قوی یا گرفتن جایزه فکر نکنید. تلاش و تمرین بسیاری برای انجام این کار لازم است. مطالب ضعیف بنویسید زیرا راه رسیدن به مطالب خوب نوشتن و پاره کردن کاغذهای متعدد است.
 
نوشتن به معنای تایپ کردن نیست:
باید بدانید اینکه چند جمله تایپ کنید به معنی نویسنده شدن شما نیست. باید فکر کنید و هر بار کلماتی اضافه یا کم کنید. اگر به نوشتن ادامه دهید در نتیجه به نوشته ای خوب می رسید. اما به نوشته خود تعصب نداشته باشید. اگر چندین صفحه مطلب نوشتید نگران حذف جملات و کلمات نباشید. ویراستاری بخش مهمی از نوشتن یک مطلب است. باید بدانید مطلب خوب مطلبی است که بارها بازنویسی شده باشد.
 
کتاب بخوانید: نوشته های خوب را بخوانید. اما در حال زندگی نکنید. به گذشته و آثار قدیمی توجه خاصی داشته باشید. مهم تر از آن آثاری را که به شما لذت می دهد بیشتر بخوانید. ادبیات مدرسه نیست. کتاب بخوانید اما بدانید که تقلید از نویسندگانی که در حال حاضر موفق هستند شاید شما را در کوتاه مدت موفق کند اما هدف خوبی برای برنامه ریزی بلندمدت یک نویسنده نیست. اگر به دوره های تاریخی مختلف نگاه کنید نویسنده های مشابه بسیاری را خواهید دید که جایزه گرفته اند اما در طول زمان نامی از آنان در دنیای ادبیات باقی نمانده است. اگر حرف مرا باور ندارید تحقیقی درباره آثار پرفروش 1935 یا 1978 انجام دهید! خود را جای «هرمان ملویل» بگذارید! در سال 1849 بسیاری به او گفتند که کتاب او درباره آن نهنگ بسیار مسخره است اما او تلاش زیادی برای نگارش «موبی دیک» انجام داد و وقتی موفق شد از آن دوستان ناامید خبری نبود. «امیلی دیکنسون» در طول حیات خود فقط چند شعر منتشر کرد در حالی که هزاران شعر نوشته بود. بسیاری حرف او را در آن دوره درک نمی کردند اما در حال حاضر از او به عنوان یک شاعر بزرگ یاد می شود. هر اثری باید زمانه خود را بیاید.
 
به حرف دیگران گوش دهید:
بازخورد اطرافیان از نوشته خود را ببینید. ویراستار، خوانندگان، دوستان، همکلاسی ها اثر شما را می خوانند. نظر آنان را جویا شوید و از اشتباهات خود درس بگیرید. نظرات خودتان نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. به عنوان یک خواننده به مطلب خود نگاه کنید.
 
زمان: نویسنده شدن زمان می برد. باید وقت مناسب آن را بیابید. بهتر است برای کسب درآمد شغل دیگری داشته باشید.
 
حقایق: سعی کنید از حقایق در داستان خود بنویسید. مهم نیست درباره چه موضوعی مطلب می نویسید. مهم این است که آن مطلب را درست بنویسید. اگر درباره سیاست می نویسید باید اطلاعات کافی مربوط به آن را کسب کنید.
 
لذت: نوشتن روبه رو شدن با عمیق ترید دردها و شکست های ذاتی انسان است. و همه انسان ها خوب می دانند که نوشتن کار بسیار سختی است. اگر نوشته بدی به نگارش درآوردید کمی مکث کنید و به بیرون پنجره نگاه کنید و به خود بگویید در حال انجام کاری هستید که دوست دارید. مهم این است که از کار خود لذت ببرید.
 
عشق به کار با موفقیت در آن فرق دارد: موفقیت نتیجه عشق به کار است. اگر کار خود را دوست داشته باشید و به هدف خود فکر کنید موفق نیز می شوید.
 
همه چیز به شما بستگی دارد: قبل از آغاز نوشتن از سختی های راه آگاه بودید بنابراین ادامه راه به شما بستگی دارد.


منبع: ایبنا