صله رحم در کلام اهل بیت (ع)
تعریف صله رحم
صله ارحام به معنای «ارتباط با خویشاوندان» اعم از سببی و نسبی است،
"صله رحم" عبارت از نیکی کردن به خویشاوندان و هم دردی و کمک به آنان با جان و مال و هر چه از خیر است که در توان انسان باشد. امام علی (ع) صله رحم نعمت ها را فراوان مى كند و سختى ها را از بین مى برد. غررالحكم، ج4، ص204، ح5836 رسول اكرم (ص) صدقه بجا و نیكوكارى و نیكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبدیل و عمر را زیاد و از مرگ بد جلوگیرى مى كند. نهج الفصاحه ص549 ، ح 1869 امام علی (ع) صله رحم محبّت آور است و دشمن را خوار مى گرداند. شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غرر الحکم و درر الکلم ج4، ص209، ح5825 امام علی (ع) زكاتِ رفاه، نیكى با همسایگان و صله رحم است. شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ج4، ص106، ح5453 امام باقر (ع) ثواب صله رحم سریع تر از هر كار خیرى به صاحبش مى رسد. كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص152 امام صادق (ع) صله رحم نمایید و به برادران (دینى) خود نیكى كنید، هر چند با سلام كردن خوب و یا جواب سلام خوب باشد. كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 157
فرآوری: نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع:سایت آوینی،وبلاگ حدیث 313، سایت حوزه
مطالب مرتبط:
مهربانی و مهرورزی در کلام امام حسن (ع)