گریه ات از سر شوق
یکی از مهم ترین نیازهای کودکان در راه رشد و تربیت صحیح، داشتن فضایی شاد، پرنشاط و صمیمی است و پدر و مادران
مسئول برخود لازم می دانند که فرزندان خود را از داشتن چنین حقی محروم نکنند. گشاده روئی، حسن خلق و شوخی
های سالم و فرح بخش می تواند در ایجاد چنین فضائی در محیط خانواده ثمربخش باشد.
والدین دلسوز هیچ گاه غم و اندوه خود را به فرزندشان تحمیل نمی کنند و فضای شاد و پرنشاط خانواده را مکدر و ناگوار
نمی سازند. آنان حزن و اندوه خود را در دل نگه داشته و در سیمایشان گشاده روئی و بشاشت را نمایان می سازند. مؤمن
کسی است که شادی در چهره و اندوهش در دل باشد.(1)
خداوند کسانی را دوست دارد که در میان مسلمانان شوخی و خوش طبعی می کنند بدون این که کلمات
زشت و ناروا به زبان بیاورند. در فضایی که افراد خانواده می توانند با رعایت احترام و ادب به راحتی با والدین خود گفتگو
کنند و مسایل خود را در رابطه ای با اعتماد در میان بگذارند، فرزندان به رشد و خود باوری می رسند و یاد می گیرند که در
جامعه نیز ابراز وجود داشته و از اظهار نظر واهمه نداشته باشند. در خانواده ای که پدر و مادر پذیرای انتقادات و پیشنهادات
فرزندان خود هستند و پس از شنیدن آن چگونه انتقاد کردن را می آموزند، اعضای آن تفکر انتقادی را یاد می گیرند و در
مقابل تضییع حقوق خود قدرت دفاع می یابند. فضل ابن ابی قره می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «ما من مؤمنٍ
إلا و فیه دعابةٌ، قلت: و ما الدّعابة؟ قال: المزاحُ؛(3) مؤمنی نیست که در وجود او خوش طبعی نباشد.
پیشوای ششم نیز افرادی را که در میان جمع، دیگران را با شوخی و خوش طبعی شاد می کنند؛ بدون این که گناهی مرتکب شوند و عفت کلام را از میان ببرند، دوستان خداوند می داند و می فرماید: إنّ الله یحبّ المداعب فی الجماعة بلا رفثٍ(4).
لذا یکی از حقوق بدیهی فرزندان بر والدین ایجاد محیطی شاد حتی الامکان بدور از تشویش و نا ملایمات است.
پی نوشت ها :
1- بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه. الکافی، باب المؤمن و علاماته و صفاته، حدیث 1
2- الکافی، ج 2، باب حسن الخلق، حدیث 3.
3- وسائل الشیعة، ج 12، ص 113.
4- همان.
تهیه کننده: کهتری
گزیده ای از کتاب حقوق متقابل والدین و فرزندان، نوشته پاک نیا
مقالات مرتبط
