8 سرمایه سودآور قرآنی

روزی،امام صادق(ع) به یكی از شاگردان خود فرمودند:در این مدت كه در حال یادگیری از من‌بودی، چه چیز آموخته‌ای؟ آن شخص عرض كرد:هشت موعظه از شما آموخته‌ام.حضرت(ع) فرمودند:آن هشت مسئله را بیان كن!

شاگرد بیان داشت:

1.فهمیدم هر كسی هنگام مرگ،از آنچه دوست دارد جدا می‌شود.سعی كردم تا دوستم كسی باشد كه در وقت مرگ از من جدا نشود، بلكه در تنهایی مونس من باشد و آن دوست،كارهای نیك من است، چنان كه خداوند در قرآن می‌فرماید:«هر كس عمل بدی انجام دهد كیفر داده می‌شود(نساء/ 123)،(و هر كه نیكی كند پاداش آن را می‌گیرد)»

2.دیدم،گروهی به داشتن مال افتخار می‌كنند و گروهی به نیاكان خود مباهات می نمایند و حال آنكه خداوند بلند مرتبه،افتخار را در تقوا و پرهیزكاری، قرار داده است. آنچه كه در قرآن می‌فرماید: «گرامی‌ترین شما نزد خدا پرهیزكارترین شماست».(سوره حجرات،ایه 13) پس،كوشیدم تا نزد خدا گرامی باشم.

3.دیدم مردم در میان لهو و لعب و هوا پرستی غوطه‌ور هستند،اما از قرآن شنیدم كه می‌فرماید: «آنان كه از خداوند ترسیدند و پیروی از هوای نفس ننمودند، بهشت جایگاه ایات آنهاست».(سوره نازعات، ایه41 و 40) سعی نمودم تا در مقابل خواهش‌های نفسانی بایستم تا خشنودی خداوند را به دست آورم.

4.دیدم هر كسی كه چیز نفیسی به دستش می رسد،می‌كوشد تا آن را در جای امنی در صندوقی گذاشته تا حفظ شود ولی خدا در قرآن می‌فرماید:«كیست كه به خدا وام (در راه خدا انفاق یا قرض الحسنه) بدهد،تا خدا چندین برابر به او عنایت فرماید».(سوره بقره،ایه 245) من پاداش چند برابر را برگزیدم و صندوقی محفوظ تر از صندوق خدا نیافتم.تلاش كردم كه هر چیز نفیس و گرانبهایی را كه به دستم رسید،برای روز نیازمندی(قیامت) در صندوق الهی ذخیره كنم.

5.دیدم مردم بر سر رزق و روزی حسادت می روزند و حال آنكه خداوند در قرآن می فرماید: ما در دنیا رزق و روزی انسان را تقسیم كردیم. (سوره زخرف،ایه 32) بنابراین،بر هیچ كس حسادت نورزیدم و در برابر مالی كه از دستم رفت، افسوس نخوردم.

6. برخی از مردم با برخی دیگر دشمنی می‌كنند.خداوند در قرآن می‌فرماید:«شیطان دشمن شماست، شما نیز او را دشمن قرار دهید».(سوره فاطر،ایه 6) بنابراین،به دشمنی با شیطان پرداختم و از آن پس،دیگر با مردم دشمنی نورزیدم.

7.دیدم،مردم در راه به دست آوردن روزی بسیار تلاش و پا فشاری می‌كنند(هر چند از راه حرام باشد) حال آن كه خداوند در قرآن می‌فرماید:«نیافریدم جنیان و انسان را مگر برای پرستش خدا،من از آنها روزی و غذایی بر خود نخواسته‌ام(یعنی روزی دهنده ما هستیم نه آنها)،خداوند روزی دهنده تواناست».(سوره ذرایات ،ایات 56 تا 58) دانستم كه وعده خدا حق است و گفتارش راست.اطمینان به وعده او پیدا كردم و راضی به رضایش گشتم،از این راه،به بخشش خداوند دل بستم و دیگر به سراغ روزی (از راه حرام) نرفتم و به انجام وظیفه همت گماشتم.

8.دیدم برخی،به بدن سالم خود،اعتماد دارند و برخی دیگر به مال زیاد خویش دل بسته‌اند و گروهی هم به افراد دیگر تكیه و اعتماد نموده‌اند،و شنیدم كه خداوند می‌فرماید:كسی كه پرهیزكار باشد،خداوند او را از گرفتاری‌ها بیرون آورده و روزی او را از راهی كه گمان به آن ندارد،می رساند، و كسی كه به خدا توكّل نماید،خدا او را كافی است».(سوره طلاق،ایات 2 و 3) با توجه به این ایه، به خدا توكّل و اعتماد نمودم و از دیگران چشم پوشیدم.

امام صادق(ع) فرمودند:«احسنت، به خدا سوگند،تعالیم تورات، انجیل،زبور،قرآن و دیگر كتاب‌های آسمانی به این هشت موعظه بر می‌گردد».

تالیف: نقی رحمانی

تنظیم برای تبیان: شکوری