میراث 8سال حضور در افغانستان

1-حملات 11 سپتامبر

ساعت 8 و 45 دقیقه صبح 11 سپتامبر یک هواپیما به یکی از برجهای دوقلوی تجارت جهانی برخورد کرد، و ساعت 9 و 3دقیقه دومین هواپیما نیز برخورد کرد.  در نتیجه این دو برخورد، همهٔ مسافران به همراه عده بسیاری که در ساختمان‌ها حضور داشتند، کشته شدند. هر دو ساختمان، بعد از دو ساعت به طور کامل ویران شد و آسیب‌های زیادی به ساختمان‌های اطراف زد. هواپیمای سومی هم به پنتاگون (ساختمان وزارت دفاع آمریکا) برخورد کرد که البته هیچ گاه قطعات هواپیمایی ادعایی پیدا نشد! هواپیمای چهارم در زمینی نزدیک شنکسویل، در ایالت پنسیلوانیا، سقوط کرد.

قربانیان این حملات ۲٬۹۷۴ نفر بودند، که با در نظر گرفتن ۱۹ هواپیماربا مجموع تعداد کشته‌های این حمله‌ها به ۲٬۹۹۳ نفر می‌رسد. اکثر قربانیان این حملات مردم عادی و شهروندان بودند، که ملیت آنها ۹۰ کشود مختلف را شامل می‌شد. به علاوه، مرگ حداقل یک نفر ناشی از قرار گرفتن در معرض گرد و خاک به‌وجودآمده از ویرانی دو برج نیز گزارش شد. هرچند که هیچ کدام از یهودیان شاغل در برجهای جهانی در میان قربانیان دیده نشدند!

2-طالبان، متهم اصلی

با توجه به شناسایی هویت هواپیما ربایان که از اعضای طالبان و گروه القاعده بودند، واکنش ایالات متحده به این حملات، شروع جنگ علیه تروریسم با حمله به افغانستان و از قدرت برکنار کردن طالبان که تروریست‌های القاعده را پناه می‌داد، و نیز تصویب طرح «قانون میهن‌پرستی آمریکا» بود. یک ماه بعد آمریکا یک ائتلاف بین المللی را برای جنگ با افغانستان رهبری کرد و به افغانستان حمله کرد.

3-تلفات نیروهای ائتلاف

از آغاز حمله آمریکا و کشورهای اروپایی به افغانستان در سال دو هزار و یک میلادی، هشتصد و سی و هفت نظامی آمریکایی در درگیری با شبه نظامیان طالبان جان خود را از دست داده اند.  در هشت سال گذشته دویست و شانزده نظامی انگلیس در درگیری های پراکنده با نیروهای طالبان کشته شدند.  از آغاز حضور نیروهای خارجی در افغانستان سی و یک نظامی فرانسوی جان خود را از دست داده اند. شمار تلفات نظامیان دانمارکی در افغانستان نیز به بیست و شش نفر رسیده است. شمار نظامیان کشته شده آلمان در افغانستان سی و پنج نفر اعلام شده است و در حال حاضر ایتالیا با بیست و یک کشته، کمترین تلفات را در هشت سال گذشته در این کشور متحمل شده است.

4- نتیجه 8 سال حضور

اگرچه دست طالبان از کنترل افغانستان کوتاه شد و در این کشور نظام جمهوری برقرار گشت اما حضور پررنگ گروه افراطی طالبان در جنوب افغانستان و شمال پاکستان ادامه دارد. ملامحمد عمر رهبر طالبان که البته برخی در وجود چنین شخصی تردید کرده اند، هنوز زنده بوده و دستگیر نشده است. به نظر می رسد طالبان نیز استراتژی عملیاتی خود را به حمله های نامنظم تغییر داده است. در انتخابات افغانستان نیز توانست در برخی حوزه ها اختلال ایجاد کند و حتی انگشت برخی از رای دهندگان افغان را نیز به جرم رای دادن برید. این خبر را در اینجا بخوانید.

با توجه به ناکامی نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا در نابودی طالبان و القاعده، زمزمه هایی مبنی بر حضور نیروهای بیشتر در این کشور به گوش می رسد. نیروهای انگلیسی هم رسما اعتراف کردند که تا 40 سال دیگر در افغانستان خواهند ماند. این خبر را در اینجا بخوانید.

اکنون این سوال مهم فراروی اذهان جهانیان قرار دارد که آیا آمریکا در نابودی طالبان ناتوان است و یا قصد دارد طالبان را همچون استخوان لای زخمی در منطقه حساس خاورمیانه زنده نگه دارد تا بتواند حضور نظامی خود در این منطقه و در کنار مرزهای ایران را توجیه کند؟ آینده قضاوت خواهد کرد.