بزرگترین همایش دنیا!
هنگامه ظهور و شباهتهاى آن به قيامت - قسمت دوم
اشاره:
صحنههاى قيامت با هنگامه ظهور حضرت حجت از جهات گوناگون مشابه يكديگرند كه در اين مجموعه خلاصهاى از شباهتها را كه از تفسير و تأويل آيات قرآن برگرفته شده است در قالب 14 مقاله تقديم خواهد شد. در شماره پیشین با بیان مقدمه مفصل درباره این ارتباط موضوع چهارده شماره همراه با چکیده مباحث آن ارائه گردید تا خواننده محترم در جریان و پیوند مطالب باشد. اکنون اولین شباهت تقدیم می گردد:
1 - اجتماع بزرگ
هنگام ظهور حضرت بقيةاللَّه ياران و شيعيان آن جناب از گوشه و كنار جهان نزد او اجتماع مىكنند و به ياريش مىشتابند. اين اجتماع بزرگ به اذن خداوند بدون قرار قبلى و بهصورت سريع و معجزهآسا انجام مىشود و با صحنهها و رويدادهاى هيجانانگيز و حيرت آورى همراه خواهد بود، چنانكه در احاديث آمده است.
امام باقرعليه السلام فرمودند: نخستين كسى كه با او بيعت كند جبرئيلعليه السلام است. آنگاه سيصد و سيزده مرد بيعت مىنمايند كه هر يك از آنان پيش از آن هنگام در حال حركت بوده و به آن حضرت خواهد پيوست و هر آن كه در سفر نبوده از بستر خوابش مفقود خواهد شد. اين سخن اميرمؤمنانعليه السلام است كه فرمودند: آنان از خوابگاههاى خود ناپديد مىشوند. خداوند مىفرمايد: »فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ أَيْنَما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَميعاً«؛(1) پس به كارهاى نيك پيشى گيريد، هر كجا باشيد خداوند همه شما را خواهد آورد. امام باقرعليه السلام فرمود: مقصود از كارهاى نيك؛ ولايت است.
كيفيّت اجتماع مردم در زمان ظهور به اجتماع همه مردمان در صحراى محشر شباهت دارد كه قرآن كريم در موارد بسيارى از آن اجتماع عظيم ياد كرده است. از جمله آيات شريفه: »فَكَيْفَ اِذا جَمَعْناهُمْ لِيَوْمٍ لارَيْبَ فِيهِ«؛ پس چگونه خواهد بود هنگامى كه آنان را براى روزى كه ترديدى در آن نيست جمع كنيم
امام صادقعليه السلام فرمودند: هرگاه امامعليه السلام اذن يابد خداوند عزّوجل را به اسم عبرانيش بخواند؛ سيصد و سيزده تن اصحاب او همچون ابرهاى پائيزى پياپى در كنارش فراهم آيند كه ايشان پرچم داران هستند. برخى از آنان شبانه از بسترشان مفقود شوند و بامداد در مكه باشند و بعضى در روز بر ابر نشسته و حركت مىكنند. راوى گويد: از امام صادقعليه السلام پرسيدم فدايت شوم؛ كداميك از اين دو گروه ايمانش قوىتر است؟ فرمود: آن كه در روز بر ابر راه مىپيمايد و ايشان مفقود شوندگانند كه درباره آنان اين آيه نازل شده است: »أَيْنَما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَميعاً«؛(2) هر كجا باشيد خداوند همه شما را خواهد آورد.
در حديثى طولانى از امام باقرعليه السلام آمده است: بهخدا سوگند سيصد و سيزده مرد كه پنجاه زن نيز همراه آنان هست؛ بدون قرار قبلى خواهند آمد و همچون ابرهاى پاييزى پى در پى در مكّه جمع مىشوند. همين است معنى آيهاى كه خداوند مىفرمايد: »أَيْنَما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَميعاً اِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ«(3)؛ پس به كارهاى نيك پيشى گيريد، هر كجا باشيد خداوند همه شما را خواهد آورد كه البته خداوند بر هر چيز تواناست....(4)
امام كاظمعليه السلام نيز در تفسير آيه فوق فرمودند: بهخدا سوگند آن هنگام زمانى است كه قائم ما بپاخيزد، خداوند شيعيان ما را از تمامى شهرها به سوى او جمع خواهد كرد.(5)
از امام جوادعليه السلام راجع به آيه كريمه آمده است: هرگاه اين تعداد (سيصد و سيزده تن) از اهل زمين برايش جمع گردند؛ خداوند امر او را آشكار خواهد نمود و چون عِقد (كه ده هزار نفر است) برايش كامل شود به اذن خداوند قيام مىكند و دشمنان را مىكشد تا اينكه خداوند راضى و خشنود گردد.(6)
كيفيّت اجتماع مردم در زمان ظهور به اجتماع همه مردمان در صحراى محشر شباهت دارد كه قرآن كريم در موارد بسيارى از آن اجتماع عظيم ياد كرده است. از جمله آيات شريفه: »فَكَيْفَ اِذا جَمَعْناهُمْ لِيَوْمٍ لارَيْبَ فِيهِ«؛ پس چگونه خواهد بود هنگامى كه آنان را براى روزى كه ترديدى در آن نيست جمع كنيم. »اِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَميعاً«؛(7) بازگشت همه شما به سوى خداوند است. »قُلْ اِنَّ الْاَوَّلينَ وَالْاخِرينَ × لََمجْمُوعُونَ اِلى مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ«؛ (8) بگو البته كه اوّلين و آخرين، همگى به سوى وعدهگاه روز معيّن گردآورى مىشوند.
سيّد مهدى حائرىقزوينى
فرآوری برای تبیان: حسین عسگری
1- سوره بقره، آيه 148.
2- سوره بقره، آيه 148.
3- سوره بقره، آيه 148.
4- كتاب الغيبة، نعمانى، 312 و 313.
5- تفسير عيّاشى، 64 / 1.
6- الاحتجاج، 249 / 2.
7- سوره مائده، آيه 48 و 105.
8- سوره واقعه، آيات 49 و 50.
