تسلیم صدام در برابر ایران

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای علی اکبر هاشمی رفسنجانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با توکل بر خدای قادر متعال و به منظور از میان برداشتن موانع از سر راه گشودن روابط برادرانه با همه مسلمانان کشور همسایه ایران که برادری را بر می گزینند، و در جهت ایجاد فضا برای جوشش جدی با تمام مومنان در جهت مقابله با نیروهای شرور که بدخواه مسلمانان و امت عرب هستند و به انگیزه دور نگه داشتن عراق و ایران از شانتاژ و ترفند نیروهای شرارت طلب بین المللی و ایادی آنها در منطقه و هماهنگ با روح ابتکار عمل ما که با هدف تحقق صلح همه جانبه و همیشگی در منطقه در تاریخ 28/8/1990 اعلام شده و به منظور گرفتن بهانه های مانع جوشش از کف بهانه جویان متردد و ظنین و به خاطر اینکه هیچ یک از توانایی های عراق در خارج از میدان نبرد بزرگ بلا استفاده باقی نماند و به جهت بسیج این توانایی ها در جهت اهدافی که مسلمانان و اعراب شرافتمند بر حقانیت آنها اتفاق نظر دارند و برای جلوگیری از تداخل سنگر ها و دور ساختن گمان ها و تردید ها تا اینکه خیر اندیشان راه خود را برای برقراری روابط طبیعی میان عراق و ایران بیایند و به عنوان بازده گفتگوهای فیمابین که به طور مستقیم از نخستین نامه ما مورخ 21/4/90 تا آخرین نامه شما مورخ 8/8/90 به طول انجامید و همچنین راه حل نهایی و روشن که هیچگونه بهانه جویان باقی نمی گذارد ، تصمیمات زیر را اتخاذ نمودیم:

1- پیشنهاد شما مندرج در نامه جوابیه هشتم اوت 1990 که توسط آقای برزان ابراهیم تکریتی نماینده ما در ژنو از نماینده شما آقای سیروس ناصری دریافت شد و ناظر به لزوم مبنی قرار دادن عهد نامه 1975 می باشد ، ضمن مرتبط دانستن آن با اصول مندرج در نامه سی ژوئیه 1990 ما بویژه در مورد مبادله اسرا و بندهای 6و7 قطعنامه 598 شورای امنیت موافقت می شود.

2- بر اساس بند یک این نامه و مندرجات نامه سی ژوئیه 1990، ما آماده ایم هیئتی را به تهران اعزام کنیم و یا هیئتی از سوی شما به بغداد سفر کند تا ضمن تهیه موافقت نامه های مربوطه، موجبات امضای آن را در سطحی که مورد توافق قرار می گیرد فراهم نمایند.

3- به نشانه حسن نیت، ما عقب نشینی خود را در روز جمعه هفدهم اوت 1990 آغاز کرده و به جز یک نیروی سمبلیک در کنار ماموران مرزبانی و پلیس که برای انجام ماموریت های روزمره در شرایط عادی، باقی می ماند،  نیروهای خود را از مناطق رویاروی شما در طول مرز فرا خواهیم خواند.

4- مبادله فوری و همه جانبه اسرای جنگ به هر تعدادی که درعراق و ایران در اسارت به سر می برند. و این از طریق مرزهای زمینی و از راه خانقین – قصر شیرین و راههای دیگری که مورد توافق قرار می گیرد صورت خواهد گرفت. ما آغازگر این اقدامات خواهیم بود و از روز جمعه 17/8/1990 به آن مبادرت خواهیم کرد.

برادر علی اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری ...

با این تصمیم ما دیگر همه چیز روشن شده و بدین ترتیب همه آنچه را که میخواستید و برآن تکیه می کردید تحقق می یابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسناد باقی نمی ماند تا با هم از موضع مسئولیت، نظاره گر واقعی حیات  جدیدی سرشار از تعاون در سایه اصول اسلام باشیم ، حقوق یکدیگر را محترم شمرده و بدین وسیله کسانی را که می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند را از سواحل خود دور کنیم و چه بسا در جهاتی با هم همکاری کنیم که در نتیجه آن خلیج به دریاچه ی صلح و امنیت و عاری از ناوگانها و نیروهای بیگانه که در کمین ما نشسته اند، مبدل شود. مضافا اینکه همکاری مزبور می تواند شامل جنبه های دیگر زندگی شود. الله اکبر و لله الحمد

صدام حسین

رئیس جمهوری عراق

23/محرم/1411 ه

14/اوت /1990م

جواب نامه صدام توسط آیت الله هاشمی رفسنجانی

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد الله ما انعم و له الشکر علی ما الهم

ریاست محترم جمهوری عراق ، جناب آقای صدام حسین

نامه مورخه 23/5/69 (14 اوت 1990) جناب عالی دریافت شد. اعلام پذیرش مجدد معاهده 1975 از سوی شما، راه اجرای قطعنامه و حل اختلاف در چارچوب قطعنامه 598 و تبدیل آتش بس موجود به صلح دائم و پایدار را هموار ساخت.

شروع عقب نشینی نیروهای شما از اراضی اشغالی ایران را دلیل صداقت و جدی بودن شما در راه صلح با جمهوری اسلامی ایران به حساب می آوریم و خوشبختانه در موعد مقرر آزادی اسرا هم آغاز گردید که امیدواریم عقب نشینی نظامیان شما طبق زمان بندی اعلام شده و آزادی اسرای دو طرف با آهنگ و سرعت هر چه بیشتر ادامه یافته و تکمیل گردد.

همانگونه که از طریق نماینده ما در ژنو به اطلاع رسانده ایم. اکنون ما برای پذیرش نمایندگان شما در تهران آمادگی داریم و امیدواریم با تداوم جو مثبت و حسن نیت موجود بتوانیم به صلح جامع و پایدار با حفظ همه حقوق و حدود مشروع دو ملت و دو کشور اسلامی دست یابیم.

و السلام علیکم

اکبر هاشمی رفسنجانی

رئیس جمهوری اسلامی ایران

27/5/69