تبیان، دستیار زندگی
برخی پیش بینی ها حکایت از آن دارد که در 20 سال آینده حجم آب در دسترس به یک چهارم کاهش پیدا کند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :


اقدام غیر قانونی کارواش ها 

برخی پیش بینی ها حکایت از آن دارد که در 20 سال آینده حجم آب در دسترس به یک چهارم کاهش پیدا کند

فراوری : طاهره رشیدی - بخش اجتماعی تبیان
کارواش

برخی پیش بینی ها حکایت از آن دارد که در 20 سال آینده حجم آب در دسترس به یک چهارم کاهش پیدا کند.بار دیگر باید براین موضوع تاکید کنیم که متوسط بارندگی سالانه در دنیا حدود 800 میلی متر است،در صورتی که متوسط بارندگی در کشور ما 250 میلی متر می باشد.

از سویی دیگر، بارندگی در اروپا بالای 1500 میلی متر است و حتی در برخی از کشورهای اروپایی این میزان به بالای 2 هزار میلی متر نیز رسیده است.

با این وضعیت بارندگی، مصرف هر فرد اروپایی به طور روزانه 70 الی 90 لیتر است در صورتی که در کشور ما علیرغم اینکه هم آب موجود کم است و هم بارندگی به نسبت زیاد پایین است، مصرف هر فرد به طور روزانه 170 لیتر می باشد که نسبت به اروپا این مصرف دو برابر است در صورتی که منابع به مراتب کمتر می باشد.

بخشی از این میزان بالای مصرف و هدر رفت آب شرب دربخش خانگی، ناشی از فرهنگ غلط مصرف در بین مردم می باشد. متاسفانه در رفتار عامیانه ما تمیز بودن در قالب استفاده بیش از حد از آب شناخته شده و افراد برای بروز نماد پاکی محیط زندگیشان، استفاده از آب را ملاک این امر قرار می دهند.

در استان تهران سالانه یک میلیارد متر مکعب آب شرب به واحدهای خدماتی مثل کارواش ها و هتل ها و استخرها فروخته می شود که رقمی سرگیجه آور است

هزینه ای که بابت عرضه آب از مصرف کننده گرفته می شود نه تنها از هزینه تمام شده استحصال، تصفیه، انتقال و توزیع آب کمتر است بلکه نسبت به نرخ مصرفی آب در کشورهای مختلف نیز تفاوت بسیار زیادی دارد. قیمت هر مترمکعب آب در بخش عمده ای از اروپا و استرالیا 3.14 دلار است، این قیمت در کشورهمسایه ما ترکیه 1.36 دلار است. این درحالی است که هزینه تمام شده استحصال، تصفیه، انتقال و توزیع آب در ایران حدود 40 سنت(1500 تومان) عنوان شده و میزان دریافتی برای هرمترمکعب آب در قبوض ماهانه 300 تا 400 تومان می باشد.
بحران آب در حالی به یک معضل جدی در اقتصاد ایران تبدیل شده است که به زعم بسیاری از کارشناسان در این رابطه شهروندان نقش بسزایی دارند. فرهنگ درست مصرف می تواند تا حد زیادی بحران آب را مدیریت کند و با به کار گیری روش های بهینه مصرف تبعات این معضل را کاهش داد اما متاسفانه مصرف بی رویه مردم در مصرف آب و علی خصوص استفاده ی نا درست کارواش ها از آب شرب برای شست و شوی ماشین ها معضلی است که بحران کم آبی را چندین برابر میکند.
این کارواش‌ها که هر روز شعبه‌ای جدید از آنها در محله‌ای افتتاح می‌شود و مثل قارچ در کوچه‌ها و خیابان‌های اصلی و فرعی و برِ جاده‌ها می‌روید، هرکدامشان داستانی پرآب چشم دارد، اگر با عینک یک دوستدار یا دلواپس محیط زیست نگاهشان کنیم.
 
خودروهای کثیف و گلی روی چاله کارواش ها می ایستند و زیر نوازش کف های سفید شامپو تن و بدنی صفا می دهند و بعد زیر فشار آب گرم از گل و لای و خاک پاک می شوند؛ اما آبی که برای این تمیزی و برق افتادگی صرف می شود همانی است که ما رویش زوم کرده ایم.

برق افتادن خودروها در کارواش برای ما یک نشانه است از این که آبی که به سر و رویشان ریخته می شود، خالی از املاحی است که موجب شوره زدن می شود.

پس گزینه استفاده از فاضلاب تصفیه شده در کارواش ها تقریبا منتفی است و وقتی با صاحب دو کارواش در لواسان و تهران صحبت کردیم، آنها نیز همین را گفتند.

آنها می گویند آبی که در کارواش تبدیل به فاضلاب می شود، مملو از مواد شوینده و روغن و گریس حاصل از شست وشوست و کارواش ها حتی اگر سیستم تصفیه فاضلاب داشته باشند هم نمی توانند این آب پر از ناخالصی را به حدی تصفیه کنند که خودروها شوره نزند .

پس پای آبی دیگر غیر از آب فاضلاب تصفیه شده در میان است، که وقتی خودرویی از کارواشی خارج می شود تمیزی و برق زدنش صاحب آن را کیفور می کند.

جواب این پرسش ما نزد سیدرسول باقری، معاون درآمد و امور مشترکان شرکت آب و فاضلاب استان تهران بود، مسئولی که گفت 90 درصد کارواش های استان از آب چاه استفاده می کنند و 10 درصدشان از آب قابل شرب.

باقری ساده و راحت از کنار عدد 10 درصد گذشت و گفت کارواش ها نیزمثل هتل ها به صورت قانونی انشعاب آب شرب می گیرند و هزینه اش را پرداخت می کنند؛ اما برای ما که همواره در ماه های گرم سال اخبار مربوط به کم آبی و جیره بندی آب را منتشر می کنیم، این عدد کوچک نبود.

باقری می گوید در استان تهران سالانه یک میلیارد متر مکعب آب شرب به واحدهای خدماتی مثل کارواش ها و هتل ها و استخرها فروخته می شود که رقمی سرگیجه آور است. هر مترمکعب معادل هزار لیتر است و یک میلیارد متر مکعب یعنی عدد یک و 12 صفر جلوی آن، یعنی هزار میلیارد لیتر آب شیرین خوراکی که معادل است با 2000 میلیارد بطری نیم لیتری آب معدنی.

آب فروشی رایگان


در کشور ما با این که همواره با بی آبی سروکار داشته ایم و به تشنگی و قطع آب تهدید شده ایم، آب کالای با ارزشی محسوب نمی شود؛ یعنی نه مردم قدر آب را می دانند و نه دولت که متولی توزیع آب است برای آن بهایی واقعی تعریف می کند.

این موضوع از این که وزارت نیرو هر هزار لیتر آب شرب را به مشترکان خانگی به قیمت 300 تومان می فروشد کاملا پیداست؛ قیمتی کمتر از یک بطری نیم لیتری آب معدنی برای هزار لیتر آب شیرین تصفیه شده بهداشتی.

این کارواش‌ها که هر روز شعبه‌ای جدید از آنها در محله‌ای افتتاح می‌شود و مثل قارچ در کوچه‌ها و خیابان‌های اصلی و فرعی و برِ جاده‌ها می‌روید، هرکدامشان داستانی پرآب چشم دارد، اگر با عینک یک دوستدار یا دلواپس محیط زیست نگاهشان کنیم

این ارزان فروشی در مورد آب شربی که به بخش خدماتی از جمله کارواش ها داده می شود نیز مرسوم است، طوری که سیدرسول باقری، معاون درآمد و امور مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان تهران می گوید هر متر مکعب آب شرب (هزار لیتر) به کارواش ها هزار تومان فروخته می شود که با حسابی سرانگشتی یک عدد درحد فاجعه آشکار می شود ؛ یعنی هر لیتر آب شرب به قیمت یک تومان.

پیداست وقتی یک لیتر آب فقط یک تومان قیمت داشته باشد، کارگرانی را در کارواش ها می بینیم که با شیلنگ های فشار قوی که آب را پودر می کند و بارانی نرم می آفریند به هم آب می پاشند و زیر فوران قطرات نرم آب بازی می کنند.

قانون اعمال محدودیت نداریم

یک دوستدار محیط زیست که به رنجوری منابع آب کشور فکر می کند و می بیند بسیاری از مردم دغدغه آب ندارند، ممکن است اگر شاهد شست وشوی خودرو با آب شرب یا خیس خوردن ملات ساختمان ها با آب لوله کشی باشد، عنان صبر از کف بدهد و تذکری شدیداللحن یا برخوردی فیزیکی با متخلف راه بیندازد تا به این سبک از آب که سرمایه زمین است، دفاع کند.

به زعم عده ای، ادارات آب و فاضلاب نیز باید اینچنین باشند حتی باید گشت آب در کشور تشکیل شود تا جلوی مسرفان گرفته شود. اما سیدرسول باقری، معاون درآمد و امور مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان تهران می گوید چنین کاری شدنی نیست چون قانونی وجود ندارد چنین اجازه ای بدهد.

حتی وقتی ضرورت اعمال محدودیت در فروش آب شرب به واحدهای تجاری و خدماتی از جمله کارواش بویژه در سال های خشکی مثل امسال را متذکر شدیم، او باز هم گفت چنین قانونی فعلا وجود ندارد.

او با این حال موافق اعمال محدودیت در فروش آب شرب در زمان های بحرانی است، اما چون قانونی که پاییز پارسال به منظور اعمال محدودیت در فروش آب و اعمال جریمه علیه کسانی که از آب استفاده های نابجا می کنند هنوز برای تصویب منتظر گوشه چشم هیات دولت است، باقری معتقد است نمی توان فعلا کاری کرد.

پس فعلا که نمی توان کاری کرد، باید نظاره گر هدررفت آب بود، آن هم در شرایطی که در تبلیغات تلویزیونی، یک ماهی در حال خفگی در تنگ خالی آب قرار است ما را متوجه بحران آب کند!


منابع : تابناک / ایرنا / خبر آنلاین

مطالب مرتبط:

کارواش های خیابانی جرم است
واردات آب از کشورهای همسایه 
از خواندن این گزارش وحشت کنید!