تبیان، دستیار زندگی
این روزها تیتر غالب خبرهای سرویس های اجتماعی روزنامه ها و خبرگزاری در باره آلاینده های سرطان زایی سیال در زندگی روزمره است ، الاینده هایی که از هوا تا آب و اقلام خوراکی پراکنده شده اند و زندگی در این دوره را به قدم نهادن در مسیر سرطان، بدل کرده اند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سپیده آماده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

طعم گس سرطان!

این روزها تیتر غالب خبرهای سرویس های اجتماعی روزنامه ها و خبرگزاری در باره آلاینده های سرطان زایی سیال در زندگی روزمره است ، الاینده هایی که از هوا تا آب و اقلام خوراکی پراکنده شده اند و زندگی در این دوره را به قدم نهادن در مسیر سرطان، بدل کرده اند.

کیانا نیکفام - بخش اجتماعی تبیان

الودگی هوا

به گزارش «تبیان»، چند سالی است که هر از چند گاه خبر جدیدی از وجود ردپای سرطان در مولفه های روزمرگی های زندگی مان می بینیم. ماجرا بیش از یک دهه پیش با آغاز موج جدید آلودگی هوا آغاز شد. اینکه آلودگی هوای تهران قضه امروز و دیروز نیست و دهه ها از آغاز این روند الودگی می گذرد را همه می دانند اما در سالهای پایانی دهه هفتاد و سالهای ابتدایی دهه هشتاد بود که این الودگی وارد مرحله جدیدی از حیات خود شد و درسال 79 برای اولین بار مدارس تهران به دلیل حجم آلانیده ها تعطیل شدند و پس از این اتفاق بود که تازه خیلی ها متوجه شدند غبار خاکستری رنگی که هر روزه اسمان آبی تهران را کدر می کند، نه ابرهای پاییزی که هجوم ذرات ناشی از سوخت خودروهای شهری است. پیامدهای آلودگی هر روز بیش از روز دیگر به مردم معرفی شد اما ماجرای آلودگی در سالهای اخیر به مرحله دیگری وارد شد و آن تولید بنزین داخلی بود. تحریم های علیه ایران باعث شده بود که شرکت ها دیگر مانند گذشته نتوانند از بنزین تولید خارجئ استفاده کنند و در این میان خودکفایی در صنعت بنزین که روزی یکی از افتخارات دولت وقت محسوب می شد، در نهایت نتیجه ای جز الاینده هایی سرطان زا در بر نداشت که در نتیجه استفاده بنزین نامناسب وارد هوای تهران شده بودند. این حجم از الاینده های سرطان زای ناشی از بنزین تولید داخل به اندازه ای بود که دیگر نه تنها تهران، که هوای غالب کلانشهرهای کشور مانند مشهد تبریز و اصفهان هم در فهرست آلوده ترین شهرهای قرار گرفت، آلودگی هایی که در کنار پیامد های مقطعی مانند ایست های قلبی و مشکلات عروقی، پیام آور سرطان در زندگی اهالی شهر بود!

حتی پس از فاش شدن ماجرای جنایت شرکت های تولید لبنیات در خوردن روغن سرطان زا به مردم، مدیران وزارت بهداشت حاضر به اعلام اسامی این شرکت ها نیستند و انگار منافع مادی و شخصی بسیار مهم تری از این است که 75 میلیون نفر روزانه لبنیات سرطان زا مصرف کنن!

ماجرای آلودگی های سرطان زای هوا اما به سوخت خودروها محدود نشد و در تابستان سال 87 موج غباری از همسایه غربی قدم به خاک ایران گذاشت که در ابتدا کسی از سرطان زا بودنش چیزی نمی گفت. گرد و غبار که از نتیجه عدم توجه دولت وقت به مسئله محیط زیست و عدم مالچ پاشی زمین های بیابانی عراق اتفاق افتاده بود و پس از بادها و طوفان های محلی، گرد و غبار به سمت اسمان های کشور ما روانه شد و کار به جایی رسید که نه تنها شهر های غربی ایران که شهرهای مرکزی و حتی شرقی هم با مشکل آلودگی هوای ناشی از گرد و غبار دست به گریبان شدند، گرد و غباری که در نهایت باعث شد اهواز لقب آلوده ترین شهر دنیا را به خود اختصاص دهد. چند سال پس از آغاز ورود ریزگرد های عربی به کشور طول یکی دو سال اخیر بود که اعلام شد ذرات گرد و غبار به رادیو اکتیو آلوده هستند، ماده ای که مهم ترین خصوصتش، سرطان زایی است. با انتشار این خبر هم اما هیچ یک از مسئولین اقدام کارکردی در برابر این روند مرگ آلود الودگی هوا انجام ندادند و هنوز هم هر روز صبح ریه های ما پر از اکسیژنی می شود که بیش از زندگی آفرینی، آبستن سرطان است!

از هوا آلوده به آب نیتراته!

ماجرای آلودگی آب تهران که روزگاری با عنوان بهترین آب های جهان مشهور بود چند سال است که در صدر خبرهای اجتماعی قرار گرفته است اما هر بار مدیر و مسئولی پیدا می شود و می آید و ماجرا را به کل کتمان می کند اما در نهایت این روزها همه دارند از نیتراته بودن آب تهران خبر می دهند، نیتراتی که مهم ترین کارکردهایش ایجاد سرطان معده در میان مصرف کنندگان است. البته ماجرای نیتراته بودن اب تهران و سرطان زا بودن مایه حیاتی زندگی شهروندان هم از جمله مسائلی بود که در نهایت با تکذیب های تکراری مدیران و مسئولان روبرو شد و باز هم عاملی دیگر برای ایجاد سرطان در کنار ما در حال زیست است با این تفاوت که بدون نوشیدن اب نمی توانیم زنده بمانیم، آبی که نوشیدنش می تواند بهانه ای برای مرگ ما باشد!

یک لیوان شیر با طعم گس سرطان!

انگار قرار نیست ردپای سرطان برای یک روز هم که شده دست از سر خبرهای ما بردارد و هر روز باید خبر جدیدی از سرطان زا بودن یکی دیگر از مولفه های ابتدایی زندگی مان بشنویم. هنوز چند هفته بیشتر نیست که خبر وجود روغن پالم در لبنیات پر چرب مصرفی مردم رسانه ای شده است، اتفاقی که سالهای سال در حال وقوع بوده است و کارخانجات و مدیران وقت هم به دلیل منافعشان همواره سرپوشی بر این تخلفات مرگبار می گذاشتند. روغن پالم که یکی از روغن های صنعتی است سالهای سال برای غلیظ کردن لبنیات پر چرب استفاده می شده، روغنی که یکی از مهم ترین خصوصیاتش ، سرطان زا بودن است، اما بدون اینکه یک مقام مسئول بخواهد در طول این همه سال مردم را از مصرف روزمره لبنیان آغشته به روغنی سرطان زا مطلع سازد، همواره سلامت مردم قربانی منافع مادی شد و در نهایت خدا می داند چند درصد از سرطانی های سالهای آتی به دلیل مصرف لبنیات آلوده به روغن پالم قدم در سراشیبی مرگ خواهند گذارد!

ماجرا سرطان زا بودن هوا و آب و لبنیات را اگر در کنار اشعه های سرطان زای بالای سرمان بگذاریم تازه متوجه می شویم در این روزگاری که از در و دیوار دارد سرطان بر سرمان می بارد

جالب اینجا است که حتی پس از فاش شدن ماجرای جنایت شرکت های تولید لبنیات در خوردن روغن سرطان زا به مردم، مدیران وزارت بهداشت حاضر به اعلام اسامی این شرکت ها نیستند و انگار منافع مادی و شخصی بسیار مهم تری از این است که 75 میلیون نفر روزانه لبنیات سرطان زا مصرف کنن!

ماجرا سرطان زا بودن هوا و آب و لبنیات را اگر در کنار اشعه های سرطان زای بالای سرمان بگذاریم تازه متوجه می شویم در این روزگاری که از در و دیوار دارد سرطان بر سرمان می بارد، همین که الان زنده این و داریم نفس می کشیم باید کلاهمان را به هوا بیندازیم و همین روزهای باقی مانده تا سرطان گرفتن را به بهترین نحو بگذارنیم در حالی که مدیران بی توجه به سردمداری ایران در فهرست آمار بیشترین تعداد سرطانی های دنیا ، به آسودگی به روزگار مدیریتی خود ادامه می دهند.


سرطان همسایه ما شده

استان‌های سرطانی کدامند؟

‌‌پارازیت ماهواره و هوای آلوده سرطان دارد ؟