پروژه اتاق بیمار 2020
پروژه Patient Room 2020 بینشی زیبا را درباره محیط های بیمارستانی به تصویر می کشد که در آن بهترین ایده های طراحی در هم آمیخته شده است. اتاق هایی پر از سطوح خمیده با رنگ سفید و قطعات آلومینیومی.
به دیوارها دقت کنید که چطور تعدادی نمایشگر در آنها یکپارچه شده. داده های حیاتی بدن بیمار روی دیوار پشت تخت به نمایش در می آیند و دیگر خبری از نمایشگرهای خپل و زشت کنار تخت نیست. یک تلویزیون هم در دیوار جلوی تخت قرار داردظ¬ شاید برای چت کردن با آشنایان، گفتگو با دکتر از راه دور، مرور پرونده پزشکی، و گاهی سرگرمی بیمار. به نورپردازی فضا هم دقت کنید؛ جلوتر بیشتر از آن نوشته ایم.
این طور نیست که فقط یک طراحی ظاهری صورت گرفته باشد؛ قرار است نمایشگرها و سنسورها در دیوارها و سایر وسایل موجود در اتاق جاسازی شوند تا نیازی به ثبت دستی چیزهای مختلف نباشد و با کاهش خطا، کیفیت خدمات درمانی بالا برود.
علاوه بر وسایل نجات دهنده زندگی بیماران، در اتاق جدید شاهد آرامش بخش بودن رنگ های به کار رفته و نورپردازی های صورت گرفته هم هستیم. نورپردازی نیز قابل تغییر نیز هست و این به بهبود آرامش روانی بیمار در ساعات و حالات مختلف کمک می کند. به نور بالای تخت دقت کنید.
یک حمام کوچک و مینیمال که در عین حال استفاده از دو در با زاویه 90 درجه نسبت به هم، کاملا فضا را برای جا به جایی بیمار با صندلی چرخ دار فراهم کرده و جالب است که این حمام شبیه حمام های امروزی در خانه های شهری نیز هست.
استفاده از سطوح لمسی که در داخل دیوارها تعبیه شده اند فعلا برای سازندگان نمونه اولیه ممکن نبود، در نتیجه آنها از یک مکانیزم تاشو برای پنهان کردن وسایلی که می بینید استفاده کردند.
سنسورهای یکپارچه با سطوح مختلف در دستشویی و توالت می توانند داده های بیمار که معمولا جمع آوری آنها سخت است یا خوشایند نیست، بدون دخالت انسان گردآوری و ثبت کنند.
و دست آخر نمونه پیشنهادی NXT برای میز غذاخوری بیمار. مطمئنا افراد سالم هم دل شان یکی از این می خواهد. در حالت عادی رویه میز محل قرار گرفتن ظروف غذا است. اما با چرخش آن می توان یک نمایشگر لمسی بزرگ در اختیار داشت. بیمار می تواند با استفاده از این نمایشگر نورهای اتاق را تنظیم کند، درخواست کمک نماید، وضعیت پیشرفت درمان خودش را مرور کند و اگر هم حوصله اش سر رفت، یک دست انگری بردز بزند.
در رقابت شدید طراحی، بیمارستان های امروژی بسیاری عناصر را از هتل ها قرض گرفته اند تا شبیه جایی مثل منزل آرام و خودمانی شوند ولی این مولفه ها گرچه باعث آسایش بیماران هستند، به شدت کار ضد عفونی کردن و گنجاندن فناورهای جدید در اتاق های بیمارستانی را سخت کرده اند.
داده های حساس در جای خودشان به نمایش در می آیند که برای پزشکان مناسب است. نیازی به متخصص آی تی برای راه انداختن نمایشگرها هم نیست. کلید و دکمه ای در دیوارها وجود ندارد بلکه سطوح با لمس چراغ ها را روشن می کنند.
وقتی پرستاری وارد اتاق می شود، LED هایی با رنگ قرمز به او یادآوری می کنند که دست های خود را بشوید، وقتی دست ها تمیز شد، سینک دستشویی با رنگ سبز آن را اعلام می کند. این یک کارکرد ساده ولی بسیار مهم است؛ زیرا نشُستن دست توسط پزشکان و پرستاران هر ساله فقط در امریکا باعث مرگ 100 هزار نفر و ضرری 30 میلیارد دلاری می شود.
اتاق بیمار 2020 فواید کلی تری هم دارد. حالا دیگر مدیران بیمارستان ها می توانند وضعیت اتاق ها را بدون نیاز به سرکشی بررسی کنند که به تنهایی باعث می شود رقابت بین پزشکان برای بالا بردن هر چه بیشتر سطح خدمت رسانی افزایش یابد. یعنی اگر فقط نجات جان بیماران انگیزه ای کافی نبود، حالا رقابت سالم با همکاران و بالا بردن سطح بهره وری نیز به میان خواهد آمد.
قوانین جدید، آن بیمارستان هایی را که بعد از ترخیص بیمار وضعیت او را رصد نمی کنند جریمه خواهد کرد. باید گجت هایی مثل دستبند سنجش فشار خود در هنگام ترخیص به بیمار داده شود. همچنین لازم است نرم افزارهای محیط بیمارستان به اپلیکیشن های ساده و کاربر پسندی وصل می شوند که امکان چکاپ بیمار از راه دور را فراهم می کنند. ایده کلی این است که جدای از فاصله و دستگاه های مورد استفاده، پیوندی دایمی بین بیمار و کادر پزشکی برقرار شود.
چیزی به سال 2020 نمانده؛ تیم آقای راثون از الآن کار روی پروژه 2030 را شروع کرده. او نگران تغییراتی است که با گذر زمان دردسر ساز می شوند. همچنین تمرکز بر روی پیشگیری به جای درمان نیز الزامات خاص خودش را فراهم می آورد. نوآوری هایی مثل گوگل گلس هم هستند که قادر به تغییر شیوه کار پزشکان آینده خواهند بود. درست همان طور که روزی آیپد به مراکز درمانی چهره ای تازه بخشید.
بخش دانش و زندگی تبیان
منبع: نارنجی
