در وب سایتها به دنبال همسر
مدتی پیش خبر فعالیت یك سایت همسریابی مشكوك در فضای اینترنت پخش شد و باعث شد تا این موضوع قدیمی یك بار دیگر سر زبانها بیفتد. این سایت كه البته با شعار ترویج ازدواج موقت راه اندازی شده بود، عملكردی عجیب داشت؛ آنقدر كه مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بلافاصله موضوع مجوز داشتن این سایت را تكذیب كردند. اما همین موضوع بهانه خوبی است تا به این مسئله بپردازیم كه آیا میتوان در میان وبسایتهای اینترنتی به دنبال همسر گشت.
با همه گیر شدن اینترنت و هم راستا با توسعه روزافزون آن در جامعه سایتهای دوستیابی و همسریابی هم از سوی برخی جوانان با اقبال همراه و این مسئله موجب به وجود آمدن مشکلات و معضلات جدید در جامعه شده است.
یکی از معضلات جدیدی که به گواه آمار و ارقام ارائه شده توسط سازمانهای مسئول دامنگیر اجتماع ما شده مسئله بالا رفتن سن ازدواج است که تبعات زیادی دارد و برخی از جوانان نیز برای رهایی از دست این معضل و پیوستن به جرگه متأهلان دست به دامن تکنولوژی اینترنت و سایتهای همسریابی شده اند.
این راه و روش جدید که از دید تعدادی از جوانان ارزانترین، راحت ترین و بی خطرترین نوع مواجهه با جنس مخالف برای ارزیابی و گزینش همسر آینده است را عده ای نیز در فضای اینترنت با راه اندازی سایتهای اینترنتی پاسخ داده اند.
در این میان تعدادی از افراد سودجو و بی اخلاق از فضای به وجود آمده و نبود نظارتهای لازم توسط دستگاههای نظارت کننده شرایط را برای سواستفاده آماده کرده اند تا در پوشش برطرف کردن این نیاز مبرم جوانان و بهره برداری از نا آگاهی آنها امیال خود را جامه عمل بپوشانند.
با توجه به خلأهای اجتماعی موجود در جامعه، بحثهای متناقضی در رابطه با ازدواج موقت عنوان شده و سایتهای همسریابی به یکی از بزرگترین مروجان ازدواج موقت تبدیل شدهاند و اکثر آنها با اشاعه تصویری اسلامی از این مسئله به شکل نامتعارفی جوانان را به یکدیگر برای این اقدام معرفی میکنند
سئوالی که با مرور معضل به ذهن مخاطب خطور می کند این است که برای مدیریت این فضا و مقابله با سواستفاده های احتمالی بهترین راهکار چیست وآیا به طور مثال برهم زدن این فضا و در مجموع غیرقانونی اعلام کردن کار سایتهایی که در حوزه همسریابی اینترنتی فعالند راهگشا است؟ یک وکیل دادگستری در این باره گفت:
جامعه امروز ما درگیر مجموعهای از مشكلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که در مسائل جوانان بازتاب پیدا میکند. نگاهی که در ایران نسبت به مسائل جوانان وجود دارد، نگاه ریشهای و درستی نیست و آن را از مسائل جامعه منفک میبینند.پس پیداکردن ریشه این مسائل لازم به نظر میرسد. باید ببینیم چه بر سر جوانان آمده که در وبسایتها و در یک جامعه مجازی به دنبال شریک زندگیشان میگردند.
دكتر فردوسی پور، روانشناس با اشاره به این نكته كه راه اندازی مراكز همسریابی باید تخصصی باشد، می گوید: در صورتی كه در این مراكز از كارشناسان و متخصصان امر ازدواج استفاده نشود، مراجعه افراد سود جو و فرصت طلب به این مراكز و انجام رفتارهای نابهجا میتواند پیامدهای ناگواری را برای خانواده ، جامعه و جوانان به همراه داشته باشد.
به عقیده وی ، زیباترین نوع ازدواج ازدواجهای سنتی است اما در سالهای اخیر ازدواجهای غیر سنتی در جامعه رواج پیدا كرده و گاهی فرزندان بدون كسب اجازه از والدین اقدام به تشكیل خانواده میكنند كه مطمئنا این ازدواجها خیلی زود به جدایی منجر میشود.
حضور خانواده در تمامی مراحل از ثبت درخواست تا احتمال ازدواج بین دو جوان در مراكز همسریابی از مهمترین نكات است و باعث می شود تا مشكلاتی كه ممكن است در این مراكز و در اثر آشنایی دو جوان به وجود بیاید، كمتر شود اما در صورتی كه خانواده ها اطلاعی از حضور جوانانشان در این مراكز نداشته باشند مشكلات متعددی برای خانمها و دخترانی كه به این مراكز مراجعه میكنند به وجود میآید.
رسیدن به بلوغ دینی، فكری، اجتماعی و فرهنگی را لازمه یك ازدواج مناسب و آگاهانه است و انجام مدیریت مناسب در زندگی خانوادگی از طرف زن و مرد و قبول مسئولیتهای زندگی از طرف آنها یكی از علائم بلوغ برای ازدواج است، لذا در این مراكز باید مشاوران و روانشناسان وجود داشته باشند كه از لحاظ علمی موضوع را بررسی كنند و ببینند دو نفری كه قرار است با هم ازدواج كنند صلاحیت ازدواج با هم را دارند یا نه؟
در صورتی كه در این مراكز از كارشناسان و متخصصان امر ازدواج استفاده نشود، مراجعه افراد سود جو و فرصت طلب به این مراكز و انجام رفتارهای نابهجا میتواند پیامدهای ناگواری را برای خانواده ، جامعه و جوانان به همراه داشته باشد
سایت های همسریابی، مروجان ازدواج موقت
دكتر غلامرضا استیفا، آسیبشناس اجتماعی نیز ضمن مخالفت با ایجاد مراكز همسر یابی میگوید: این مراكز میتوانند برای خانمهای مطلقه و بیوه كه در سنین میانسالی هستند و یا مردان میانسال كه دنبال شخص مناسبی برای ازدواج میگردند مناسب باشند. اما برای پسران و دختران جوان محل مناسبی برای پیدا كردن همسر نیست.
همسرگزینی از طریق مراكز همسریابی هیچگاه مورد تایید خانوادههای ایرانی نیست و خانوادهها در برابر این مراكز موضعگیری میكنند. مطمئنا استفاده از این مراكز برای جوانان مجرد صورت خوشی ندارد. همسرگزینی از طریق مراكز همسر یابی بر خلاف سنتهای خانواده ایرانی است و مراكز همسر یابی نیز هیچگاه در این زمینه موفق عمل نكردهاند.
ازدواج در دین اسلام پدیده پسندیدهای است و بارها در متون اسلامی از این مسئله به عنوان اقدامی نیک و انسانساز یاد شده است. اما با این حال با توجه به خلأهای اجتماعی موجود در جامعه، بحثهای متناقضی در رابطه با ازدواج موقت عنوان شده و سایتهای همسریابی به یکی از بزرگترین مروجان ازدواج موقت تبدیل شدهاند و اکثر آنها با اشاعه تصویری اسلامی از این مسئله به شکل نامتعارفی جوانان را به یکدیگر برای این اقدام معرفی میکنند.
فقط یك تا دو درصد موسسات همسر یابی مجوز قانونی دارند و تحت نظارت سازمانهای مختلف فعالیت میكنند، اما هیچ كنترل و نظارتی از سوی سازمانها و نهادهای مرتبط در مورد صلاحیت علمی و تخصصی افرادی كه به عنوان مجری در اینگونه موسسات فعال هستند، وجود ندارد و با در اختیار داشتن یك یا دو اتاق، تشكیلاتی شبه اداری به راه انداختهاند و اطلاعات داوطلبان را در اختیار مراجعه كنندگان قرار میدهند و از آنجابی که دوستیها و آشناییهای اینترنتی تعهدی میان افراد به وجود نمیآورد، میتواند خیلی زود به جدایی منجر شود. همچنین شناختی که از این طریق شکل میگیرد چندان کامل نیست چون ازدواج باید با آگاهی و درک عمیق صورت بگیرد.
تحقیقات نشان میدهد ازدواجهای اینترنتی اگر هم اتفاق بیفتند از روی عقل و منطق نیستند و متاسفانه سوءاستفاده در این سایتها بسیار زیاد است و معمولا بیش از 90 درصد رابطههایی که به شکلی در این سایتها ایجاد میشود با اهداف جنسی است و اخلاق در بسیاری از موارد در این سایتها زیر پا گذاشته میشود.
فرآوری: نسرین صفری بخش اجتماعی تبیان
منابع: خبرگزاری مهر / تهران امروز
مقالات مرتبط :