معاد جسمانی است؟

یکی از جنبه های معاد، بعد جسمانی آن است که این مساله به طور قطع و یقین از جانب پیامبران برای مردم بازگو شده و خداوند متعال در آیات متعددی از قرآن کریم بر آن تأکید نموده است.

قرآن و معاد جسانی

قرآن کریم برای نزدیک ساختن معاد به ذهن منکران و پاسخ گفتن به ایرادهای آن ها دست به مثال های جالبی زده که با یک نوع استدلال زنده آمیخته است و می خواهد مساله رستاخیز را در سر حد مشاهده و احساس مردم قرار دهد، تمام این مثال ها و تشبیهات قرآن در زمینه معاد، معاد جسمانی را تأیید می کند. گاهی مردم را به مشاهده تکرار صحنه مرگ و حیات در جهان گیاهان دعوت می کند که چگونه همه سال در برابر چشم همه ما، در جهان گیاهان، «معاد» تکرار می شود. زمین ها در فصل خزان تدریجاً رو به سوی مرگ می روند، گل ها و شاخه ها و گیاهان، رنگ مرگ به خود می گیرند، و در فصل زمستان همگی مرده اند، اما به هنگام وزش نسیم روح بخش بهاری و ریزش قطره های لطیف باران در این فصل، از نو، جنبشی می یابند و حیات نوینی آغاز می کنند.

« فانظر الیء اثر رحمت الله کیف یحی الارض بعد موتها إن ذلک لمحی الموتی و هو علی کل شیء قدیر[1]

زنده کننده مردگان (هم) هست و او بر هر چیزی تواناست[2] و در جای دیگر حضرت ابراهیم درباره کیفیت زنده شدن مردگان از خداوند چنین درخواست کرد که:

پروردگارا می خواهم چگونگی زنده کردن مرده ها را ببینم تا اینکه قلبم اطمینان پیدا کند. امر شد که چهار مرغ بگیر از چهار نوع، زاغ و خروس و کبوتر و طاووس.

آنگاه آن ها را کشته و پاره پاره کن و هر جزئی را بر سر کوهی قرار ده و سپس آن را بخوان که به شتاب به سوی تو خواهند آمد:( بقره/ 260) ، و در تفسیر دارد که حضرت ابراهیم سر مرغ ها را در دست گرفت و یکی یکی آنها را خواند، دید ذرات بدن هر کدام جداگانه به هم چسبیده شده و هر بدن درست شده ای رو به سر خویش می شتابد . خواست امتحان کند سر دیگر را برابر آن یکی گرفت دید نمی چسبد ، بالاخره بدن ها درست شده هر مرغی به سر خود خودش متصل گردید و هر 4 پرنده زنده شدند. [3]

شواهد زیادی از این دست، درباره معاد جسمانی در آیات قرآن کریم به چشم می خورد که برای آگاهی بیشتر، شما را به تفاسیر مختلف و آیات گوناگون از سُورَ مصحف شریف رهنمون می سازیم.

از منظر قرآن و روایات معاد انسان ها هم جسمانی است و هم روحانی و مقصود از معاد جسمانی این است که بدن در سرای دیگر محشور گردیده و نفس بار دیگر به آن تعلّق می پذیرد و پاداش ها و کیفرها و لذات و آلامی که جنبه جزئی و حسی دارند و تحقق آن ها بدون بدن و قوای حسی امکان پذیر نیستند، تحقق می یابد.[4]

چکیده :

معاد یکی از اصول انکارناپذیر است که به بعد جسمانی آن در آیات فراوانی از قرآن مجید اشاره شده و در واقع این بعد از معاد در این عالم بارها و بارها اتفاق افتاده و می افتد. این انسان ها هستند که به این واقعیت ها باید توجه کنند و به قدرت خداوند بیشتر پی ببرند تا یقین و ایمانشان به معاد روز به روز کامل گشته و افزایش یابد.

پی نوشت ها :

1- روم / 50

2- آموزش عقاید/ آیت الله مصباح یزدی/ درس 45/ ص 373

3- معاد/ شهید دستغیب/ ص133

4 - منشور عقاید امامیه/ بخش8، کلیات عقائد/ ص 189، اصل 106

منابع:

1- آموزش عقاید/ آیت الله مصباح یزدی

2- معاد/ شهید دستغیب

3- منشور عقاید امامیه/ آیت الله جعفری سبحانی